Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Identyfikacja podatności na korozję międzykrystaliczną stali austenitycznej AISI 201

Wawrzaszek U., Masalski J.

Ochrona przed Korozją

|

2015

|

nr 5

168--171

PL

W pracy podjęto próbę doboru odpowiedniego roztworu i warunków do identyfikacji stopnia uczulenia stali austenitycznej AISI 201 za pomocą metody bicyklicznej elektrochemicznej potencjokinetycznej reaktywacji (ang. double – loop electrochemical potentiokinetic reactivation test DL – EPR). Badany materiał został poddany procesowi przesycania, a następnie uczulania w temperaturze 650°C w czasie 120 minut. Do badań użyto roztworu testowego, w skład którego wchodził H2SO4 (1,0–2,0 M) oraz Na2SO4 (0,5 M). Pomiary były prowadzone w temperaturze 28°C przy szybkości skanowania 1,66 mV/s. Stopień uczulenia (S) wyznaczono przez określenie stosunku maksymalnej gęstości prądu skanowania reaktywacyjnego (Ir) do maksymalnej gęstości prądu skanowania aktywacyjnego (Ia). Najwyższą wartość S odnotowano dla roztworu 2,0 M H2SO4 + 0,5 M Na2SO4; wynosiła ona 26,13%.

EN

In the work attempts were taken to find a suitable solution and the selection of the optimal conditions for the identification of the degree of sensitization austenitic steel AISI 201 by the method of the double – loop electrochemical potentiokinetic reactivation (DL – EPR) test. The test material was given annealed and sensitized at 650°C for 120 minutes. The test solutions containing H2SO4 (1.0–2.0 M) and Na2SO4 (0.5 M) were used. Measurements were conducted at 28ºC with a scan rate of 1.66 mV / s. The degree of sensitization (S) was determined by specifying the ratio of the maximum current density scan reactivation (Ir) to the maximum current density scan activation (Ia). The highest value of the S reported for a solution of 2.5 M H2SO4 + 0.5 M Na2SO4 it was 26.13%.

2

Identyfikacja korozji międzykrystalicznej za pomocą elektrochemicznej potencjokinetycznej reaktywacji : optymalizacja warunków

Wawrzaszek U., Masalski J.

Ochrona przed Korozją

|

2013

|

nr 7

292--297

PL

W pracy podjęto próbę doboru odpowiedniego roztworu i warunków do identyfikacji stopnia uczulenia dla stali dupleksowej typu EN 1.4462 za pomocą metody bicyklicznej elektrochemicznej potencjokinetycznej reaktywacji (ang. double – loop electrochemical potentiokinetic reactivation test DL –EPR). Badany materiał został poddany procesowi przesycania, a następnie uczulania w temperaturze 720°C w czasie 168 godzin. Do badań użyto roztworu testowego w skład którego wchodził H2SO4 ( 0,1÷2,5 M) oraz NH4SCN (0,1÷0,5 M). Pomiary były prowadzone w temperaturze otoczenia przy szybkości skanowania od 1,67 do 3,00 mV/s. Stopień uczulenia wyznaczono na podstawie gęstości prądów (SU,I) przez określenie stosunku maksymalnej gęstości prądu skanowania reaktywacyjnego (Ir) do maksymalnej gęstości prądu skanowania aktywacyjnego (Ia). Najwyższą wartość SU,I odnotowano dla roztworu 2,5 M H2SO4 + 0,5 M NH4SCN; wynosiła ona 50%.

EN

The objective of the study was to find a suitable solution and optimal conditions for the identification of the degree of sensitisation of duplex steel type EN 1.4462 by means of the double - loop electrochemical Potentiokinetic reactivation (DL – EPR) test. The test material was first annealed and then sensitized at 720°C for 168 hours. Test solutions containing H2SO4 (0.1÷2.5 M) and NH4SCN (0.1÷0.5 M) were used. Measurements were conducted at ambient temperature with a scan rate of 1.67÷3.00 mV/s. The degree of sensitization was determined based on the current density (SU,I) by means of establishing the ratio between maximum reactivation current density (Ir) and maximum activation current density (Ia). The highest SU,I value (50%) was observed in a solution containing 2.5 M H2SO4+ 0.5 M NH4SCN.

3

Dobór składu chemicznego roztworu do elektrochemicznej oceny stopnia uczulenia stali austenitycznej

Wawrzaszek U., Masalski J.

Ochrona przed Korozją

|

2011

|

nr 7

409-411

PL

Metoda bicyklicznej elektrochemicznej potencjokinetycznej reaktywacji (ang. double - loop electrochemical potentiokinetic reactivation test DLEPR) została zastosowana do oceny stopnia uczulenia na korozję międzykrystaliczną stali odpornej na korozję H17N13M2T. Badano wpływ składu chemicznego roztworu testowego na potencjodynamiczne krzywe polaryzacyjne próbek uczulonych w temperaturze 650°C w czasie 100 godzin i schłodzonych po obróbce uczulającej w wodzie, na powietrzu oraz w piecu. Do badań użyto roztworów testowych zawierających H2SO4 (1,0-2,5 M) z dodatkiem KSCN (0,004-0,120 M). Stopnień uczulenia (SU,I) wyznaczono na podstawie stosunku gęstości prądów maksymalnych zarejestrowanych podczas skanowania reaktywacyjnego (Ir) i skanowania aktywacyjnego (Ia), a także z anodowego fragmentu krzywej reaktywacyjnej na podstawie zmierzonego ładunku elektrycznego (SU,Q). Ustalono, że SU,I oraz SU,Q, będące miarą stopnia uczulenia, rosną wraz ze wzrostem stężenia kwasu siarkowego i tiocyjanianu potasu w roztworze testowym i maleją z wydłużeniem czasu chłodzenia próbek po obróbce uczulającej.

EN

To assess the degree of sensitization of austenitic stainless steel H17N13M2T to intergranular corrosion, use was made of the double-loop electrochemical Potentiokinetic reactivation (DL-EPR) test. Test solutions containing H2SO4 (1.0-2.5 M) with the addition of KSCN (0.004-0.120 M) were used to examine how their chemical composition influences the potentiodynamic polarization curves of the samples sensitized at 650°C for 100 h and thereafter cooled in water, air, or in a furnace. The degree of sensitization (SU,I) was determined from the ratio of the maximum current densities recorded during reactivation scanning (Ir) to the maximum current densities recorded during activation scanning (Ia), as well as from the anodic fragment of the reactivation curve on the basis of the measured electric charge (SU,Q). It has been found that the values of SU,I and SU,Q, which are measures of the degree of sensitization, increase with the rise in the concentrations of sulphuric acid and potassium thiocyanate in the test solution, and decrease with the extension of the time of sample cooling after the sensitizing procedure.

4

The effect of particles, including nanoparticles, on macrophages in vitro and in vivo

Revell P.A., Altaf H., McFarlane T., Bociaga D., Mitura K.

Inżynieria Biomateriałów

|

2006

|

R. 9, nr 56-57

29-31

EN

Macrophages remove foreign material from the body and are recruited to sites were there are particles present. Multinucleate giant cells from by the fusion of macrophages. In the presence of particles, macrophages produce various chemical mediators, known as cytokines, as well as enzymes. Some of the cytokines are pro-inflammatory (for example, IL1Beta, IL6 and TNFalpha) while others promote giant cell formation (GM-CSF, M-CSF, TGF). The presence of these cellular products can be shown by examining tissue sections with immunohistochemistry and by western blotting. The message (mRNA) for the synthesis of these molecules can be demonstrated by in situ hybridization and the polymerase chain reaction. Macrophages process ingested material and present it as antigen to lymphocytes. Antigen-presenting macrophages play an important part in the initiation of metal sensitization. Surface receptors and their counterligands are expressed on macrophages and lymphocytes during antigen presentation. The particles present in tissues around joint prostheses have been isolated and characterized. Over 95% of these are less than 1 micron (ECD) in size. Transmission electron microscopy has revealed nanoparticles of metal in the range 15-20 nm. Such particles are too small to be phagocytosed. Hydroxyapatite, diamond-like carbon (nano-diamond) and metal particles are being studied and results compared with those of particles in the micrometer range. There is a different response to different nanoparticles.