Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 2009

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: ultradrobnoziarnista struktura miedzi

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Characterization of ultrafine grain Cu structure by using EBSD technique

Rodak K., Radwański K., Niewielski G., Wiedermann J.

Inżynieria Materiałowa

2009

Vol. 30, nr 3

169-173

Ultrafine grained structure of Cu processed by multi-axial compression technique was investigated. The evolution of dislocation structure, misorientation distribution, crystallite size and crystallographic texture were observed by using transmission electron microscopy (TEM) and scanning electron microscopy (SEM) equipment with electron back scattered dif- fraction (EBSD) facility. TEM and SEM analyses indicated, that grain boundary sliding results in a microscopically observed deformation bands (DBs). The number of DBs increase with further deformation to high strains. Moreover, due to the 90° movement between passes new bands intersected the previously formed ones. At these intersection relatively lar- ge misorientation developed, leading to the formation fine grains of high angle boundaries. The local recrystalization which occur in analyzed mi- croarears, may delay the reduction of sub(grain) size. In consequence no more large changes in structure occur during further processing up to the largest strain.

Przedmiotem badań strukturalnych była ultradrobnoziarnista struktura miedzi, będąca efektem odkształcania SPD (severe plastic deformation) za pomocą metody wieloosiowego ściskania. Ewolucja struktury dyslokacyjnej, zmiana dezorientacji, wielkość ziaren i podziaren oraz tekstura krystalograficzna były analizowane za pomocą elektronowego mikroskopu transmisyjnego (TEM) oraz wysokorozdzielczego mikroskopu skaningowego (SEM) wyposażonego w przystawkę (EBSD). Na podstawie badań wykazano, iż proces fragmentacji struktury jest istotnie widoczny po skumulowaniu dużych odkształceń. Przejawia się to w zmianach struktury dyslokacyjnej - obraz granic dyslokacyjnych jest wyraźny, a podziarna równoosiowe. Następuje stopniowe zmniejszanie wielkości ziaren oraz wzrost wartości dezorientacji między sąsiednimi obszarami. Przeprowadzone badania wskazują na spowolnienie procesu odkształcania, ktorego przyczyną jest przebiegający proces rekrystalizacji, na tyle opoźniający proces odkształcenia, że w kolejnym etapie deformacji następuje ponowne odkształcanie nowo zrekrystalizowanych ziarn.