Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Polski Przegląd Kartograficzny

2 2011

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: użytkowanie map

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Zastosowanie protokołów głośnego myślenia w badaniach kartograficznych

Gołębiowska I.

Polski Przegląd Kartograficzny

2011

T. 43, nr 4

341--353

Protokoły głośnego myślenia są metodą badawczą stosowaną do pozyskania informacji na temat procesów poznawczych w trakcie procesu czytania mapy. W badaniach z wykorzystaniem tej metody uczestnicy głośno wypowiadają myśli oraz opisują swoje rozumowanie w trakcie rozwiązywania postawionego przed nimi zadania. Cały proces poznawczy jest nagrywany (np. kamerą cyfrową), a uzyskany materiał badawczy w postaci protokołów głośnego myślenia podlega analizie pod kątem stosowania różnych kategorii wypowiedzi. Protokoły głośnego myślenia jako metoda, która pozwala na obserwację nie tylko rezultatów, ale przede wszystkim procesu rozwiązywania problemu, są wykorzystywane w różnych dziedzinach nauki, np. w psychologii i pedagogice. W latach dziewięćdziesiątych XX wieku metoda znalazła szersze zastosowanie w kartografii i jest wykorzystana np. w badaniach nad strategiami uczenia się treści mapy stosowanymi przez różnych użytkowników (o różnym poziomie znajomości zasad redakcji map lub osoby widzące, niewidome i niedowidzące), a także w badaniach użyteczności map. Metoda protokołów głośnego myślenia jest bardzo czasochłonna – na etapie zbierania danych, w trakcie kodowania i analizy protokołów. Niektóre niedogodności mogą być ograniczone, ale są również utrudnienia, które należy traktować jako nieodłączną jej cechę. W artykule zostały omówione niektóre problemy, które mogą być rozwiązane w trakcie planowania badań z zastosowaniem protokołów głośnego myślenia. Należy do nich wybór osoby eksperymentatora, jest on bowiem często dokonywany wbrew zaleceniom metodologicznym. Inną ważną kwestią jest skrócenie czasu analizy zebranych danych. Można to osiągnąć przez zastosowanie specjalnego oprogramowania, np. TRANSANA, MacSHAPA lub ELAN, które może być pomocne na różnych etapach opracowania i analizy nagrań. Ostatnią sprawą jest stosowanie innych metod razem z protokołami głośnego myślenia. Metody takie mogą dostarczyć danych uzupełniających. W artykule podano przykłady pokazujące, jak kartografowie rozwiązywali omawiane problemy metodologiczne w swoich badaniach. Poszukiwanie metod badawczych stosowanych w innych dziedzinach nauki i dostosowanie ich do problemów badawczych kartografii korzystnie wpływa na rozwój kartografii jako dyscypliny naukowej. Pozwala to na rozwinięcie warsztatu metodycznego i jednocześnie na skuteczniejsze uzyskiwanie odpowiedzi na stawiane pytania badawcze.

Think aloud method is the source of in-depth information on the processes that take place in the mind of a subject. The approach is applied when a researcher wants to understand why and how decision-making is being conducted. Applying the think aloud method, research subjects are asked to voice their thoughts while working on a given problem. The thinking aloud is recorded, transcribed, then (with help of independently working coders) segmented and coded. The think aloud method has been applied in various disciplines, e.g. psychology, education and knowledge engineering. It has been also applied in cartography since the last decade of the 20th century. The method has been used in order to get to know map learning strategies applied by various users (professionals vs. cartographically inexperienced, sighted vs. blind and visually impaired) or in map usability testing. The method is valuable to monitor not only the results of the tasks, but also the entire process of map use, acquisition of information from a map, strategies of problem solving. But the method is time- and labour-consuming, at the stage of data collection, particularly during coding and analysis of protocols. Some drawbacks of the method can be limited, but there are shortcomings that have to be treated as an inherent feature. Selected issues that should be resolved while designing the research with think aloud method are discussed in the article. The choice of the research assistant is often made against the methodological recommendation – it is a researcher, an author of the study. The another issue is a reduction of time used for an analysis, it can be achieved by an application of a special purpose software. Tools, like TRANSANA, MacSHAPA or ELAN, can help a researcher at various stages of the conducted study. The final issue discussed in the article, is an application of other methods that provide complement data. Examples showing how cartographers faced the discussed methodological issues are also presented. Cartographers keep searching for the new methods. The application of techniques from other disciplines, e.g. eye-tracking or think aloud methods, enriches cartography as science discipline and helps better answering for stated research questions and problems.

Zastosowanie okulografii (techniki eye-tracking) w kartografii

Opach T.

Polski Przegląd Kartograficzny

2011

T. 43, nr 2

155-169

W artykule omówiono okulografię (eye-tracking) jako technikę badawczą wykorzystywaną w kartografii. Przedstawiono jej założenia, stosowane rozwiązania sprzętowe oraz zarysowano historię jej wykorzystania w różnych dyscyplinach, koncentrując się na badaniach z zakresu użytkowania map. Zaakcentowano najważniejsze wyzwania badawcze stojące przed kartografami pragnącymi ją wykorzystać.

Eye-tracking is a group of various techniques in which eye movements are recorded usually in order to get information about the path composed of gaze points. Eye-tracking used to be a unusual technique, mainly because of lack of suitable equipment. Currently eye-tracking has become more available because the cost has become Iower and it is not as time-consuming. Eye-tracking has become the focus of attention of psychology, medicine and ergonomics. It is also used in market research and research projects on HCI Human - Computer Interaction. Eye--tracking is also used by cartographers. While reading a map, the part we concentrate our attention on is most effectively analyzed, i.e. the part whose image is located in the fovea centralis during fixation. The image changes together with saccades (fast eye movements) when we focus our attention on other parts of the map. Through employing the eye--tracking technique we can follow the cognitive proc-ess accompanying map reading. It can be determined for instance what catches the reader's attention first, what is the sequence of viewing the elements of map content, when the reader looks at the legend, etc. Although first attempts at using the eye-tracking technique in cartography go back to 1970s cartographers lost interest in it later on. However, at the beginning of the new millennium a rise in the amount of publications can be noted. The generał aim of doing research with the eye--tracking technique is to get deeper insight into how maps are used, e.g. indicate typical visual behaviors. Sometimes, the goal is to find out about behavior during visual searching of information on a map. An interesting approach connected to behavior is research in which the main goal is to recognize differences between the visual behavior of professional map users and the visual behavior of amateurs. It is not easy to specify if the results of eye-tracking research can be used in map design or whether they discover anything new. It is certain however that using the technique in research can shed new light on popu-lar opinions thus providing a strong scientific basis for arguments or strengthen knowledge. In cartography eye-tracking can be especially used in research on interactive maps, their usage advantages and interface designing. Sometimes the aim of research is to compare cartographic elaborations of similar content and functionality but different graphic form and distribution of interactive interface elements. In the development of cartography, research with the use of eye-tracking has arranged, verified and set-tled knowledge. What used to be only assumed (especially when we were interested in the behavior during visual map analysis) can now be verified using eye--tracking. Despite the progress in the technique of eye-tracking and its usage in cartography, many problems still need to be looked into. An important issue is the difficulty of interpreting the information about visual map analysis behavior. Thanks to eye-tracking we are able to determine which parts of a map are looked at, but it is still hard to indicate factors conditioning this behavior. Database (BDO) is presented for both systems in the form of a sequence of generalization activities and respective operators and generalization algorithms. Thus prepared database has been verified by a series of research experiments covering settiement generalization and road network in Lower Silesian and Łódź voivodships. In order to adapt the generalization process to the requirements of smali scale publications new tools and algorithms have been designed or modified for the systems, which improves correctness of generalization of particular thematic layers.