Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Polimery

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!
Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: układ polisiloksan/politetrafluoroetylen

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Methods of contact angle measurements as a tool for characterization of wettability of polymers

Zielecka M.

Polimery

2004

T. 49, nr 5

327-332

Many problems related to the quality of protective coatings for more sophisticated applications can be solved on the basis of the wettability of their surfaces measurements. The equilibrium (static) or dynamic contact angle (CA) of solids can be measured and the sessile drop method or Wilhelmy method are usually applied. In the sessile drop method CA is measured optically. The measured values of static CA are influenced by evaporation of the liquid, absorption of the liquid by porous substrate (e.g. paper, building material) and other chemical or physical interactions occurring on the solid surface. The Wilhelmy method is based on the measurements of the force which is needed to overcome the resistance of the liquid as the solid plate with known wetted length is immersed in or withdrawn from the liquid of known surface tension. The precision of the contact angle measurements by Wilhelmy method is higher as compared with the sessile drop method. Very important factor highly influencing the quality of CA measurements is the proper selection of applied liquids which should be selected according to the applied measuring method. The careful selection of the method of CA measurements is a crucial factor influencing the possibility of practical application of the results of wettability measurements.

Omówiono znaczenie zwilżalności jako cechy charakteryzującej powierzchnię polimerów. Przedstawiono dwie grupy metod pomiaru kąta zwilżalności (theta) stanowiącego miarę stopnia zwilżalności (rys. 1), mianowicie metodę naniesionej kropli [w wariancie pomiaru równowagowego (statycznego) kąta zwilżania (CA, rys. 2) bądź dynamicznego kąta zwilżania (DCA, rys. 3)] oraz metodę Wilhelmy'ego. Podano podstawy teoretyczne tej drugiej metody [równania (2)-(5)] polegającej na pomiarze wartości siły potrzebnej do przezwyciężenia oporu cieczy o znanym napięciu powierzchniowym podczas zanurzania w tej cieczy albo wyciągania z niej płytki danej grubości wykonanej z badanego materiału (rys. 4 i 5). Uwzględniono przy tym pomiar zarówno postępującego (ACA), jak i cofającego się (RCA) kąta zwilżania. Wskazano na możliwość obliczania swobodnej energii powierzchniowej (SFE) na podstawie wartości DCA oraz wyjaśniono pojęcia krytycznego napięcia powierzchniowego (CST) i histerezy kąta zwilżania, a także związek theta z chropowatością badanej powierzchni [równanie (7)]. Podkreślono znaczenie doboru właściwej cieczy w badaniach zwilżalności. Omówiono także wyniki własnych badań dotyczących wpływu składu charakteryzującej się właściwościami typu antigraffiti kompozycji polisiloksan/politetrafluoroetylen na jej hydrofobowość (rys. 6 i 7).

Characterization of the polysiloxane-polytetrafluoroethylene system (SIL-PTFE) by using the DSC method

Dobkowski Z., Zielecka M.

Polimery

1999

T. 44, nr 3

222-225

A calorimetric study of the SIL-PTFE system (SIL = polymethylhydrosiloxanol) was carried out over -130-380°C (Perkin-Elmer DSC-7, He or N2 atmosphere, 20°C/min). The transition temperatures for SIL (Tg = -121.66°C, Tm = -40.1°C) and PTFE (Tg = -58.58°C, Tm = 327.40°C and 3417°C) were consistent with those reported for silicone rubbers and teflon, respectively. At PTFE <= 30 wt. %, a distinct Tg occurs within the range of Tg characteristic for SIL and the values obey the reciprocal law for a single phase blend. At higher PTFE proportions, neither the glass transition nor the melting peak were observed for SIL. Condis crystal melting transitions, characteristic of PTFE, were found to occur at room temperature and a broad melting peak was found to occur over 325-364°C. New transitions (nonexistent in the components) were found, viz., an exothermic peak at ca. 150°C (attributed to ordering phenomena due to crystallization of semi-IPN structures) and an endothermic peak at ca. 250°C (attributed to melting of semi-IPN structures). These suggestions were confirmed in terms of the balance of the thermal effects due to melting, which made it possible to calculate the PTFE contents in the SIL-PTFE system.

Za pomocą kalorymetru Perkin-Elmer DSC-7 zbadano występowanie charakterystycznych przemian fizycznych w różniących się składami układach SIL/PTFE (SIL = polimetylowodorosiloksanol) w zakresie temperatury od -130 do 380°C, w atmosferze helu lub azotu i w warunkach szybkości ogrzewania 20 deg/min. Oznaczone -wartości temperatury przemian składników, tj. SIL (Tg = -121,66°C, Tm = -40,1°C) oraz PTFE (Tg = -58,58°C, Tm = 327,40°C i 341,7°C), są zgodne z danymi literaturowymi dotyczącymi odpowiednio kauczuków silikonowych i teflonu. W układach zawierających do 30% mas. PTFE stwierdzono występowanie wyraźnej temperatury Tg w zakresie Tg składnika SIL zgodnie z regułą odwrotności Tg składników. W przypadku większych zawartości PTFE ewentualna przemiana zeszklenia jest niezauważalna na termogramie; nie zaobserwowano również piku topnienia SIL. W obszarze temperatury pokojowej stwierdzono występowanie charakterystycznych dla PTFE pików topnienia struktur krystalicznych typu condis, a w zakresie 325-364°C - szeroki pik topnienia. Stwierdzono także występowanie nowych przemian, nie zaobserwowanych w składnikach, mianowicie piku egzotermicznego w temp. ok. 150°C, przypisanego porządkowaniu (krystalizacji) struktur semi-IPN oraz piku endotermicznego w temp. ~250°C przypisanego topnieniu struktur semi-IPN. Powyższą interpretację potwierdził bilans efektów cieplnych topnienia, który umożliwił obliczenie zawartości PTFE w układzie SIL/PTFE.