Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Geomatics, Landmanagement and Landscape

1 2025

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!
Sesja wygasła!
Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: typology of hillforts

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Typology of hillforts according to their functions in the Polish Carpathians and their foreland, in the Early Medieval state of the first Piast dynasty – research using the latest geoinformatic tools

Konstantinovski Puntos Cyryl, Mikrut Sławomir

Geomatics, Landmanagement and Landscape

2025

no. 1

217--232

Early Medieval hillforts were characterized by a significant stratification of their functionality during the period of the rule of the first Piast dynasty. Using geoinformatic tools, and historical and archaeological data, it is possible to determine their place in the settlement hierarchy within a given research area (Polish Carpathians). The Middle Ages abounded in various antagonisms between the surrounding countries. Therefore, such structures were created according to old military technology with a simple defensive function. On the one hand, hillforts were conceived in terms of protecting the population from a potential invaders. On the other hand, they were bases for stationing the army (warriors). Additionally, they protected the produced raw materials and local and supra-local trade. Open settlements were susceptible to greater destruction as they lacked palisades or earthen ramparts. Therefore, the local population had to escape to the so-called ‘closed’ settlements – especially refugial, i.e. those that have large enough area to concentrate the local population originating from the surrounding hinterland of the stronghold. Hillforts are located in naturally advantageous defensive sites (at least most of them). Ships could sail on rivers – for transport purposes, among others. Therefore, often the location of individual hillforts along rivers meant a great socio-economic development around them. The Piast state in the eastern Polish Carpathians [Rajman 2018] had the opportunity to maintain Cherven Cities for a short time [Wołoszyn 2013].

Wczesnośredniowieczne grody charakteryzowały się znacznym rozwarstwieniem funkcjonalności w okresie panowania pierwszych Piastów. Wykorzystując narzędzia geoinformatyczne oraz dane historyczne i archeologiczne, można określić ich miejsce w hierarchii osadniczej na danym obszarze badawczym (Karpaty Polskie). Średniowiecze obfitowało w różnorodne antagonizmy między sąsiednimi państwami. Dlatego też tego typu budowle powstawały według starej techniki wojskowej o prostej funkcji obronnej. Z jednej strony grody były postrzegane jako ochrona ludności przed potencjalnym najeźdźcą. Z drugiej strony były bazami stacjonowania wojska (wojowników). Dodatkowo chroniły wydobywane surowce oraz lokalny i ponadlokalny handel. Otwarte osady były podatne na większe zniszczenia, ponieważ brakowało w nich palisad lub wałów ziemnych. Dlatego miejscowa ludność musiała uciekać do tzw. „zamkniętych” osad – zwłaszcza refugialnych, czyli takich, które mają wystarczająco duży obszar, aby skupić lokalną ludność pochodzącą z otaczającego je zaplecza grodu. Grody są zlokalizowane w miejscach obronnych (przynajmniej większość z nich). Po rzekach mogły pływać statki – między innymi w celach transportowych. Dlatego często lokalizacja poszczególnych grodów wzdłuż rzek oznaczała wokół nich duży rozwój społeczno-ekonomiczny. Państwo piastowskie we wschodnich polskich Karpatach [Rajman 2018] miało okazję przez krótki czas utrzymać Grody Czerwieńskie [Wołoszyn 2013].