Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Influence of aluminosilsesquioxane on epoxy resin curing process

Matykiewicz D., Dudziec B., Sterzyński T.

Polimery

|

2014

|

T. 59, nr 11-12

855--858

EN

The curing process of epoxy resin Epidian 6 with bis(heptaisooctylaluminosilsesquioxane) (AlPOSS) was investigated. Curing kinetics of the composition was studied with differential scanning calorimetry (DSC) at different heating rates. Activation energy (Ea) was calculated based on Kissinger method. Fourier transform infrared (FT-IR) spectroscopy was used to monitor the development of curing process and chemical changes in the epoxy matrix. The research results indicated that AlPOSS may be used as a curing agent for epoxy resins.

PL

Zbadano proces utwardzania żywicy epoksydowej Epidian 6 za pomocą bis(heptaizooktyloglinosilseskwioksanu) (AlPOSS). Kinetykę procesu sieciowania oceniano na podstawie wyników pomiarów metodą różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC) z zastosowaniem różnych szybkości ogrzewania. Wartości energii aktywacji (Ea) procesu sieciowania żywic różniących się zawartością AlPOSS wyznaczono metodą Kissingera. Postęp procesu sieciowania oraz zachodzące zmiany chemiczne w matrycy epoksydowej badano za pomocą spektroskopii w podczerwieni z transformatą Fouriera (FT-IR). Wyniki badań potwierdziły, że AlPOSS może być stosowany jako środek utwardzający do żywic epoksydowych.

2

Wpływ rodzaju kationu metalu i pochodnych imidazolowych na czas życia kompozycji epoksydowych oraz wytrzymałość połączeń klejowych na ścinanie

Pilawka R., Mąka H.

Przemysł Chemiczny

|

2012

|

T. 91, nr 1

100-105

PL

Przedstawiono wyniki prac związanych z możliwością zastosowania kompleksów kationów metali i pochodnych imidazolu jako środków sieciujących o charakterze utajonym, służących do utwardzania żywic epoksydowych. Otrzymano utwardzacze utajone na bazie kompleksów imidazolu i kationów metali przy stosunku molowym 4:1. Badano czas życia kompozycji, proces sieciowania metodą mikrokalorymetrii skaningowej DSC, spektrofotometrii w podczerwieni FTIR oraz reometrii przy użyciu aparatu ARES. Dodatkowo wyznaczono wytrzymałość na ścinanie łączeń klejowych uzyskanych po wymieszaniu składników oraz po 1 i 3 miesiącach przechowywania samej kompozycji klejowej. Użycie badanych kompleksów jako środków sieciujących spowodowało wydłużenie czasu życia kompozycji do 2 tygodni w przypadku kompleksów 1-butyloimidazolu oraz do trzech miesięcy w przypadku zastosowania kompleksów 2-etyloimidazolu.

EN

Six latent curing agents were prepd. by complexing Cu(II), Ni(II) and Co(II) ions with imidazole (I) derivatives (1:4 mole ratio) in aq. soln. for 30 min. Pot life times were measured by viscosity changes (ARES rheometer) and FTIR spectra during storage. The agents were then used for curing a com. epoxy resin in adhesive joints (Al plates) at 140°C for 4 h. The joints were studied for shear strength during storage. Use of the complexes resulted in extension of the pot life time of the epoxy compn. up to 1 month for 1-Bu-I complexes or up to 3 months for 2-Et-I complexes.

3

Utwardzanie ciekłych dianowych żywic epoksydowych adduktami poliamin z 2-merkaptobenzotiazolem i synteza tych adduktów

Hałasa E., Heneczkowski M.

Polimery

|

2001

|

T. 46, nr 10

697-703

PL

W wyniku prowadzonej w temp. 70-75°C w fazie stopionej poliaddycji trietylenotetraaminy (TETA) z 2-merkaptobenzotiazolem (MBT) otrzymano ciekłe, mało wrażliwe na wilgoć, mało toksyczne, o niewielkiej prężności par i słabym zapachu aminy, niekrzepnące nawet w temp. <15°C i dobrze mieszające się z żywicami epoksydowymi nowe addukty (TM) (tabela 1). Zastosowane do utwardzania żywic epoksydowych (w temp. 20-100°C) addukty te okazały się bardziej reaktywne niż TETA ze względu na katalityczny wpływ grup -SH obecnych w MBT. Żywice epoksydowe utwardzone adduktami typu TM charakteryzują się dobrymi właściwościami mechanicznymi i dielektrycznymi, odpornością chemiczną oraz odpornością cieplną (tabele 4-6). W fazie stopionej otrzymano również stałe addukty (MM) metylenodianiliny (MDA) z MBT o właściwościach przedstawionych w tabeli 2. Czas życia w temp. 55°C kompozycji epoksydowych zawierających addukty typu MM jest wyraźnie krótszy niż czas życia kompozycji z samą MDA. Kompozycje epoksydowe utwardzone adduktami MM wykazują lepsze właściwości mechaniczne i cieplne w porównaniu z kompozycjami utwardzanymi MDA (tabela 4).

EN

Polyaddition of triethylenetetraamine (TETA) to 2-mercaptobenzothiazole (MBT) carried out in the melt at 70-75°C gave novel adducts (TM) which were liquids of low toxicity, low volatility and faint amine-like odor, insensitive to moisture, infusible (<15°C) and well mis-cible with epoxy resins (Table 1). When used to cure (at 20-100°C) epoxy resins, the adducts proved to be more reactive than TETA, because of the catalytic effect of the -SH groups in MBT. The TM-cured epoxy resins exhibited satisfactory mechanical properties and good resistance to chemicals, heat and water (Tables 4-6). Crystalline adducts (MM), m.p. 78-84°C, of methylenedianiline (MDA) to MBT were also prepared (Table 2). At 55°C, the pot life of the MM-cured epoxy resin compositions was much shorter than that of the compositions with MDA only. The MM-cured compositions showed better mechanical and thermal properties as compared with those cured with MDA (Table 4). They can be used as adhesives, wet lay-up laminates.

4

The physicochemical characterization of an aminoester-type epoxy-resin hardener prepared from chemical degradation of poly(ethylene terephthalate)

Spychaj T., Pilawka R.

Polimery

|

2001

|

T. 46, nr 11-12

803-811

EN

Chemical degradation of PET scrap was performed by amino-glycolysis with triethanoloamine (TEA) at 180-220°C for 90-360 min and PET/TEA mole ratio 1:2. The reaction products were separated with 2-buta-nol or isopropanol as solvent into the alcohol-soluble epiphase and the alcohol-insoluble hypophase fractions. Each fraction was evaporated for 6-9 h at 60-80°C in vacuo to remove the solvent. Viscosity, hydroxyl number, size exclusion chromatograms, FTIR and :H and 13C-NMR spectra were measured for the original PET/TEA product and for the fractions. Property differences between the products were explained in terms of side reactions of dehydration of -N(CH2CH2OH)2 groups. Rheometric curves were ascertained at room temperature to 200°C to follow the crosslinking processes in the Epidian 6 compositions containing the PET/TEA product as hardener used with the ratios 1:4-1:8 of hardener's tertiary N to resin's epoxy groups and of the Epidian 6 (Bisphenol A) compositions containing one PET/TEA fraction (115S or 115P) or the nonfractionated PET/TEA product as hardener (N/epoxy ratio 1:5). Heat effects accompanying the crosslinking reaction run in the above compositions were followed by DSC. The thermograms disclosed that, in terms of the reaction enthalpy, the product most reactive toward epoxy resin was the alcohol-soluble PET/TEA fraction.

PL

Odpadowy PET degradowano w reakcji aminoglikozy trie-tanoloaminą (TEA) (PET/TEA = 1:2 molowo), w temp. 180, 200 lub 220°C w ciągu 90-360 min. Produkt rozdzielano w 2-butanolu lub izopropanolu na dwie frakcje - rozpuszczalną i nierozpuszczalną w alkoholu. Określono lepkości i liczby hydroksylowe, wykonano chromatogramy SEC, zarejestrowano widma w podczerwieni FTIR oraz widma 'H- i 13C- NMR pierwotnego produktu degradacji PET/TEA oraz rozdzielonych alkoholem frakcji. Stwierdzono, że każda badana substancja stanowi mieszaninę wieloskładnikową. Różnice oznaczonych właściwości tych substancji przypisano obecności produktów reakcji ubocznych, głównie dehydratacji grup -N(CH2CH2OH)2. Wyznaczono krzywe reometryczne w temp. 20-200°C aby prześledzić proces sieciowania zachodzący w kompozycjach Epidianu 6 z pierwotnym produktem degradacji PET/TEA oraz z dwiema wydzielonymi jego frakcjami jako utwardzaczami. W przypadku pierwotnego produktu degradacji określono też wpływ stosunku trzeciorzędowego atomu azotu w utwardzaczu do grup epoksydowych żywicy na przebieg krzywych reometrycznych. Metodą różnicowej mikrokalorymetrii skaningowej (DSC) określono efekty cieplne towarzyszące reakcjom sieciowania zachodzącym w powyższych kompozycjach. Na tej podstawie ustalono, że utwardzaczem najbardziej reaktywnym w stosunku do żywicy epoksydowej spośród przebadanych jest rozpuszczalna w alkoholu frakcja produktu degradacji PET/TEA.