Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Zieleń jako element kształtowania miejskich przestrzeni publicznych dedykowanych kulturze – wybrane przykłady

Gyurkovich M., Sotoca A.

Środowisko Mieszkaniowe

|

2018

|

nr 24

99--110

PL

Obiekty i zespoły architektoniczno-urbanistyczne związane z funkcjami kultury stanowią obecnie w miastach europejskich znaczące dla ich statusu i wizerunku elementy struktury przestrzennej. Współtworzą istotne sekwencje wnętrz urbanistyczno-krajobrazowych, zarówno w obrębie historycznych układów przestrzennych, jak i nowo projektowanych, w tym najczęściej poddawanych procesom rewitalizacyjnym, fragmentów tkanki miejskiej. Wielu z tych przestrzeni towarzyszą kompozycje zielone, najczęściej w postaci niewielkich klombów lub szpalerów drzew, podkreślających monumentalizm założeń urbanistycznych i architektonicznych, które mają symbolizować rangę i pozycję poszczególnych instytucji kultury. Poza historycznymi założeniami rezydencjalno-parkowymi, adaptowanymi obecnie na funkcje związane z kulturą, niezwykle rzadko zdarza się, aby skomponowana zieleń dominowała w tego typu założeniach, nie będąc przede wszystkim tłem dla architektury, ale równoprawnym, jeśli nawet nie- dominującym, elementem kształtującym miejską przestrzeń publiczną. Publikacja przywołuje kilka przykładów współczesnych realizacji takich przestrzeni w metropoliach europejskich.

EN

Architectural and urban structures and complexes associated with cultural functions in European cities currently constitute elements of their spatial structure that are significant to their status and image. They co-create essential sequences of urban and landscape interiors, both within historical spatial layouts, as well as newly-designed ones, most commonly including those fragments of urban tissue that are subjected to urban regeneration processes. Many of these spaces are accompanied by green compositions, most commonly in the form of small flower-beds or rows of trees that highlight the monumentalism of urban and architectural complexes and which are meant to symbolise the rank and position of individual cultural institutions. Apart from historical park and residence complexes that are currently being adapted to functions associated with culture, it is very rare for arranged greenery to dominate in these types of layouts, instead of primarily serving as a background for architecture - an equally significant if not a non-dominant element that shapes urban public space. The publication refers to a number of examples of contemporary built projects of such spaces in European metropolises.

2

Woda dekoracyjna w śródmiejskich przestrzeniach publicznych Barcelony

Gyurkovich M.

Środowisko Mieszkaniowe

|

2018

|

nr 22

4--14

PL

Woda towarzyszyła architekturze od zarania dziejów, była jednym z podstawowych warunków umożliwiających budowę osad, a następnie miast. Zapewniała przetrwanie, umożliwiała rozwój cywilizacji, stanowiła jedną z linii obrony przed wrogami. Z czasem, oprócz utylitarnych zaczęła też pełnić funkcje symboliczne, dekoracyjne, kompozycyjne. W tradycji katalońskiej najbardziej prestiżowymi przestrzeniami publicznymi były niekoniecznie place, ale raczej las ramblas. To charakterystyczne typologicznie dla tamtejszej kultury urbanistycznej podłużne promenady wysadzane drzewami, zakładane wzdłuż rzek i potoków, wokół których rozwijały się miasta. Te cieki wodne, niegdyś użytkowe, a potem coraz bardziej zanieczyszczone, były następnie ukrywane pod posadzkami. Z czasem także inne, bardziej dekoracyjne sposoby wykorzystania wody przeniknęły do Katalonii z innych części Europy. Parki, skwery i place wyposażone w dekoracyjne elementy wodne to miejsca charakterystyczne w krajobrazie śródmiejskim Barcelony i innych miast. W artykule zostanie omówionych kilka realizacji z lat 1899–2015.

EN

Water has been accompanying architecture since the dawn of time. It was one of the fundamental conditions enabling to build settlements, and subsequently towns. It secured survival; it enabled the development of civilisations; it constituted one of defence lines against enemies. In time, besides utilitarian functions it started to fulfil symbolic, decorative, and compositional ones. In the Catalan tradition the most prestigious public spaces where not necessarily squares, but rather las ramblas. These are longitudinal tree-lined promenades, typologically characteristic for the local urban culture, designed along rivers and streams, around which towns would develop. These watercourses, once fulfilling utilitarian functions, in time becoming more and more polluted, were subsequently hidden underneath the ground. Over the ages also other, more decorative ways of making use of water reached Catalonia from other parts of Europe. Parks, squares, and piazzas equipped with decorative water features are characteristic places in the downtown landscape of Barcelona and other cities. This paper presents several projects from the years 1899–2015.

3

Urbanistyka krajobrazu i krajobraz urbanistyczny teoria praktyka edukacja

Kosiński W., Zieliński M.

Przestrzeń i Forma

|

2016

|

nr 25

7--52

PL

Autorzy przedstawiają ważną i rosnącą rolę urbanistyki krajobrazu jako dziedziny badań, twórczości oraz dydaktyki. Ta dyscyplina, usytuowana jest logicznie pomiędzy architekturą krajobrazu a urbanistyką. Nabiera w naszych oczach autonomii, wykreowując nowych znakomitych specjalistów, budząc konkretne profesjonalne zainteresowanie i zaangażowanie czołowych twórców współczesnych działających w różnych skalach, w tym planistów i „star-architektów”. Przyczynami narastania zapotrzebowania i popularności urbanistyki krajobrazu są uwarunkowania i wyzwania 21 wieku, w tym poszukiwanie paradygmatu nowoczesnego, pięknego i ekologicznego miasta. Powodem rozwoju urbanistyki krajobrazu jest również niewystarczający charakter znacznej części współczesnej architektury krajobrazu. Pozostaje ona zorientowana w nadmiernym, niezrównoważonym stopniu na przyrodzie i kameralnej, tradycyjnej sztuce ogrodowej, z niedostatkiem innowacji artystycznych i technicznych w szerokich skalach; kolejną luką wypełnianą przez urbanistykę krajobrazu jest niewystarczająca wrażliwość współczesnej urbanistyki na estetykę, kompozycję, artyzm, kontekst, i na tworzywa przyrodnicze. W tym świetle urbanistyka krajobrazu rysuje się jako optymalna, nowatorska dyscyplina naukowa, projektowa i dydaktyczna; – odpowiadająca na szerokie zamówienie społeczne i na wymogi wysokiej profesjonalnej kultury nt. dobrego, przyjaznego miasta zrównoważonego i nt. nowego paradygmatu pięknego miasta 21 wieku.

EN

The Authors wish to introduce their readers to landscape urbanism as a field of research, practical implementation and education. It is a discipline which occupies the logical seam between landscape architecture and urban design. We can currently observe as it becomes more and more autonomous, producing new outstanding specialists and yielding solid professional interest and the involvement of leading professionals who work in the various spatial scales, including urban planners and "starchitects". The reason for the rising need for and the popularity of landscape urbanism are the challenges and conditions of the XXI century, including that of the search for the paradigm of a modern, beautiful and environmentally friendly city. The reason for the development of landscape urbanism is the insufficient character of a large part of modern landscape architecture. It remains oriented towards the small-scale, traditional art of gardening and the natural element, forgoing artistic and technological innovation on the broader scales. Another gap that is being filled in by landscape urbanism is that of the lack of sensitivity of modern urban planning to the issues of aesthetics, composition, artistic creation, context and the natural medium. When viewed from this angle, landscape urbanism can be seen as an optimal, innovative scholarly, practical and educational discipline - meeting the broad demand of both society and higher professional culture regarding the development of good, friendly and sustainable cities, as well as pursuing the development of a new paradigm of a beautiful XXI century city.

4

Urbanista krajobrazu

Okołowicz M.

Zieleń Miejska

|

2014

|

Nr 10

22--25

5

Piękno i brak piękna zielonej szaty miejskich osiedli II RP, PRL oraz III RP - w stronę urbanistyki krajobrazu

Kosiński W.

Przestrzeń i Forma

|

2011

|

nr 16

9-98

PL

Niniejsza prezentacja badań autora nt. architektury/urbanistyki oraz architektury krajobrazu osiedli polskich okresu 1919-2012, ukazuje kreację: zieleni, innych czynników przyrodniczych oraz powierzchni biologicznie czynnych. Wykazano zbieżność zalet i wad kształtowania urbanistyczno-architektonicznego - z kształtowaniem czynników naturalnych. Zapaść dotyczy socmodernizmu (1956-1989), natomiast okresy przed- i po- negatywnym naśladowaniu Ruchu Nowoczesnego, prezentują wartościowe realizacje. Konkluzja: konfrontacja Polska-Zachód, stanowi uogólnienie w kierunku "urbanistyki krajobrazu".

EN

This presentation of the author's research into architecture/urban design and landscape architecture of Polish housing estates built in the period between 1919 and 2012 explores the creation of greenery, other natural elements and biologically active surfaces. The author has demonstrated an analogy between the merits and faults of urban and architectural design and the design of natural elements. A major crisis could be observed in the era of socmodernism (1956 - 1989), whereas the periods before and after the negative imitation of the Modern Movement display valuable realizations. The conclusion: the confrontation between Poland and the West constitutes a generalization towards "landscape urbanism."