Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Badanie chemicznej i fizycznej struktury powierzchni sorbentów naturalnych wykorzystanych do usuwania jonów Pb²⁺ oraz Cd²⁺ z roztworów wodnych w układach jedno- i dwuskładnikowych

Bożęcka A., Bożęcki P., Sanak-Rydlewska S.

Przemysł Chemiczny

|

2014

|

T. 93, nr 3

374-383

PL

Przedstawiono wyniki badań chemicznej i fizycznej struktury sorbentów organicznych, takich jak łuszczyny słonecznika, łupiny orzecha włoskiego oraz pestki śliwek. Morfologię ich powierzchni badano za pomocą elektronowego mikroskopu skaningowego. Chemiczną strukturę użytych sorbentów naturalnych określono z wykorzystaniem metody spektrometrii w podczerwieni (FTIR) i analizy elementarnej. Korzystając z widm FTIR podjęto próbę identyfikacji grup funkcyjnych, obecnych na powierzchni badanych materiałów i określono ich wpływ na mechanizm procesu sorpcji jonów Pb²⁺ oraz Cd²⁺ z roztworów wodnych w układach jedno- i dwuskładnikowych. Wykazano, że udział procesu wymiany jonowej w badanych procesach jest znaczący.

EN

Sunflower hulls, walnut shells and plum stones were studied for their surface morphology, chem. structure and elementary compn. and then used for sorption of Pb²⁺ and Cd²⁺ from their aq. solns. The sorption mechanism was discussed.

2

Computation of Hydrate Formation in Gas Pipelines

Uilhoorn F. F.

Nowoczesne Gazownictwo

|

2005

|

nr 4

43--50

PL

W artykule przedstawiono termodynamiczny model pozwalający przewidzieć tworzenie się hydratów w układach jednoskładnikowych i mieszaninach. Model oparto na wyznaczaniu stanu równowagi fazowej, uzyskanego przyjmując kryterium maksymalizacji entropii. W obliczeniach zastosowano bardziej klasyczne podejście, polegające na przyrównaniu fugatywności składników, zamiast potencjału chemicznego. Przeprowadzono weryfikację modelu na zbiorze rzeczywistych danych pomiarowych oraz porównanie z wynikami CSMHYD. Dla różnych rodzajów gazu ziemnego model posiada bezwzględny błąd średni 6,76%. Dla mieszanin z zastosowaniem metanolu jako inhibitora oraz gazów z zawartością wody (stan równowagi dwufazowej) błędy wynoszą odpowiednio 11,6% i 6,07%. Model pozwala na ocenę ryzyka tworzenia się hydratów zarówno dla gazociągów na lądzie jak i gazociągów podmorskich oraz umożliwia określenie optymalnych wartości stężenia metanolu, stopnia osuszania, ciśnienia i temperatury gazu w celu zapewnienia parametrów pracy gazociągu poza zakresem tworzenia się hydratów. Możliwości zastosowania modelu pokazano na przykładzie obliczeniowym.

3

An Exergy Concept Model for an Open Thermodynamic System Analysis. I. One-Component System

Kozaczka J.

Mechanika / Akademia Górniczo-Hutnicza im. St. Staszica

|

2002

|

T. 21, z. 4

269-279

EN

Thermodynamic systems can be divided into isolated, closed, flow and open ones. The last type can be treated as a general case of the system, for the appropriate concepts and balances can be easily applied to the others. The one-component open system is its special case. The exergy equations for a one-component thermodynamic open system have been derived in two different ways. The first one is typical of the so-called engineering thermodynamics, where appropriate formulas are usually applied for modeling the gas tankage and tank emptying. The process occurs in such a way, that the substance of the same quality as in a tank, will be added at the erwironment intensities (Tg, pQ) or, subtracted at the tank content ones (T, p). The second way of deriving exergy equations for the one-component open system, the generalized approach, leads to the same results as it has been expected. This solution, however, is a little bit simplified because of the concept of chemical potential but it suits very well and clearly the universal formal considerations.

PL

Układy termodynamiczne można podzielić na odosobnione, zamknięte, przepływowe i otwarte. Te ostatnie mogą być traktowane jako przypadek ogólny, bowiem odpowiednie pojęcia i bilanse mogą być bardzo łatwo odniesione do pozostałych. Otwarty układ jednoskładnikowy jest ich szczególnym przypadkiem. Zostały dla niego wyprowadzone równania na egzergię i jej bilans dwoma sposobami. Pierwszy z nich jest typowy dla tak zwanej termodynamiki technicznej, stosowany do modelowania procesów napełniania i opróżniania zbiorników z gazem. Proces taki przebiega w ten sposób, że taka sama substancja jak w zbiorniku zostaje doprowadzona z zewnątrz przy parametrach otoczenia (T0 p0) albo wyprowadzona ze zbiornika przy parametrach gazu wewnątrz tego zbiornika (T, p). Drugi sposób wyprowadzenia równań na egzergię i jej bilans, charakterystyczny dla termodynamicznego otwartego układu jednoskładnikowego, jest sposobem uogólnionym i prowadzi do tych samych wyników, czego można było oczekiwać. Sposób ten jest uproszczony o tyle, iż pojecie potencjału chemicznego odnosi się do układów wieloskładnikowych. Jednakże jego uwzględnienie nadaje przedstawionym analizom przejrzystość i uniwersalność.