Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Biocybernetics and Biomedical Engineering

1 2000

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: ventricular hypertrophy left

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

The signal averaged P-wave ECG for measurement of atrial electrical instability in patients with hypertension and concentric left ventricular hypertrophy

Opolski G., Oręziak A., Niemczyk M., Wardyn K.A., Niemczyk M.

Biocybernetics and Biomedical Engineering

2000

Vol. 20, no. 1

59-65

Left ventricular hypertrophy (LVH) in course of the systemic hypertension is found as independent risk factor for arrhythmias and sudden cardiac death. The aim of our study was to evaluate signal averaged ECG of the P-wave (SAP ECG) as a tool to measure the atrial electrical instability in hypertensive patients (pts) with concentric LVH. Study group included 39 pts with mild to moderate primary hypertension. Patients were divided into two group: with concentric LVH and without LVH; LVH was diagnosed by echocardiography (ECHO). By ECHO there were additionally measured the internal end-diastolic diameters and areas of left and right atria (LA, RA, LAar, RAar). From SAP ECG the P duration (hfP), the root-mean-square of the last 20 msec of the averaged and filtered atrial signal (RMS2o) were calculated. By the 12-lead ECG the P duration (Pd) was calculated. Supraventricular arrhythmias were recorded during 24-hour ambulatory ECG monitoring. Results: Duration of hfP was significantly longer in pts with than without LVH (121.8+/-13.0 vs 112.8+/-8.4 msec; p < 0.02). RMS20 was similar in both groups. Pd from standard ECG was increased (114+/-13 vs 107+/-7 msec; p < 0.05) in pts with than without LVH. Supraventricular arrhythmia occurred more frequent in pts with LVH. Conclusion: SAP ECG in hypertensive pts with concentric LVH may be a good tool to evaluate atrial electrical instability.

Celem badań była ocena możliwości wykorzystania uśrednionego EKG załamka P dla pomiaru przedsionkowej niestabilności elektrycznej u chorych z nadciśnieniem i przerostem lewej komory. Przebadano 39 chorych z nadciśnieniem, których podzielono na dwie grupy: z przerostem lewej komory i bez przerostu. Na podstawie uśrednionego i filtrowanego przedsionkowego sygnału EKG obliczono długość załamka P oraz wartość skuteczną(RMS2o) sygnału w końcowych 20 ms. Dla porównania długość załamka P wyznaczono również z 12-kanałowego standardowego EKG. Stwierdzono znamiennie (p < 0,02) większą długość załamka P u chorych z przerostem lewej komory (121,8+/-13,0 ms) w stosunku do chorych bez przerostu (112,8+/-8,4 ms). Wartość skuteczna RMS2o była w obu grupach zbliżona. Długość załamka P wyznaczona z 12-odprowadzeniowego EKG była również znamiennie (p < 0,05) dłuższa u chorych z przerostem (114+/-13 ms) w porównaniu z chorymi bez przerostu (107+/-7 ms). Wyniki badań potwierdzają możliwość wykorzystania uśrednionego sygnału EKG załamka P do oceny przedsionkowej niestabilności elektrycznej.