Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Journal of Theoretical and Applied Mechanics

1 2001

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: unilateral contact problems without friction

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Augmented lagrangian methods for a class of convex and nonconvex contact problems

Telega J. J., Gałka A., Bielski W.

Journal of Theoretical and Applied Mechanics

2001

Vol. 39 nr 3

741-768

The aim of this contribution is threefold. First, we formulate unilateral contact problems for three models of plates and the Koiter shell model. Contact conditions have been formulated on the face being in contact with an obstacle and not on the mid-plane of the plate or the middle surface of the shell. Such a rigorous approach results in nonconvex minimization problems even in the case of thin, geometrically linear plates. Existence theorems are formulated for each model considered. Second, the Ito and Kunisch (1990, 1995) augmented Lagrangians methods have been extended to nonconvex problems. Third, nonconvex duality theory by Rockafellar and Wets (1998), valid for finite-degree-of-freedom systems has been extended to continuous systems. Specific examples have also been provided.

Metody rozszerzonego lagranżianu dla pewnej klasy wypukłych i niewypukłych zagadnień kontaktowych. Cel pracy jest trojaki. Po pierwsze, sformułowane zostały jednostronne zagadnienia kontaktowe dla trzech modeli płyt oraz liniowego modelu powłok Koitera. Warunki kontaktu zostały sformułowane na powierzchni będące w kontakcie z podłożem, a nie na powierzchni środkowej płyty lub powłoki. Takie ścisłe podejście prowadzi do niewypukłych zadań minimalizacji, nawet w przypadku płyt cienkich. Dla każdego zagadnienia sformułowano twierdzenie o istnieniu rozwiązań. Po drugie, metody rozszerzonego lagranżianu Ito i Kunischa (1990, 1995) uogólnione zostały na przypadek zagadnień niewypukłych. Po trzecie, teoria dualności Rockafellara i Wetsa (1998), opracowana dla skończenie wymiarowych zagadnień niewypukłych, została rozszerzona na przypadek układów ciągłych. Podano również kilka przykładów.