Projekt układu uziemiającego o określonej wartości rezystancji uziemienia (R), wymaga dostosowania jego konfiguracji do lokalnych warunków glebowych. Wartość rezystancji zależy przede wszystkim od wymiarów wzdłużnych i konfiguracji połączenia poszczególnych uziomów oraz od rezystywności gruntu. Grunty o jednorodnej strukturze rezystywności są rzadkością, znacznie częściej występują grunty uwarstwione poziomo, gdzie rezystywność górnych warstw może znacząco różnić się od tych położonych na większych głębokościach. Ma to istotne znaczenie w układach bazujących na uziomach pionowych. Badanie gruntu w miejscu planowanej inwestycji pozwala na dobranie optymalnego układu uziomów pod względem wymaganej rezystancji, powierzchni oraz zużycia materiałów.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.