PL
 |
EN
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 6

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  usuwanie jonów
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available remote Usuwanie jonów Ni²⁺ z roztworów wodnych przy użyciu żywic jonowymiennych
Bożęcka A., Sanak-Rydlewska S.
Przemysł Chemiczny
|
2017
|
T. 96, nr 9
1945--1947
PL
Przedstawiono wyniki badań usuwania jonów Ni²⁺ z roztworów wodnych za pomocą jonitów firmy Purolite. W doświadczeniach stężenie niklu odpowiadało zawartościom tego pierwiastka w ściekach z przemysłu galwanicznego. Spośród badanych jonitów najskuteczniejszy okazał się kationit C 160, dla którego stężenie Ni²⁺ w roztworze obniżyło się z ok. 30 g/dm³ do ok. 6 g/dm³ po 50 min procesu. Umożliwia on również odzysk usuniętych jonów z dużą wydajnością, ok. 84%. Jonity chelatujące zmniejszają stężenie jonów Ni²⁺ o 15-30%. Zbadano również wpływ sposobu wprowadzania roztworu wyjściowego do kolumny na wydajność procesu wymiany. Wykazano, że korzystniejsze wyniki sorpcji osiąga się, wlewając jednorazowo całą objętość badanego roztworu.
EN
Ni²⁺ ions were removed from aq. solns. (vol. 100 mL, concn. about 30 g/L) by using a cation-exchange and chelating ion-exchange resins, each with mass of 40 g. The solns. were introduced into ion exchange resins-packed columns by (i) dropping with a speed of 2 mL/min or by (ii) pouring the total vol. of tested soln. The content of Ni²⁺ ions in eluates were detd. at 10 min intervals. Use of the cation exchanger and (ii) method of introducing solns. into the column was the most effective and resulted in a decrease of the Ni content to only about 6 g/L after 50 min of the process. More than double values of the final content of Ni²⁺ ions were obtained for the same cation exchanger and method (I) as well as for all types of chelating ion exchange resins irresp. of the method used for the soln. introduction.
2
Content available remote Badanie chemicznej i fizycznej struktury powierzchni sorbentów naturalnych wykorzystanych do usuwania jonów Pb²⁺ oraz Cd²⁺ z roztworów wodnych w układach jedno- i dwuskładnikowych
Bożęcka A., Bożęcki P., Sanak-Rydlewska S.
Przemysł Chemiczny
|
2014
|
T. 93, nr 3
374-383
PL
Przedstawiono wyniki badań chemicznej i fizycznej struktury sorbentów organicznych, takich jak łuszczyny słonecznika, łupiny orzecha włoskiego oraz pestki śliwek. Morfologię ich powierzchni badano za pomocą elektronowego mikroskopu skaningowego. Chemiczną strukturę użytych sorbentów naturalnych określono z wykorzystaniem metody spektrometrii w podczerwieni (FTIR) i analizy elementarnej. Korzystając z widm FTIR podjęto próbę identyfikacji grup funkcyjnych, obecnych na powierzchni badanych materiałów i określono ich wpływ na mechanizm procesu sorpcji jonów Pb²⁺ oraz Cd²⁺ z roztworów wodnych w układach jedno- i dwuskładnikowych. Wykazano, że udział procesu wymiany jonowej w badanych procesach jest znaczący.
EN
Sunflower hulls, walnut shells and plum stones were studied for their surface morphology, chem. structure and elementary compn. and then used for sorption of Pb²⁺ and Cd²⁺ from their aq. solns. The sorption mechanism was discussed.
3
Content available remote Wykorzystanie popiołów ze spalania mączki mięsno-kostnej do usuwania jonów Zn i Pb z roztworów wodnych
Staroń A., Wzorek Z., Banach M.
Przemysł Chemiczny
|
2013
|
T. 92, nr 5
719-723
4
Content available remote Wykorzystanie łupin orzecha włoskiego do usuwania jonów Cd2+ z roztworów wodnych
Gala A., Sanak-Rydlewska S.
Przemysł Chemiczny
|
2012
|
T. 91, nr 4
531-536
PL
Podano wyniki badań dotyczących sorpcji jonów Cd²⁺ na łupinach orzecha włoskiego. Wykazano, że jony Cd²⁺ sorbują się z wydajnością 41,9–70,4%. Zbadano wpływ czynników, takich jak stężenie sorbentu, czas mieszania, pH roztworu i temperatura na badany proces sorpcji. Adsorpcję jonów Cd²⁺ na łupinach orzecha włoskiego opisano za pomocą modelu Langmuira i Freundlicha. Maksymalna pojemność sorpcyjna dla badanego sorbentu naturalnego wyniosła 17,5 mg/g.
EN
Cd²⁺ ions were adsorbed onto walnut shells with an efficiency 41.9–70.4%. The effect concn. of natural sorbent, mixing time, pH, and temp. was studied. The process of Cd²⁺ ions sorption on the natural sorbent studied was described by the Langmuir and Freundlich models. The max. adsorption capacity of walnut shells for Cd²⁺ ions was 17.5 mg/g.
5
Content available remote Evaluation of basic properties of inland and Chinese zeolites for potential removal of ionic components from liquid phase.
Chmielewska E., Samajova E., Kozac J.
Environment Protection Engineering
|
2000
|
Vol. 26, nr 4
63-72
EN
Basic properties of inland and Chinese zeolites for some ionic species removal from simulated low-activity liquid waste have been studied. Domestic clinoptilolite originates from the industrial deposit Nizny Hrabovec inland - from the East Slovakian locality of Bysta and Chinese clinoptilolite - from the south-eastern Hubei region. Physicochemical and mineralogical characteristics of the mineral samples were investigated using various techniques, i.e. X-ray powder diffraction, water vapour desorption, ion-exchange and chemical analysis. Concentrations of ions in aqueous solutions have been measured predominantly radiometrically (Ag+ ions' concentration by atomic absorption spectrometry and by gravimetry). On the basis of the dimensionless ion-exchange isotherms plotted for the systems studies as well as on the basis of the calculated selectivity coefficients, the selectivity preference of the zeolites has been concluded and the process has been described mathematically.
PL
Zbadano podstawowe właściwości słowackich i chińskich zeolitów w zastosowaniu do usuwania jonów z płynnych ścieków o niskiej aktywności. Słowackie klinoptilolity pochodziły ze złoża w Niżnym Hrabowcu, mordenity - z Byszty (wschodnia Słowacja), a chińskie klinoptilolity - z południowo-zachodniej prowincji Hubei. Fizykochemiczne i mineralogiczne właściwości próbek powyższych minerałów zbadano, stosując różne metody (np. rentgenograficzną dyfrakcję proszkową, desorpcję pary wodnej, wymianę jonową i analizę chemiczną). Stężenie jonów w roztworach wodnych zmierzono radiometrycznie (stężenie jonów srebra spektrograficznie i grawimetrycznie). Korzystając z bezwymiarowych izoterm wymiany jonowej i obliczonych współczynników selektywności, określono selektywność zeolitów i matematycznie opisano proces.
6
Content available remote Testy do oznaczania zanieczyszczeń jonowych na powierzchni konstrukcji przed malowaniem
Kobus J.
Izolacje
|
1998
|
Nr 2
8-11
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.