Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Signal transfer in the cellular response to ionizing radiation

Szumiel I., Sochanowicz B.

Nukleonika

|

1998

|

Vol. 43, nr 2

133-146

EN

Numerous factors have recently been identified that are involved in the control of cell cycle checkpoints. It was found that the DNA damage-induced G1 and G2 delays are associated with a regulatory system consisting of cyclin-dependent protein kinases (CDKs) associated with cell cycle phase specific cyclins. This article reviews the recently discovered associations between cell cycle regulation and cell death or recovery in the in vitro cellular systems exposed to ionizing radiation. The concept of alarm signal is explained. A brief comment on the role of apoptosis in the postirradiation cell fate is included.

PL

W ostatnich latach zidentyfikowano liczne czynniki mające udział w regulacji przechodzenia komórek przez punkty kontrolne cyklu komórkowego. Okazało się, że indukowane przez uszkodzenie DNA bloki w fazach G1 i G2 regulowane są przez cyklinozależne kinazy białkowe, CDK. Praca jest przeglądem nowo odkry1ych powiązań między śmiercią lub odnową popromienną komórek a układem regulującym cykl komórkowy w układach in vitro. PQnadto wyjaśnione jest pojęcie sygnału alarmowego oraz skomentowana rola apoptozy w losie napromienionej komórki.

2

DNA and chromosomal damage estimate in blood of people suspected of exposure to radiation

Cebulska-Wasilewska A., Niedźwiedź W., Nowak D., Kasper E., Wierzewska A., Wójcik A., Boużyk E.

Nukleonika

|

1998

|

Vol. 43, nr 1

65-72

EN

In 1996 four persons were suspected of accidental exposure to ionizing radiation. In order to estimate the absorbed doses, peripheral lymphocytes were analyzed for the presence of unstable chromosomal aberrations. Additionally, the comet assay was applied for the analysis of DNA damage. Chromosomal aberrations were scored in the first postirradiation metaphase and the absorbed doses reconstructed on the basis of a calibration curve established for lymphocytes irradiated in vitro. All absorbed doses were found to be below 1 Gy. In the comet assay, the absorbed doses were assessed on the basis of dose response relationship and calibration coefficient obtained from the comparison of two DNA damage detection systems. In the case of two persons who received the highest doses, a good agreement was found between chromosomal aberrations and the comet assay. In the case of the other persons, a high level of DNA damage observed in the comet assay did not correlate with a low level of chromosomal aberrations. In the case of one person additional analysis of the sister chromatid exchange (SCE) suggested exposure to chemicals (e.g. long medical treatment or smoking). On the basis of the obtained results we assume that, although the comet assay is sensitive to DNA damage, it is not appropriate for a low radiation dose estimate because, unlike in cytogenetic analysis, one cannot distinguish between DNA damage caused by radiation and other agents.

PL

W 1996 r. cztery osoby były podejrzane o przypadkową ekspozycję na promieniowanie jonizujące. Stosując elektroforezę pojedynczych komórek w żelu agarozowym oraz cytogenetykę klasyczną oceniono potencjalną dawkę pochłoniętego promieniowania na podstawie anlizy uszkodzeń DNA oraz aberracji chromosomowych. Dawki pochłonięte przez poszczególne osoby zostały oszacowane na podstawie krzywych kalibracyjnych wykreślonych dla limfocytów napromieniowanych in vitro. Wszystkie pochłonięte dawki nie przekraczały 1 Gy. W przypadku metody kometowej dawki oszacowano na podstawie współczynnika kalibracji uzyskanego z porównania dwu metod oceny uszkodzeń DNA. Dla dwu osób, które otrzymały najwyższe dawki, zaobserwowano bardzo dużą zgodność w ocenie pochłoniętej dawki na podstawie aberracji chromosomowych i uszkodzeń DNA. W przypadku pozostałych osób poziom uszkodzeń DNA nie był skorelowany z niską frekwencją aberracji chromosomowych. Dla jednej z tych osób dodatkowa analiza wymian chromatyd siostrzanych wskazywała na ekspozycję na czynniki chemiczne (leki, papierosy). Słaba korelacja pomiędzy niskimi dawkami oszacowanymi z wykorzystaniem tych dwu metod sugeruje ograniczenia w zastosowaniu metody kometowej w środowiskowej dozymetrii biologicznej.

3

Application of the DNA comet assay for detection of irradiated meat

Kruszewski M., Malec-Czechowska K., Dancewicz A. M., Iwaneńko T., Szot Z., Wojewódzka M.

Nukleonika

|

1998

|

Vol. 43, nr 2

147-160

EN

Radiation induces damage to the DNA. This damage (fragmentation) can be assessed in the irradiated food using Single Cell Gel Electrophoresis (SCGE), known as DNA comet assay. Fragmentation of DNA may also be caused by improper storage of meat and repeated freezing and thawing. This makes identification of irradiated meat by this assay not reliable enough. In order to know the scale of the processes imitating irradiation effects in DNA of the comets, their shape and lenghts were examined in both unirradiated and irradiated fresh meat (D = 1.5 or 3.0 kGy) stored at 4°C or frozen (-21°) up to 5 months. Comets formed upon SCGE were stained with DAPI or silver and examined in fluorescent or light microscope. They were divided arbitrarily into 4 classes. Comets of class IV were found quite often in fresh meat stored at 4°C. In meat samples that were irradiated and stored frozen, comets of class, I, II and III were observed. The negative comet test is univocal. Positive comet test, however, needs confirmation. The meat should be subjected to further analysis with other validated methods.

PL

Promieniowanie powoduje uszkodzenia DNA. Te uszkodzenia (fragmentację) można ocenić w napromieniowanej żywności stosując elektroforezę w żelu pojedynczej komórki, zwaną także testem kometowym. Fragmentację DNA w mięsie mogą także wywoływać: nieprawidłowe przechowywanie mięsa oraz powtarzane zamrażanie i rozmnażanie. Czyni to identyfikację napromieniowania mięsa mniej wiarygodną. W celu poznania procesów imitujących napromieniowanie, tj. powodujących powstawanie kometek DNA, oceniano ich kształt i długość w mięsie nie napromieniowanym i napromieniowanym dawką 1.5 lub 3.0 kGy przechowywanym w 40C lub w stanie zamrożenia do 5 miesięcy. Otrzymane kometki DNA barwiono barwnikiem fluorescencyjnym DAPI lub srebrem i badano w mikroskopie fluorescencyjnym lub zwykłym. Kometki podzielono na 4 klasy. Kometki IV klasy znajdowano często w mięsie przechowywanym w 40C. W próbkach mięsa napromieniowanego i przechowywanego w stanie zamrożenia obserwowano kometki klasy l, II i III. Negatywny test kometowy jest jednoznaczny. Test dodatni wymaga potwierdzenia przez zastosowanie innych metod dających miarodajne wyniki.