Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Relative feed value of sward from permanent dry meadow before and after renovation at different fertilisation

Mendra M.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2017

|

Vol. 62, nr 4

13--17

EN

It is possible to obtain much wholesome bulk fodder that meets the requirements of highly productive animals from permanent grasslands of appropriate species composition. Important components of such fodder are: neutral detergent fibres (NDF) and acid detergent fibres (ADF). Based on their content one may calculate digestibility of dry mass (DDM), dry mass intake (DMI) and relative feed value (RFV). Presented studies were performed in the years 2009-2014 on five plots in a long-term experiment situated on a permanent dry ground meadow, that belonged to the Experimental Farm of the ITP in Falenty. In spring 2012 the meadow was renovated through undersowing. Mean values of analysed parameters were similar and more distinct differences were found between cuts and subsequent study years. Mean NDF content ranged between 501 and 567 g kg-1 while ADF content - between 265 and 325 g kg-1. Digestibility of analysed sward was lower than optimum and amounted from 60.1 do 63.6 % dry mass. Intake was assessed at 2.12 to 2.48%. Mean values of RFV were in the range of 100 to 120 which placed the fodder in the third and fourth quality class according to Linn and Martin [8].

PL

Na trwałych użytków zielonych o odpowiednim składzie gatunkowym uzyskuje można uzyskać dużą ilość pełnowartościowych pasz objętościowych, spełniających wymogi wysoko produkcyjnych zwierząt. Ważnymi składnikami paszy są włókna neutralno detergentowego (NDF) oraz kwaśno-detergentowego (ADF). Na ich podstawie można wyliczyć strawność (DDM), pobieranie suchej masy (DMI) oraz względna wartość pokarmową (RFV). Omawiane badania prowadzono na pięciu obiektach w latach 2009-2014 na długoletnim doświadczeni zlokalizowanym na łące trwałej gradowej należącej do ZD ITP w Falentach. Wiosną 2012 r. przeprowadzono renowację łąki metodą podsiewu. Średnie wartości badanych parametrów na poszczególnych obiektach były na zbliżonym poziomie, a wyraźniejsze różnice stwierdzono miedzy pokosami oraz kolejnymi latami badań. Średnia zawartość NDF wynosiła od 501-567 g kg-1, natomiast ADF od 265 do 325 g kg-1. Strawność badanej runi była niższa od optymalnej i wynosiła 60,1 do 63,6 % s.m.. Pobierania wyliczono na 2,12 do 2,48 %. Średnie wartości RFV mieściły się w zakresie od 100 do 120, co plasowało ją w III i IV klasie jakości według Linna i Martina [8].

2

Usefulness of selected intensive varieties of short-duration grasses for meadow renovation on alluvial soils with the direct undersowing method

Terlikowski J.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2016

|

Vol. 61, nr 4

212--217

EN

Undersowing is a method of supplementing and enriching species composition of grasslands without interfering in soil habitat. The method brings about an increase of grassland biodiversity and allows for maintaining many local ecotypes of fodder grasses in meadow sward. The aim of the study was to assess the effect of enrichment of meadow sward through direct undersowing short-term intensive grass varieties of high fodder value on the quality of produced fodder. The experiment was set up on a meadow of simplified floristic composition on alluvial soil in drying riparian habitat in Żuławy Elbląskie. Two weeks before undersowing the meadow was sprayed with herbicide Fernando 225 EC at a dose of 3 l·ha-1. Undersowing was made in the end of September 2012. Assessment of fodder quality from sward undersown with special mixtures was performed in the years 2013-2015 according to RFV index. Obtained results showed that tetraploid varieties Lolium perenne, Lolium×boucheanum and Festulolium braunii, which constituted 5 - 25% of the sward, and the frequency of mowing were the main factors affecting fodder quality. The use of Lolium×boucheanum and Festulolium braunii significantly improved the quality of produced fodder and thus increased the potential milk production from 1 ha of undersown meadow.

PL

Podsiew to metoda polegająca na uzupełnieniu i wzbogaceniu składu gatunkowego zbiorowisk trawiastych bez głębszej ingerencji w środowisko glebowe. Powoduje więc wzrost bioróżnorodności zbiorowisk trawiastych, pozwalając na utrzymanie w runi wielu wartościowych, lokalnych ekotypów traw pastewnych. Celem pracy była ocena wpływu wzbogacenia runi łąkowej metodą podsiewu bezpośredniego krótkotrwałymi, intensywnymi odmianami traw o wysokiej wartości pastewnej na jakość produkowanej paszy. Doświadczenie statyczne założono na łące o uproszczonym składzie florystycznym w warunkach Żuław Elbląskich, położonej na glebie aluwialnej w posusznym siedlisku łęgu zgrądowiałego. Dwa tygodnie przed wykonaniem podsiewu zastosowano oprysk odchwaszczający preparatem Fernando 225 EC - 3 l·ha-1. Podsiew wykonano w trzeciej dekadzie września 2012 roku. Ocena wartości pokarmowej paszy z runi podsianej specjalistycznymi mieszankami, prowadzona w latach 2013-2015 według wskaźnika RFV wykazała, że decydującym czynnikiem o jakości paszy były: stosowane do podsiewu tetraploidalne odmiany Lolium perenne, Lolium×boucheanum i Festulolium braunii, stanowiące łącznie 5-25% udziału w runi oraz częstotliwość koszenia podsianej łąki. Wykorzystanie Lolium×boucheanum i Festulolium braunii wpłynęło na poprawę jakości produkowanej paszy w istotny sposób podnosząc potencjalną produkcję mleka w przeliczeniu na 1 ha podsianej łąki.

3

The effect of permanent grassland sward enrichment with special varieties of grasses and legumes on the quality of produced bulk fodder

Terlikowski J.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2014

|

Vol. 59, nr 4

107--110

EN

Floristic composition of grasslands is one of the basic indices determining the nutritive value of the sward. It may, however, become simplified or degraded. Direct undersowing may often be sufficient to enrich impoverished sward with special varieties of grasses and legumes. The aim of this study was to assess the effect of meadow sward enrichment through direct undersowing with grass and legume varieties of high nutritive value on the quality of obtained fodder a year after treatment. Static experiment was set up on a meadow of simplified floristic composition in Żuławy Elbląskie situated on alluvial soil. Two weeks before undersowing, weeding was performed by spraying Fernando 225 EC herbicide at a rate of 3 l∙ha-1. The meadow was undersown in the end of September 2012. The assessment of nutritive value of so obtained sward with the RFV index showed that the decisive factors a year after treatment were: application of di- and tetraploid varieties of Lolium perenne and Festulolium brauni and the frequency of mowing. Higher nutritive value was obtained after undersowing with a mixture of seeds with 35% contribution of di- and tetraploid varieties and mowing four times a season. Despite lower dry mass yields per hectare, significantly higher potential milk production was obtained.

PL

Skład florystyczny użytków zielonych jest jednym z podstawowych wskaźników określających wartość pokarmową runi, lecz może podlegać upraszczaniu bądź - degradacji. Często wystarczającym zabiegiem, dzięki któremu zubożałą ruń można wzbogacić w komponenty specjalistycznych odmian traw i motylkowatych (bobowatych), może być podsiew bezpośredni. Celem pracy jest wstępna ocena wpływu wzbogacenia runi łąkowej przez podsiew bezpośredni odmianami traw i motylkowatych o wysokiej wartości pastewnej na jakość uzyskanej paszy rok po dokonaniu zabiegu. Doświadczenie statyczne założono na łące o uproszczonym składzie florystycznym w warunkach Żuław Elbląskich, położonej na glebie aluwialnej. Dwa tygodnie przed wykonaniem podsiewu zastosowano oprysk odchwaszczający preparatem FERNANDO 225 EC w dawce 3 l∙ha-1. Podsiew wykonano w trzeciej dekadzie września 2012 roku. Ocena wartości pokarmowej paszy z runi podsianej specjalistycznymi mieszankami przy pomocy wskaźnika RFV wykazała, że decydującymi czynnikiem w pierwszym roku po podsiewie były: stosowane do podsiewu odmiany diplo- i tetra-ploidalne Lolium perenne i Festulolium brauni, oraz częstotliwość koszenia podsianej runi. Wyższa wartość pokarmową paszy uzyskano po zastosowaniu do podsiewu mieszanki nasion, w której komponentami były odmiany diplo- i tetraploidalne Lolium perenne i Festulolium brauni, stanowiące łącznie 35% udziału oraz przy 4. kośnym użytkowaniu. Mimo niższych plonów suchej masy z ha, uzyskano istotnie wyższą potencjalną produkcję mleka.

4

Efekt gospodarczy podsiewu łąki trwałej koniczyną łąkową

Barszczewski J., Wróbel B., Jankowska-Huflejt H.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2011

|

T. 11, z. 3

21-37

PL

Badania prowadzono w latach 2006-2009 w ZD Falenty na wieloletniej łące produkcyjnej, zlokalizowanej na glebie mineralnej (grąd właściwy). Celem badań była ocena efektu gospodarczego podsiewu łąki trwałej koniczyną łąkową (Trifolium pratense L.). Na wylosowanych łanach corocznie stosowano nawożenie mineralne - fosforem i potasem (PK) oraz naturalne - obornikiem i gnojówką. Na części wydzielonych łanów wiosną 2006 r. dokonano podsiewu koniczyną łąkową odmiany tetraploidalnej Bona w ilości 8 kg·ha-¹. Corocznie oceniano skład botaniczny runi łąkowej, plonowanie oraz zawartość białka ogólnego w runi. W 2009 r. dodatkowo dokonano oceny przydatności do zakiszania runi z dużym udziałem koniczyny łąkowej. Podsiew koniczyną łąkową, zarówno na obiekcie PK, jak i obiektach nawożonych obornikiem lub gnojówką istotnie zwiększył jej udział w runi oraz plonów suchej masy. Zwiększenie udziału koniczyny w runi spowodowało również istotne zwiększenie zawartości białka w runi łąkowej, co pogorszyło wartość stosunku cukrów do białka, zmniejszając przydatność runi do zakiszania. Mimo dużej wartości pokarmowej, kiszonki sporządzone z runi z udziałem koniczyny łąkowej, charakteryzowały się gorszymi wskaźnikami oceny chemicznej niż kiszonki z runi z obiektów, na których nie stosowano podsiewu koniczyną.

EN

Studies were carried out in the years 2006-2009 in Experimental Farm Falenty on a permanent sowing the meadow with the red clover (Trifolium pratense L.). Mineral fertilisation (PK) and organic (manure and slurry) was applied on randomly selected plots every year. Part of selected plots were undersown with tetraploid red clover var. Bona at a rate of 8 kg·ha-¹ in spring 2006. Botanical composition, yielding and total protein in the sward were analysed every year. Additionally, the usefulness of sward with a large proportion of red clover for ensilage was assessed in 2009. Undersowing red clover on objects fertilised with both PK and organic fertilisers markedly increased dry matter yields and the plant share in the sward. Increased contribution of red clover significantly increased the content of protein in the sward thus worsening the carbohydrate to protein ratio and diminishing the usefulness of the sward for ensilage. Despite high nutritive value, the silage made of sward with the red clover had worse indices of chemical assessment than silages from objects where the red clover was not undersown.

5

Wpływ nawożenia na rozwój koniczyn i produkcyjność runi górskich użytków zielonych

Kasperczyk M., Szewczyk W., Kacorzyk P.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2004

|

T. 4, z. 1

283-291

PL

Badania przeprowadzono w latach 1999-2002 w rejonie górskim (650 m n.p.m.), na trwałym użytku zielonym zdominowanym przez kostrzewę czerwoną (Festuca rubra L.), mietlicę pospolitą (Agrostis capillaris L.) i tomkę wonną (Anthoxanthum odoratum L.). Celem badań było wzbogacenie tego użytku w koniczynę białą (Trifolium repens L.) i koniczynę łąkową (Trifolium pratense L.), a jednocześnie ocena wpływu różnego nawożenia na rozwój, utrzymywanie się tych roślin w runi oraz produkcyjność łąk i pastwisk. W badaniach uwzględniono następujące rodzaje nawożenia: wapnowanie, fosforem i potasem, azotem, molibdenem oraz zastosowanie Nitraginy. Część obiektów była zlokalizowana na runi naturalnej, a część - na runi zagospodarowanej przez podsiew z udziałem koniczyny białej (Trifolium repens L.) odmiany Astra i koniczyny łąkowej (Trifolium pratense L.) odmiany Raba. Na obiektach podsianych koniczynami, oprócz nawożenia fosforem i potasem, stosowano wiosną 30 kg N·ha-¹. Ruń naturalną i podsianą koniczyną białą (Trifolium repens L.) wypasano czterokrotnie w ciągu roku, zaś ruń podsianą koniczyną łąkową (Trifolium pratense L.) użytkowano dwukośnie. Wapnowanie, nawożenie molibdenem oraz zastosowanie Nitraginy nie miały wpływu na udział koniczyn w runi oraz plony suchej masy i energii brutto. Plony białka ogólnego były dodatnio skorelowane z wapnowaniem i nawożeniem molibdenem. Na rozwój rodzimej koniczyny białej (Trifolium repens L.) szczególnie korzystnie wpłynęło nawożenie fosforowo-potasowe. W runi podsianej koniczyna biała (Trifolium repens L.) miała największy udział w plonie w drugim i trzecim roku badań - około 40%, a najmniejszy w czwartym - 20-27%. Z kolei koniczyna łąkowa (Trifolium pratense L.) przez pierwsze dwa lata występowała w zbliżonych ilościach (15-16%), po czym jej udział zmniejszył się do 4-6% w czwartym roku. Średnio w ciągu 4 lat obiekty podsiane koniczyną łąkową (Trifolium pratense L.) dostarczyły podobnej ilości suchej masy i energii, jak ruń naturalna nawożona fosforem i potasem, a białka ogólnego o 11% mniej, natomiast ruń podsiana koniczyną białą (Trifolium repens L.) przewyższała ruń naturalną nawożoną fosforem i potasem plonem suchej masy o 21, energii brutto o 23, a białka ogólnego o 30%.

EN

The study was carried out in a mountain region (650 m a.s.l.) on permanent grassland with predominant Festuca rubra L., Agrostis capillaris L. and Anthoxanthum odoratum L. in 1999-2002. It aimed at enriching the sward in red and white clovers and at evaluating the effects of fertilization on growth and durability of these plants in meadows and pastures. The following treatments were applied: liming, phosphorus plus potassium fertilization, nitrogen fertilization, molybdenum supplementation or the use of Nitragina. Some objects were situated in natural grassland, others - in grasslands undersown with Trifolium repens L. var. Astra and Trifolium pratense L. var. Raba. In spring the undersown objects received not only PK fertilization but also 30 kg N·ha-¹. The natural sward and the grasslands undersown with white clover were grazed four times per year, whereas the grasslands undersown with red clover were cut twice a year. The liming, molybdenum and Nitragina treatments had no influence on clover shares in sward, nor on dry matter and gross energy yields. However, the production of crude protein was positively affected by calcium and molybdenum fertilizations. For the growth of indigenous white clovers the PK-fertilization was especially beneficial. As for the undersown objects, white clover had the greatest share in total crop in the second and third year of the experiment (40 %), and the least one in the fourth year (20-28%). The Trifolium pratense L. contributions were similar for the first two years (15-16 %), then its share decreased to 4-6 % in the last year. On average, the Trifolium pratense L. undersown objects gave yearly outcomes of dry matter and energy similar to the natural sward fertilized with phosphorus and potassium, while the protein production was about 11 % lower. The Trifolium repens L. undersown grassland production was higher than the PK-fertilized natural one by about 21 % in dry matter, by 23 % in gross energy and by 30 % in crude protein.