Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 2014

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: variability in neuro- and viscerocranium ratios in primates

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Morphological evolution of formalized taxa for some monkey and ape species

Sikorska-Piwowska Z., Dawidowicz A. L., Mańkowska-Pliszka H., Zalewska M.

Mathematica Applicanda

2014

Vol. 42, No. 1

93--113

The aim of this work is to present taxa which link various species and genera according to morphological stages in the development of primates. The research material consists of 115 skulls of monkeys and apes. The variability in their neurocranium and splanchnocranium ratios can be characterized by Morant and Sergi’s index and by the direct measurements that define this index. Analysis of the results leads to the following conclusions: In the PAPIO taxon (baboons), sex dimorphism exceeds the differences between the genera. In the PAN taxon (chimpanzees), there are no significant differences between the genera and sexes. By studying taxonomic differences between the taxa, it can be stated that the evolutionary radiation of apes started from an initial form corresponding to the contemporary chimpanzee. Gibbons HYLOBATES differ equally from both baboons and great apes. In the area of the features studied, the PONGO taxon links to Old World monkeys. This does not mean that these taxa have a close phylogenetic relationship, but that the evolution of the PAPIO form may have proceeded in the direction of the great apes through a number of intermediate forms. Analysis of the rate and rhythm of skull development in the primates studied indicates that young individuals are relatively similar to each other, irrespective of taxonomic differences. Taxonomic differences are only clearly visible in the period of morphological stability.

Celem pracy jest przedstawienie sformalizowanych taksonów łączących różne gatunki i rodzaje jako etapy mofologiczne ewolucji naczelnych. Materiał badawczy zawiera 115 czaszek małp zwierzokształtnych i człekokształtnych. Stosunek zmienności ich mózgoczaszki do twarzoczaszki scharakteryzowano wskaźnikiem Moranta i Sergiego [21, 25] oraz pomiarami bezpośrednimi, które go tworzą. Analiza wyników pozwala na poniżej sformułowane wnioski. Przy tworzeniu dla pawianów taksonu PAPIO wykazano, że różnice miedzy samcami i samicami są większe niż międzygatunkowe czy międzyrodzajowe. Wskazuje to na możliwość równoległego rozwoju samic i samców wśród niektórych naczelnych. W przypadku szympansów [takson PAN] nie wykazano istotnych różnic ani miedzy rodzajami, które go tworzą, ani miedzy płcią męską i żeńską. Badaniem istotności różnic miedzy utworzonymi taksonami stwierdzono, ze radiacja adaptatywna małp człekokształtnych rozpoczęła sie od formy przodka odpowiadającemu współczesnemu szympansowi. Gibony [takson HYLOBATES] są w podobnym stopniu oddalone od małp zwierzokształtnych jak i człekokształtnych. Można przypuszczać, ze stanowią one osobny trend ewolucyjny w budowie czaszki. W przestrzeni rozpatrywanych cech, takson PONGO nawiązuje do małp zwierzokształtnych poprzez takson PAPIO. Można przypuszczać, że ewolucja pawianów może przebiec poprzez szereg form pośrednich w kierunku małp człekokształtnych odpowiadajacych opisanej formie orangutana. Analiza tempa i rytmu rozwojowego czaszki wskazuje, ze osobniki młode wszystkich badanych naczelnych są do siebie podobne. Zróżnicowanie taksonomiczne miedzy nimi pojawia sie dopiero w okresie pełnej dojrzałości warunkującej stabilizacje morfologiczna czaszki.