Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Nagrobek Stanisława Staszica a polityka wizerunkowa Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk

Getka-Kenig Mikołaj

Kwartalnik Historii Nauki i Techniki

|

2021

|

T. 66, nr 3

31--49

EN

The article is devoted to the artistic setting of Stanisław Staszic’s (1755-1826) burial place, for which his main heir, the Warsaw Royal Society of the Friends of Sciences (TKWPN), was responsible. The inspiration to raise this topic was the discovery of two previously unknown Jakub Tatarkiewicz’s designs of Staszic’s unrealized neoclassical tombstone in the collections of the Central Archives of Historical Records in Warsaw (AGAD). However, the projects were never commissioned by TKWPN but were the sculptor’s proposal. By analysing the relationship between these artistic projects and the initiatives concerning Staszic’s tomb which stemmed directly from the Society (a big raw stone as memorial), the article highlights the problem of TKWPN’s participation in creating the posthumous cult of its long-time president and most important benefactor. The TKWPN’s seemingly paradoxical reluctance to glorify Staszic by means of traditional (artistic) forms of commemoration can be interpreter as a logical action calculated to benefit the Society’s image. Therefore, focusing on this single aspect of the posthumous cult of Staszic, directly related to the TKWPN, this article refers to the image-building policy of this institution, and thus to the ways of building its social status. At the same time, it tackles the issue of the prestige of science and scientific patronage as a new (from the early 19th-century perspective) form of public merit.

2

Exploration and restoration of parts of Poltava’s town fortifications during the Northern War and elements of field fortifications used in the Battle of Poltava in 1709

Trehubov Kostiantyn, Kuzmenko Tetiana, Dmytrenko Andrii, Vildman Igor

Wiadomości Konserwatorskie

|

2020

|

Nr 61

91--100

EN

This article discusses the peculiarities of memorialization and musealisation of the fortifications of the town of Poltava, which are dated to the beginning of the eighteenth century, and the field fortifications used during the Battle of Poltava of 1709, and including them in the general concept of development of the „Poltava Battle Field” National Reserve, with a partial restoration of these structures. The authors highlighted the rethinking of the functions of historical fortifications in light of current experience.

PL

Artykuł dotyczy możliwości upamiętnienia i muzealizacji struktur obronnych miasta Połtawy z początku XVIII wieku oraz okresu bitwy pod Połtawą w roku 1709, będących częścią Narodowego Rezerwatu „Pole bitwy w Połtawie”. Koncepcja rozwoju rezerwatu zakłada m.in. częściowe przywrócenie historycznych struktur. Autorzy artykułu zwrócili uwagę na potrzebę ponownego przemyślenia funkcji fortyfikacji historycznych w świetle aktualnych doświadczeń.

3

Pamięć miejsca. Rola i znaczenie materialnego komponentu w ‚stawaniu się’ miejsc pamięci

Rytel Grzegorz

Ochrona Dziedzictwa Kulturowego

|

2018

|

Nr 5

145--153

PL

Tekst omawia zagadnienie miejsca pamięci w rozumieniu wprowadzonym przez Pierra Norę, koncentrując się na obiektach architektonicznych stanowiących materialny komponent miejsc pamięci. Część z nich to zespoły architektoniczne lub budynki o ikonicznym charakterze, stanowiące zasadniczy komponent miejsca pamięci. Inna grupa to obiekty o ugruntowanej pozycji w świadomości zbiorowej, które ze względu na zniszczenie materialnego komponentu w wyniku dramatycznych wydarzeń historycznych umocniły swój status miejsca pamięci i zostały odbudowane. Pewną mutację stanowią te przypadki, w których nowa kreacja na miejscu zburzonego obiektu tworzy materialny komponent nowego miejsca pamięci. We wszystkich omawianych przypadkach rygorystyczne przestrzeganie zasad konserwatorskich jak przy obiektach zabytkowych, nie wydaje się mieć pierwszorzędnego znaczenia.

EN

The author discusses the concept of a site of memory as understood by Pierre Nora while focusing on architectural structures which constitute material components of sites of memory. Some of them are architectonic ensembles or iconic buildings which are the major component of a site of memory. Other group includes structures which are deeply rooted in social memory and which, due to their material component destruction as a result of dramatic events in history, reinforced its position as sites of memory and were restored. There are also certain anomalous cases – a new structure developed where a destroyed one was once built, constitutes a material component of a new site of memory. In all the cases discussed, rigorous adherence to the principles of historic preservation, as in case of historic buildings, does not seem to be of primary importance.