Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

In-Situ analysis of corrosion of glazed surfaces using confocal optical microscopy

Piispanen M., Hupa L.

Materiały Ceramiczne

|

2010

|

T. 62, nr 4

560-564

EN

The topographic analysis was studied as a method to examine surface-level reactions of glazes in aqueous solutions. Glazed surfaces typically have some microroughness caused by crystalline phases embedded in the glassy matrix and also macroroughness (waviness) due to variations in the coating thickness or irregularities in the clay body. The surface topography is usually given in the form of average values of various three-dimensional parameters measured in relation to a certain surface waviness. The surface roughness of matt glazes is typically higher than 0.4 žm. Selective corrosion of one of the phases in the glaze surface is likely to affect the microroughness. The average surface roughness of two matt glazes was measured with the confocal optical microscope for four parallel samples of each surface before and after four days of immersion in one acidic and two alkaline detergent solutions as well as in distilled water. One sample of each surface was also studied in-situ, i.e. in the same location as a function of the immersion time. The changes in the surface composition due to corrosion were analyzed with SEM-EDX. If the roughness was caused mainly by crystalline inclusions partially embedded in the glassy phase, their selective corrosion could not always be deduced from the average roughness values only. However, the in-situ observation enabled the authors to identify changes in the surface profile also in such cases where corrosion did not markedly affect the average surface roughness values. In-situ analysis with confocal optical microscopy was found to give a quick and efficient estimation of micro-level reactions of glazed surfaces in aqueous solutions.

PL

Dyskusji poddano analizę topograficzną jako metodę badania reakcji na poziomie powierzchniowym w szkliwach kontaktujących się z roztworami wodnymi. Powierzchnie szkliwione typowo mają pewną mikrochropowatość spowodowaną przez fazy krystaliczne osadzone w szklistej matrycy, a także makrochropowatość (falistość) z powodu zmienności grubości powłoki lub nieregularności powierzchni tworzywa ilastego. Topografia powierzchni jest zwykle podawana w postaci średnich wartości różnych trójwymiarowych parametrów mierzonych w relacji do pewnej falistości powierzchni. Chropowatość powierzchni szkliw matowych jest zazwyczaj większa niż 0.4 žm. Korozja selektywna jednej z faz szkliwionej powierzchni prawdopodobnie wpływa na mikrochropowatość. Zmierzono średnią chropowatość powierzchni dwóch szkliw matowych za pomocą optycznego mikroskopu współogniskowego dla czterech analogicznych próbek na każdej powierzchni przed i po czterodniowym zanurzeniu w jednym kwaśnym i dwóch zasadowych środowiskach detergentowych oraz w wodzie destylowanej. Jedna próbka każdej powierzchni była również badana in-situ, tzn. w tej samej lokalizacji w funkcji czasu trwania zanurzenia. Za pomocą SEM-EDX zanalizowano zmiany składu powierzchni spowodowane korozją. Jeśli chropowatość została wywołana głównie przez wtrącenia krystaliczne osadzone w fazie szklistej, ich selektywna korozja nie zawsze mogła być w prosty sposób odjęta od średniej wartości chropowatości. Jednakże obserwacje in-situ umożliwiły identyfikację zmian profilu powierzchni również w takich przypadkach, w których korozja nie wywierała znaczącego wpływu na wartości średniej chropowatości powierzchni. Stwierdzono, że analiza przeprowadzona in-situ za pomocą optycznego mikroskopu współogniskowego daje szybką i wydajną ocenę reakcji w roztworach wodnych na powierzchni szkliwionej na poziomie mikro.

2

Ocena trwałości chemicznej bioceramiki fosforanowo-wapniowej. Badania in vitro.

Rapacz-Kmita A., Łytek A., Paszkiewicz Z., Ślósarczyk A.

Szkło i Ceramika

|

2006

|

R. 57, nr 5

9-13

PL

Dokonano w oparciu o testy in vitro oceny skłonności do resorpcji i zachowań bioaktywnej ceramiki fosforanowo-wapniowej: hydroksyapatytowej (HAp) i HAp-TCP (BCP). Ocenę trwałości chemicznej tworzyw przeprowadzono w oparciu o pomiar pH, przewodnictwa elektrycznego oraz zmian masy próbek przetrzymywanych w SBF lub wodzie destylowanej. Skłonność do biomimetycznego osadzania się apatytu na powierzchni badanych materiałów oszacowano w oparciu o badania SEM. Ustalono wpływ składu fazowego i mikrostruktury na trwałość chemiczną tych materiałów.

EN

Resorption and bioactive behaviour of calcium-phosphate based ceramics: hydroxyapatite (HAp) and HAp-TCP (BCP) have been estimated using in vitro tests. Chemical stability of these materials has been evaluated by measurements of pH, electric conductivity as well as by determination of sample weight chages after immersion in SBF or distilled water. Tendency to biomimetic deposition of apatite on the surface of the studied materials has been examined by SEM investigations. The influence of phase composition and microstructure on chemical stability of the materials has been established.

3

Wpływ domieszek CaO i MgO na właściwości biotworzywa korundowego. Część III: trwałość chemiczna i biozgodność tworzyw.

Jaegermann Z., Rapacz-Kmita A., Ślósarczyk A., Chróścicka A., Lewandowska-Szumieł M.

Szkło i Ceramika

|

2005

|

R. 56, nr 6

12-16

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań wpływu modyfikatorów w postaci tlenku magnezu i węglanu wapnia na właściwości biotworzywa korundowego przeznaczonego na implanty kostne. W części III opisano badania trwałości chemicznej tworzyw po ich przetrzymaniu w wodzie destylowanej i sztucznym osoczu krwi (SBF) oraz badania wpływu tych tworzyw na żywotność i morfologię komórek ludzkich. Wykazano, że bioceramika korundowa wykazuje bardzo niską rozpuszczalność w wodzie destylowanej i sztucznym osoczu krwi oraz ma minimalny wpływ na zmiany pH środowiska. Potwierdza to obserwowaną w praktyce implantacyjnej wysoką obojętność biologiczną tego typu materiałów. W świetle przeprowadzonych badań żywotności ludzkich osteoblastów i fibroblastów hodowanych na powierzchni badanych materiałów stwierdzono, że obecność modyfikatorów w postaci MgO i CaO w korundowych materiałach implantacyjnych nie ma negatywnego wpływu na morfologię i żywotność hodowanych komórek. Na podstawie hodowli komórkowych nie stwierdzono istotnych różnic w zachowaniu się bioceramiki modyfikowanej w stosunku do materiału odniesienia.

EN

The paper presents results of research on effects of cacium and magnesium modifiers on properties of alumina bone graft biomaterials. Studies concerning chemical stability after incubation of tested samples in simulated body fluid and distilled water as well as experiments on the influence of alumina materials on vitality and morphology of human cells cultured on its surface are described in part III of the article. It was shown that alumina bioceramics reveal very low solubility in distilled water and simulated body fluid which causes minimal impact on pH reaction of the applied solutions. That confirms high biological inertness of this type of biomaterials, observed also in implantation practice. Vitality tests of human osteoblasts and fibroblasts cultured on the surface of the materials show that addition of modifiers to the alumina material doesn't negatively influence neither morphology nor vitality of cells. No essential differences between modified and reference materials were ascertained in cell culture.

4

Badanie fizyko-chemicznych przemian zachodzących w dodatkowych ładunkach moździerzowych w aspekcie ich trwałości chemicznej i kompatybilności

Miszczak M., Szymanowska E., Szymanowski J., Goryca W., Milewski E.

Problemy Techniki Uzbrojenia

|

2001

|

R. 30, z. 79

115--123

PL

W artykule przedstawiono badania w zakresie przemian fizyko-chemicznych zachodzących w elementach dodatkowych ładunków moździerzowych - tj. palnych pojemnikach (osłonach) oraz wytłaczanych - impregnowanych prochach (tzw. prochach El - Extruded Impregnated). Badano reakcje wymiany masy między ww. elementami dodatkowych ładunków moździerzowych oraz ich otoczeniem. Wyniki badań procesów fizyko-chemicznych wykorzystano do oceny kompatybilności oraz trwałości chemicznej układu miotającego.