Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: użytkowanie pastwiskowe

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

The impact of the selection of components and different ways of using legume-grass sward on the chemical composition of post-harvest residues

Gaweł E., Grzelak M.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

2016

Vol. 61, nr 3

105--112

The studies were performed on the organic plot of AES of IUNG in Grabów in 2012. Experimental factors were: 4 legumegrass mixtures (the first factor): 1 - Trifolium repens (25%) + Trifolium pratense (25%) + Lolium perenne (15%) + Dactylis glomerata (15%) + Festuca pratensis (10%) + Festuca rubra (10%); 2 - Trifolium pratense (50%) + Lolium perenne (20%) + Festuca pratensis (20%) + Phleum pratense (10%); 3 - Medicago x varia (50%) + Dactylis glomerata (20%) + Festuca pratensis (20%) + Phleum pratense (10%); 4 - Trifolium repens (25%)+ Medicago x varia (25%) + Lolium perenne (15%)+Dactylis glomerata (15%) + Festuca pratensis (10%) + Festuca rubra (10%) and 2 ways of using sward: hay/pasture and pasture (the second factor). The purpose of the research was to assess the effects of the species composition of several legume-grass mixtures utilized in a hay/pasture or pasture way (periodic cow grazing) on the weight and content of nutrients in the aerial and underground fraction of post-harvest residues. The conducted studies have shown that legumegrass mixtures left behind a large weight of post-harvest residues with a high percentage of grasses. The weight of nutrients brought into the soil varied depending on their percentage in the post-harvest residues. Most of the post-harvest residues were left by a mixture of alfalfa with grasses. More potassium was left by mixtures on pastures, while the weight of other nutrients was similar in the tested ways of sward use.

Badania przeprowadzono na polu ekologicznym w RZD IUNG Grabów w 2012 roku. Czynnikami badawczymi w doświadczeniu były: 4 mieszanki bobowato-trawiaste (I czynnik): 1 - Trifolium repens (25%) + Trifolium pratense (25%) + Lolium perenne (15%) + Dactylis glomerata (15%) + Festuca pratensis (10%) + Festuca rubra (10%); 2 - Trifolium pratense (50%) + Lolium perenne (20%) + Festuca pratensis (20%) + Phleum pratense (10%); 3 - Medicago x varia (50%) + Dactylis glomerata (20%) + Festuca pratensis (20%) + Phleum pratense (10%); 4 - Trifolium repens (25%)+ Medicago x varia (25%) + Lolium perenne (15%)+Dactylis glomerata (15%) + Festuca pratensis (10%) + Festuca rubra (10%) i 2 sposoby użytkowania runi: kośno/pastwiskowy i pastwiskowy (czynnik II). Celem badań była ocena wpływu składu gatunkowego czterech mieszanek bobowato-trawiastych użytkowanych kośno/pastwiskowo i pastwiskowo (okresowy wypas krów) na masę oraz zawartość składników pokarmowych w nadziemnej i podziemnej frakcji resztek pozbiorowych. Przeprowadzone badania wykazały, że po mieszankach bobowato-trawiastych pozostała duża masa resztek pozbiorowych, szczególnie wysoki był w nich udział traw. Masa wnoszonych do gleby składników pokarmowych zależała od ich procentowej zawartości w resztkach pozbiorowych. Najwięcej resztek pozbiorowych pozostawiały mieszanki lucerny z trawami. Więcej potasu pozostało po mieszankach na pastwisku, masa pozostałych składników pokarmowych była podobna w porównywanych sposobach wykorzystaniu runi.

Wpływ różnych sposobów wypasu kwaterowego na produkcyjność i szatę roślinną pastwiska dla krów mlecznych na glebie torfowo-murszowej

Żurek H.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

2001

T. 1, z. 2

27--46

Badania przeprowadzono w latach 1986–1992 w Zakładzie Doświadczalnym w Biebrzy. Porównywano sposoby kwaterowego wypasu runi na pastwiskach z różną liczbą kwater: 4, 8, 12 oraz 12 kwater z dawkowaniem paszy. Każde pastwisko miało powierzchnię 2,8 ha i wypasano na nim po 8 krów mlecznych. Rocznie wysiewano w przeliczeniu na 1 ha: 120 kg N, 120 kg K2O i 60 kg P2O5. Przed założeniem doświadczenia użytek odnowiono (1985 r.). Na poszczególnych pastwiskach, średnio w ciągu 6 lat badań, uzyskano: 10,2; 9,5; 9,8; 9,8 t·ha-¹ sm. paszy, 12,97; 12,98; 12,53; 12,53 kg mleka od 1 szt. w ciągu doby, 1925, 1992, 1956, 1955 kg mleka od 1 szt. w ciągu sezonu wypasowego, 5270, 5431, 5353 i 5350 kg mleka w przeliczeniu na 1 ha. Różnice w plonach, wynoszące średnio 0,68 t ·ha-¹ sm., oraz różnice wydajności mlecznej, wynoszące 0,45 kg mleka od szt. na dobę na korzyść pastwiska 4- lub 8-kwaterowego, są relatywnie małe. Badania zakończono wnioskiem, że liczba kwater nie była czynnikiem znacząco różnicującym produkcję roślinną i zwierzęcą. Sposoby wypasu na pastwiskach z różną liczbą kwater nie miały też wpływu na kształtowanie się składu gatunkowego runi pastwiskowej, natomiast miały wpływ na przebieg użytkowania. Na pastwisku 4-kwaterowym był krótszy sezon pastwiskowy, gorsze wykorzystanie pastwiska i w okresie nadmiaru paszy zebrano jej mniej. W miarę zwiększenia liczby kwater parametry te przyjmowały większe wartości – długość sezonu zwiększyła się o 5, 9 i 10 dni; wykorzystanie pastwiska zwiększyło się z 79,0 do 81,4, 84,6 86,4%; ilość zebranej paszy na zapas zimowy zwiększyła się z 1,4 t·ha-¹ sm. do 2,2, 2,7, 3,0 t ·ha-¹ sm. Miało to wpływ na zwiększenie rocznej produkcyjności pastwisk z 7472 j.o. z ha z pastwiska 4-kwaterowego do 8391, 8883 i 9294 j.o. z ha z pozostałych pastwisk. Biorąc pod uwagę miernik najbardziej miarodajny w ocenie wypasów – produkcję zwierzęcą, uznano że podział pastwiska torfowo-murszowego na 8 kwater, w warunkach poprawnego nawożenia, jest wystarczający. W gospodarstwach o niedostatecznej powierzchni użytków zielonych może też być uzasadniony podział pastwisk na 12 kwater. Dawkowanie paszy na pastwisku podzielonym na 12 kwater okazało się nieracjonalne.

The studies were carried out in the years 1986-1992 in the Experimental Farm at Biebrza. Modes of rotation grazing on pastures with a variable number of plots (4, 8, 12 and 12 with the fodder dosing) were compared. Each pasture had an area of 2.8 ha and 8 dairy cows were fed on it. Per hectare annual fertilization rate was: 120 kg N, 120 kg K2O and 60 kg P2O5. Before the experiment the grassland had been renewed (in 1985). On average, during the 6 years of experiment, the following amounts were obtained from the respective pastures: 10.2; 9.5; 9.8; 9.8 t·ha-¹ of dry weight fodder, 12.97; 12.98; 12.53; 12.53 kg of milk daily from a cow, 1925, 1992, 1956, 1955 kg of milk per cow per season, and 5270, 5431, 5353, 5350 kg of milk per hectare. Differences in yield (0.68 ·ha-¹ on average) and differences in milk production (0.45 kg per cow per day) in favor of the 4- and 8-plot pastures were relatively small. Thus, it was concluded that the number of quarters was not the factor, which would markedly differentiate plant and animal production. Modes of grazing had no effect on the species composition of the pasture sward, they influenced, however, pasture utilization. On a 4-plot pasture the grazing season was shorter, the pasture was worse utilized and less fodder was harvested in periods of its excess. The parameters increased with the increasing number of quarters – grazing season prolonged by 5, 9 and 10 days, pasture utilization increased from 79.0 % to 81.4, 84.6 and 86.4 %, the amounts of fodder collected for the wintertime increased from 1.4 t·ha-¹ dry weight to 2.2, 2.7, 3.0 t·ha-¹ dry weight. Consequently, the annual productivity per ha increased from 7472 oats units on a 4-quarter pasture to do 8391, 8883 and 9294 oats units on the others, respectively. Considering animal production as the most authoritative measure in grazing assessment it was estimated that the division of a peat-moorsh pasture into 8 plots is adequate providing appropriate fertilization. In farms without sufficient grassland area, the division into 12 plots might also be justified. Fodder dosing on a pasture divided into 12 plots appeared to be irrational.