Post-extraction birch bark residues as a potential binder in particleboards. Nowadays, in the wood-based composites industry, aspects such as ecology and joining the current circular economy play a very important role. However, user safety is also very important. Formaldehyde is one of the hazardous substances which, if emitted too high, can harm human health. Unfortunately, binders containing formaldehyde still reign supreme in the wood-based panels' industry. Therefore, this paper concerns the possibility of using post-extraction residues obtained during the extraction of suberinic acid, as a formaldehyde-free and ecological binder in the production of particleboards. The main component, suberinic acid, is a colorless, crystalline solid used in the synthesis of drugs and the production of plastics. The aim of the research was to answer the question: since suberinic acid itself is a good binder in the production of particle boards, as described in other publications, it is worth checking whether the post-extraction residues also have similarly good properties of joining particles in particle boards, depending on the size of the wood particles? In addition, the use of post-extraction residues of bark, and thus the elimination of synthetic adhesives in the wood-based composites production process, allows the reuse of wood raw material, which fits perfectly with the idea of upcycling. The tests showed that using post-extraction residues of birch bark, using 10% and 20% resination, the requirements of the EN 312: 2010 standard were met only in the case of the modulus of elasticity for boards made of the largest wood particles used in the tests. The resination and the size of wood particles contributed to the improvement of the properties of the tested boards.
PL
Pozostałości poekstrakcyjne kory brzozy jako potencjalne spoiwo w płytach wiórowych. W dzisiejszych czasach w branży kompozytów drewnopochodnych bardzo ważną rolę odgrywają takie aspekty jak ekologia i prowadzenie gospodarki o obiegu zamkniętym. Jednak bardzo ważne jest również bezpieczeństwo użytkownika. Formaldehyd jest jedną z niebezpiecznych substancji, która emitowana w zbyt dużej ilości może zaszkodzić zdrowiu ludzkiemu. Niestety, w przemyśle płyt drewnopochodnych nadal dominują spoiwa wytwarzane na bazie formaldehydu. Dlatego niniejszy artykuł dotyczy możliwości wykorzystania pozostałości poekstrakcyjnych uzyskanych podczas ekstrakcji kwasu suberynowego jako bezformaldehydowego i ekologicznego spoiwa w produkcji płyt wiórowych. Główny składnik, kwas suberynowy, to bezbarwne, krystaliczne ciało stałe wykorzystywane w syntezie leków i produkcji tworzyw sztucznych. Celem przeprowadzonych badań była odpowiedź na pytanie: skoro sam kwas suberynowy jest dobrym spoiwem w produkcji płyt wiórowych, jak opisano w innych publikacjach, to czy pozostałości poekstrakcyjne również mają podobnie dobre właściwości łączenia cząstek w płytach wiórowych, w zależności od wielkości wióra? Dodatkowo wykorzystanie pozostałości poekstrakcyjnych kory, a co za tym idzie eliminacja klejów syntetycznych w procesie produkcyjnym tworzyw drzewnych, pozwoliłoby na ponowne wykorzystanie surowca drzewnego, co doskonale wpisuje się w ideę upcyclingu. Badania wykazały, że wykorzystując pozostałości poekstrakcyjne kory brzozy, stosując zaklejenie 10% i 20%, wymagania normy EN312:2010 zostały spełnione jedynie w przypadku modułu sprężystości na zginanie dla płyt wytworzonych z największych cząstek drzewnych stosowanych w badaniach. Na poprawę właściwości badanych płyt wpływał stopień zaklejenia oraz wielkość cząstek drzewnych (wiórów).
Pandemia COVID-19 nasila zanieczyszczenie świata plastikiem. Dlatego pilnie potrzebna jest zmiana praktyk gospodarowania odpadami, aby zamknąć pętlę plastiku, co wymaga od rządów, naukowców i przemysłu pracy na rzecz inteligentnego projektowania i zrównoważonego upcyklingu.
Najczęściej spotykamy się z działaniami polegającymi na downcyklingu, czyli uzyskaniu ze zużytych produktów surowców. Idea upcyklingu polega na powtórnym użyciu tworzywa poprzez podwyższenie wartości produktu odpadowego, nadanie mu nowej funkcji użytkowej, lecz jak najbliżej formy w jakiej pełnił swoją dawną funkcję, poprzez twórczą adaptację do nowych potrzeb, przy ograniczonej liczbie procesów przetwarzania. Niezwykle ciekawą formą upcyklingu są przykłady innowacyjnego wykorzystania obiektów komunikacyjnych i środków transportu w architekturze, których część zaprezentowana zostanie poniżej.
EN
The most common recycling activities consist in downcycling, i.e. obtaining component elements from used materials. The idea of upcycling lies in reusing materials by increasing the value of the waste product and attributing a new utility function to it. This process involves as-close-as-possible preservation of the form in which the product played its former function through a creative adaptation to new needs and with a limited number of processing operations. A remarkable idea of upcycling can be illustrated with the belowpresented examples of the innovative use of public transport buildings, other infrastructure and means of transport in architecture.
The industrial activity and consumption habits are using the natural resources disproportionately over the time. Meanwhile, waste generation is increasing too fast, causing continuous accumulation of waste in landfills and contamination to the atmosphere. Decoupling economic growth and rising living standards from waste generation is urgent for our survival. The objective of this article is to provide an overview of the environmental problem that European Union (EU) is facing and how can change the business model in industries to prosper in the society without detriment to future generations. In this way, this document describes the lines of action to achieve sustainable economic models, as well as some examples of new business framed within the circular economy, and how are being implemented in Spain, as a member country in EU, with the purpose of contribute to the common improvement.
PL
Działalność przemysłowa i nawyki konsumpcyjne powodują korzystanie z zasobów naturalnych w nieproporcjonalny sposób. Tymczasem wytwarzanie odpadów rośnie zbyt szybko, powodując ciągłe gromadzenie się odpadów na składowiskach i zanieczyszczenie atmosfery. Oddzielenie wzrostu gospodarczego i rosnącego standardu życia od wytwarzania odpadów jest pilne dla naszego przetrwania. Celem tego artykułu jest przedstawienie przeglądu problemu środowiskowego, przed którym stoi Unia Europejska (UE), oraz tego, jak zmienić model biznesowy w branżach, aby prosperować w społeczeństwie bez szkody dla przyszłych pokoleń. W ten sposób w niniejszym dokumencie opisano kierunki działania mające na celu osiągnięcie zrównoważonych modeli ekonomicznych, a także niektóre przykłady nowych przedsiębiorstw w ramach gospodarki o obiegu zamkniętym oraz sposoby ich wdrażania w jednym z krajów członkowskich UE - Hiszpanii, w celu przyczynienia się do ogólnej poprawy.
Tematem artykułu są współczesne nurty antyestetyczne w architekturze: architektura śmieci i odpadów, związany z nimi świadome formy twórczości w oparciu o upcykling i pseudorecykling oraz moda na architekturę biedy i przypadku – architektura bez udziału architektów.
EN
The subjects of this paper are contemporary anti-aesthetic trends in architecture: architecture of waste and garbage, related with them conscious forms of design, based on up-cycling and pseudo-recycling, and fashion for poor and accidental architecture – architecture without the participation of architects.
Dzisiejsza droga od nowego produktu do odpadu jest krótka. Znacznie krótsza niż kiedyś. Konsumpcjonizm, swobodny dostęp do produktów i coraz mniejszy szacunek do rzeczy posiadanych sprawiają, że do kosza często trafiają przedmioty, które wcale nie powinny się tam znaleźć. Mało kto dzisiaj bowiem ceruje skarpety albo łata spodnie. Na szczęście, są tacy, którzy dziurawym spodniom nadają drugie życie i robią z nich dekoracyjny koszyk, torbę czy finezyjną poduszkę. Czy to jest objaw gospodarności i oszczędności? A może tak przejawia się zwykła troska o środowisko i przyszłość naszej planety – bo dlaczego marnować coś, co jeszcze może się przydać? Powód jest nieważny. Naprawdę nieistotny. Trend na ponowne wykorzystanie posiadanych przedmiotów się umacnia. I choć to jeszcze nie mainstream i nie dotyczy każdego, upcykling stale zyskuje na popularności.
Odpady. Wykorzystanie ich do wznoszenia budynków, a tym samym kształtowania oblicza współczesnej architektury stało się faktem. Recykling na dobre zagościł w budownictwie i o ile pobudki natury ekonomicznej oraz ekologicznej są oczywiste, to kwestia estetyki rozwiązań wciąż rodzi wiele obaw i jest stawiana pod znakiem zapytania. Czy rzeczywiście architektura na bazie materiałów wtórnych skazana jest na bylejakość i „śmieciową stylistykę”? Czy recykling odbywa się kosztem estetyki obiektów? Artykuł jest próbą rozwiania wątpliwości związanych z kształtowaniem przestrzeni w oparciu o ponowne wykorzystywanie produktów na przykładzie wybranych realizacji domów jednorodzinnych i budynków użyteczności publicznej.
EN
Creating contemporary architecture with reused materials has become a fact. Recycling is a common process in building industry and nobody questions financial or ecological reasons of that state of things. However, the beauty of buildings erected with the use of waste production is still undermined by public opinion. Are these buildings doomed to low quality and trash style because of reused material? Is recycling at the expense of esthetic solutions? This article is an attempt to dispel doubts in this matter by presenting a few examples of good architecture, which applied some recycled ideas.
Z surowców wtórnych można wykonać samodzielnie wiele funkcjonalnych przedmiotów. Potrzebna jest tylko dobra instrukcja. ZetPety to dwuosobowy zespół, założony przez Natalię Siódmiak oraz Marcina Ryczkowskiego – propagatorów idei zrównoważonego rozwoju oraz twórców upcyklingowych projektów, którzy swoje pomysły i umiejętności przekazują innym.
10
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
W artykule przedstawiono nowe podejścia do wytwarzania tekstyliów multifunkcjonalnych (technicznych). Zaprezentowano sposób wykorzystania metody up-cyklingowej do wytwarzania przędz o właściwościach elektroprzewodzących z odpadów produkcyjnych. Przedstawiono badania mechaniczne i właściwości elektroprzewodzących wytworzonych przędz. Artykuł kończy omówienie wyników i podsumowanie przeprowadzonych prac.
EN
This paper presents a new approach to the production of multifunctional technical textiles. Demonstrates how to use upcycling method for producing electroconductive yarns with waste products. In articles presents tests of fibers mechanical properties and electroconductive properties of yarns. Article concludes with discussion of the results and a summary of the work.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.