W strukturze miasta zwykle wyodrębnia się dwie części - abiotyczną (czynnik techniczny) i biotyczną (element przyrodniczy) - które przeplatają się, tworząc układ strukturalno-funkcjonalny. Jego podstawą są różnego typu powierzchnie zieleni, przeznaczone na cele rekreacyjno-wypoczynkowe, zdrowotne i dydaktyczno-wychowawcze. Definicja łączy trzy elementy: przyrodniczy (struktury roślinne), planistyczno-przestrzenny (wpisanie w układ miasta) i organizacyjno-funkcjonalny (przypisanie zadań).
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.