Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Uziarnienie podłoża jako czynnik różnicujący zbiorowiska roślinne występujące na zwałowiskach karbońskiej skały płonnej

Ryś Karolina, Radosz Łukasz, Kompała-Bąba Agnieszka, Błońska Agnieszka, Hutniczak Agnieszka, Woźniak Gabriela

Inżynieria Ekologiczna

|

2019

|

Vol. 20, nr 4

29--36

PL

W pracy podjęto próbę ukazania różnorodności roślinności zwałowisk karbońskiej skały płonnej z dominującym udziałem traw i roślin zielnych, a także rozpoznanie preferencji uziarnienia podłoża wraz z biomasą powstającą w płatach roślinności zdominowanych przez różne gatunki traw i roślin zielnych. Skład florystyczny zbiorowisk opiera się głównie na dominacji jednego gatunku czy współdominacji gatunków rodzimych zielnych tj.: Chamaenerion palustre, Daucus carota, Centaurea stoebe, Lotus corniculatus, Tussilago farfara, Melilotus alba lub obcych: Erigeron annuus, Matricaria maritima subsp. inodora, Solidago gigantea oraz gatunków traw tj.: Calamagrostis epigejos, Solidago gigantea, Poa compressa, Festuca arundinacea, Festuca rubra, Phragmites australis. W poszczególnych zbiorowiskach odnotowano od 23 do 55 gatunków roślin. Do najbardziej różnorodnych gatunkowo należą zbiorowiska z wysokim pokryciem takich gatunków jak: Poa compressa (H'–1,89), Daucus carota (H'–1,82), Festua arundinacea (H'–1,45), Calamagrostis epigejos (H'–1,42), natomiast najmniejszą różnorodnością odznacza się zbiorowisko z udziałem Phragmites australis (H'–0,91). Analiza uziarnienia podłoża na zwałowiskach karbońskiej skały płonnej wykazała zależność między gatunkiem dominanta, a składem granulometrycznym oraz zawartością materii organicznej w podłożu.

EN

The study attempts to show the diversity of vegetation of Carboniferous waste dumps with a predominant proportion of grasses and herbaceous plants, as well as recognition of soil grain preferences with biomass arising in patches of vegetation dominated by various species of grass and herbaceous plants. The floristic composition of the communities is based mainly on the dominance of one species or co-dominance of native herbaceous species i.e.: Chamaenerion palustre, Daucus carota, Centaurea stoebe, Lotus corniculatus, Tussilago farfara, Melilotus alba or aliens: Erigeron annuus, Matricaria maritima subsp. inodora, Solidago gigantea and grass species, i.e. Calamagrostis epigejos, Solidago gigantea, Poa compressa, Festuca arundinacea, Festuca rubra, Phragmites australis. In individual communities from 23 to 55 species of plants were recorded. The most diverse species include communities with high coverage of such species as: Poa compressa (H'–1.89), Daucus carota (H'–1.82), Festua arundinacea (H'–1.45), Calamagrostis epigejos (H'–1.42), while the smallest variety is characterized by the community with the participation of Phragmites australis (H'–0.91). Analysis of the grain size of the subsoil on the Carboniferous waste dumps showed a relationship between the dominant species and the granulometric composition as well as the content of organic matter in the subsoil.

2

Dry matter and protein yields and leaf greenness index (SPAD) of alfalfa and festulolium depending on cultivation method and soil moisture level

Staniak M.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2018

|

Vol. 63, nr 3

92--97

EN

The aim of the study was to assess the influence of water deficiency in the soil and cultivation method on dry matter and protein yields as well relative chlorophyll content of alfalfa and festulolium leaves. The pot experiment was conducted in the years 2012-2014 in the greenhouse of IUNG-PIB in Puławy, in a completely randomized system, in 4 repetitions. The research included alfalfa and festulolium cultivated in pure stand and in a mixture, at two soil moisture levels: 70% field water capacity (optimal humidity) and 40% FWC (drought stress). The study showed that long-term drought stress significantly reduced the dry matter yield of alfalfa and festulolium, with the highest loss in pure alfalfa stand (by 39.8% on average), lower in the mixture (by 29.1%), and lowest in pure festulolium stand (by 13.6%). Regardless of the soil moisture conditions, the highest total protein yield was obtained from alfalfa grown in pure stand, and lower by only 12% from the mixture. The protein yield from festulolium cultivated in pure stand was, on average, lower by 68% in comparison with the yield of alfalfa. The greenness index of the alfalfa leaf was significantly higher than that of the hybrid festulolium, regardless of the soil moisture conditions. The water requirement in the soil and the method of cultivation did not significantly differentiate the relative content of chlorophyll in the leaves of the tested plant species.

PL

Celem badań była ocena wpływu niedoboru wody w glebie oraz sposobu uprawy na plon suchej masy i białka oraz względną zawartość chlorofilu w liściach lucerny i festulolium. Doświadczenie wazonowe przeprowadzono w latach 2012-2014 w hali wegetacyjnej IUNG-PIB w Puławach, w układzie kompletnie zrandomizowanym, w 4 powtórzeniach. W badaniach uwzględniono lucernę siewną i festulolium uprawiane w siewach czystych i w mieszance, przy 2 poziomach wilgotności gleby: 70% polowej pojemności wodnej (wilgotność optymalna) i 40% ppw (stres suszy). W badaniach wykazano, że długotrwały stres suszy istotnie redukował plon suchej masy lucerny i festulolium, przy czym największą stratę wykazano w czystym zasiewie lucerny (średnio o 39.8%), mniejszą u mieszanki (o 29.1%), a w najmniejszą u mieszańca festulolium (o 13.6%). Niezależnie od warunków wilgotnościowych gleby, największy łączny plon białka ogólnego uzyskano z uprawy lucerny w siewie czystym, a tylko o 12% mniejszy z uprawy mieszanki. Plon białka z uprawy festulolium w siewie czystym był średnio o 68% mniejszy w porównaniu do plonu lucerny. Indeks zieloności liścia (SPAD) lucerny był istotnie większy w porównaniu do mieszańca festulolium, niezależnie od warunków wilgotnościowych gleby. Niedobór wody w glebie i sposób uprawy nie różnicowały istotnie względnej zawartości chlorofilu w liściach badanych gatunków roślin.

3

Land use impact on overland flow: micro-scale field experimental analysis

Minea G., Ioana-Toroimac G.

Journal of Water and Land Development

|

2016

|

no. 29

67--74

EN

The objective of this paper was to experimentally investigate the hydrological effect of land use on overland flow at micro-scale. The research was based on field experiments made with stationary and expeditionary measurements on runoff plots. Plots are located in the Curvature Subcarpathians, form part of the Aldeni Experimental Basin (Romania) and cover an area of 80 m2. The land is covered with perennial grass and bare soil. The experiments in this field were performed under natural and simulated rainfalls. The plots data (rainfall and discharges) obtained during the experiments conducted in the warm semester (IV–IX) and one artificial rainfall (1 mm∙min–1) were used. Significant variations in hydrological responses to rainfall rates were identified for the two land uses. On average, overland flow parameters on runoff plots covered with grasses were reduced to maximum 28% for discharges and to 50% for volumes while in the case of simulated rainfalls, the runoff rates were significantly increased on the bare soil plot. Grasses have a very important function as they cover and protect the soil and slow down the overland flow.

PL

Celem badań było doświadczalne zbadanie wpływu użytkowania ziemi na spływ powierzchniowy w skali mikro. Badania prowadzono w ramach eksperymentu polowego realizowanego metodą stacjonarnych i ekspedycyjnych pomiarów spływu z poletek. Poletka znajdują się w łuku pogórza Karpat, stanowią część eksperymentalnego Basenu Aldeni (Rumunia) i mają powierzchnię 80 m2. Pokrywają je wieloletnie trawy lub sama gleba. Eksperymenty prowadzono w warunkach naturalnego i symulowanego opadu. Do badań użyto danych (opad i odpływ) uzyskanych w eksperymencie prowadzonym w półroczu letnim (kwiecień–wrzesień) oraz z zastosowaniem sztucznego deszczu (1 mm∙min–1). Stwierdzono istotne zróżnicowanie reakcji hydrologicznej na wielkość opadów między dwoma sposobami użytkowania ziemi. Wartości parametrów spływu powierzchniowego na poletkach porośniętych trawą średnio zmniejszyły się do 28% odpływu i do 50% objętości. W przypadku symulowanego opadu deszczu szybkość odpływu istotnie zwiększyła się na poletkach pokrytych samą glebą. Trawy pełnią istotną funkcję, ponieważ pokrywają i chronią glebę oraz spowalniają spływ powierzchniowy.

4

Wpływ nawożenia odpadami pofermentacyjnymi z biogazowni na zawartość biomasy żywych drobnoustrojów w glebie

Cybulska K., Wrońska I., Kitczak T., Dłużewska J., Mahdi-Oraibi S., Czyż H.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2015

|

T. 15, z. 1

28--36

PL

W pracy przedstawiono wpływ nawożenia gleby odpadem pofermentacyjnym, pochodzącym z biogazowni rolniczej, na zawartość biomasy żywych mikroorganizmów. Analizy laboratoryjne przeprowadzono na próbkach glebowych pobranych z poletek doświadczalnych Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie, na których wysiano dwie kombinacje mieszanek traw: M1 – kostrzewa czerwona (Festuca rubra L.), wiechlina łąkowa (Poa pratensis L.), życica trwała (Lolium perenne L.) i M2 – kostrzewa trzcinowata (Festuca arundinacea Schreb.), kostrzewa czerwona (Festuca rubra L.), kostrzewa owcza (Festuca ovina L.), życica trwała (Lolium perenne L.). Badania przeprowadzono w latach 2011 i 2014. Z analizy otrzymanych danych wynika, że na badany wskaźnik biologiczny miał wpływ skład gatunkowy wysianej mieszanki traw oraz intensywność rozkładu odpadu pofermentacyjnego w środowisku glebowym. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że zawartość biomasy żywych drobnoustrojów po pięciu miesiącach od zastosowania pulpy pofermentacyjnej pod uprawą mieszanki traw M2 była większa niż pod uprawą mieszanki traw M1. Wykazano, że po 3 latach od założenia doświadczenia zawartość biomasy żywych mikroorganizmów w glebie zmniejszyła się, za wyjątkiem gleby pochodzącej z poletka obsianego mieszanką M1 nienawożonej odpadem, gdzie utrzymała się na zbliżonym poziomie.

EN

The study shows the effect of fertilization with fermentation wastes from agriculture biogas plant on the content of live microbial biomass in soil. Soil samples collected from experimental plots of the West Pomeranian University of Technology in Szczecin were analysed. The combination of two grass mixtures was sown on the experimental plot. Analyses were made in 2011 and 2014. The results showed that the microbial biomass in soil was affected by specific composition of planted grass mixtures and the intensity of decay of fermentation wastes in the soil environment. Five months after the application of post-fermentation wastes, the content of live microbial biomass in soil was bigger under the M2 grass mixture (Festuca arundinacea, Festuca rubra, Festuca ovina and Lolium perenne) than under the M1 mixture (Festuca rubra, Poa pratensis and Lolium perenne). Three years after the beginning of the experiment, the content of live microbial biomass was reduced except in soil sown with the grass mixture M1 without the application of fermentation wastes, where it remained constant.

5

Influence of sewage sludge on the content of selected metals and chlorophyll in lawn grass mixtures

Wołejko E., Wydro U., Butarewicz A., Łoboda T.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2013

|

Vol. 20, nr 7-8

885--897

EN

The aim of this study was to analyze the influence of municipal sewage sludge from the Municipal Wastewater Treatment Plant in Sokolka on the content of magnesium and selected micronutrients such as zinc, manganese, copper and iron in the soil and lawn grasses and on the content of chlorophyll a and b in the analyzed plants. These elements are especially important in the process of photosynthesis. In addition, the paper discusses the relationship between the studied elements and the content of assimilation pigments. The experimental plots were sown with two lawn grass mixtures: Eko and Roadside, and three doses of sewage sludge 0.0 (control), 7.5 kg •m–2 and 15.0 kg •m–2 were used. Chlorophyll a and b content was determined using spectrophotometer by measuring absorbance at λ= 663 and 645 nm. Metals concentrations in soils with sewage sludge and in plant material were determined using Atomic Absorption Spectrometry. It was found that the sludge dose had a significant effect on the manganese content in the soil taken from the experiment in Piastowska Street. In the experiment in Popieluszki Street the application of sewage sludge had a significant impact on the content of zinc and copper in the studied mixtures of grasses and in Raginisa Street – on the contents of zinc, copper and manganese. The analysis of correlations for the results obtained from experiment in Hetmanska Street revealed strong positive correlations between the content of Zn and Mn in the soil and the content of chlorophyll a in plants (r = 0.84 and r = 0.83, respectively) and strong negative correlations between the content of Zn in the soil and the content of chlorophyll b in lawn grasses collected in June and August (r = –0.81 and r = –0.85, respectively). Strong correlations between the concentration of zinc and the content of chlorophyll b in grass samples collected in Hetmanska Street, Piastowska Street and Popieluszki Street (r = 0.85, r = 0.86 and r = 0.98, respectively) and the Cu content in plants and chlorophyll b for plants collected in Hetmanska Street (r = 0.97), Piastowska Street (r = 0.86), Popieluszki Street (r = 0.90) and Raginisa Street (r = 0.82). The content of chlorophyll b was differentiated by dose of sludge and sampling time. The highest average chlorophyll b content in the grass samples collected in June and July was found (1.10 mg •g–1 of f.m.), and the lowest in samples collected in October (0.39 mg •g–1 of f.m.). The content of chlorophyll a in the analyzed samples of grasses decreased depending on the sampling time. As with the chlorophyll b content the lowest average content of chlorophyll a was in samples collected in October (0.45 mg •g–1 of f.m.). The average content of chlorophyll a in samples collected in June and July were similar independently of the fertilization of sewage sludge (0.64 mg •g–1 of f.m.)

PL

Celem badań było określenie wpływu komunalnego osadu ściekowego, pochodzącego z Miejskiej Oczyszczalni Ścieków w Sokółce, na zawartość magnezu i wybranych mikroskładników, tj. cynku, manganu, miedzi i żelaza w glebie i mieszankach traw gazonowych oraz na zawartość chlorofilu a i b w analizowanych roślinach. Wybrane składniki mineralne mają ważne znaczenie w procesie fotosyntezy. Ponadto w pracy określono zależności pomiędzy badanymi pierwiastkami a zawartością barwników asymilacyjnych. Na poletkach wysiano dwie mieszanki traw gazonowych: Eko i Roadside oraz zastosowano trzy dawki osadu ściekowego: 0 (kontrola), 7.5 kg m–2 i 15 kg m–2. Całkowitą zawartość metali w glebie i w roślinach określono metodą absorpcyjnej spektrometrii atomowej, natomiast zawartość chlorofilu a i b za pomocą spektrofotometru, mierząc absorbancję przy długościach fali λ = 663 i 645 nm. Stwierdzono, że dawka osadu ściekowego miała istotny wpływ na zawartość manganu w glebie w doświadczeniu przy ul Piastowskiej. W doświadczeniu przy ul. Popiełuszki dawka osadu ściekowego wpłynęła istotnie na zawartość cynku i miedzi w badanych mieszankach traw, natomiast przy ul. Raginisa na zawartość cynku, miedzi i manganu. Analiza korelacji wykazała silną współzależność pomiędzy stężeniem cynku a zawartością chlorofilu b w próbkach traw pobranych przy ul. Hetmańskiej, Piastowskiej i Popiełuszki, (r = 0,85, r = 0,86 i r = 0,98) oraz zawartością miedzi i chlorofilu b w roślinach pobranych przy ul Hetmańskiej (r = 0,97), Piastowskiej (r = 0,86), Popiełuszki (0,90) i Raginisa (r = 0,82). Termin poboru próbek oraz zastosowany dodatek osadu ściekowego istotnie różnicowały zawartość chlorofilu b. Największą zawartość chlorofilu b stwierdzono w próbkach traw pobranych w czerwcu i w lipcu (1,10 mg g–1 ś.m.), natomiast najmniejsze w próbkach z października (0,39 mg g–1 ś.m.). Z kolei zawartość chlorofilu a w analizowanych próbkach traw zmniejszała się w zależności od terminu poboru. Podobnie jak w przypadku chlorofilu b najmniejszą zawartość chlorofilu a stwierdzono w próbach zebranych w październiku, średnio ok. 0,45 mg g–1 ś.m, natomiast od lipca do czerwca zawartość chlorofilu a utrzymywała się na podobnym poziomie średnio ok. 0,64 mg g–1 ś.m. bez względu na zastosowany dodatek osadu.

6

Oddziaływanie emitorów Spółki Akcyjnej FOSFAN S.A. w Szczecinie na zawartość kadmu w glebach i roślinach

Krzywy E., Ciubak J., Możdżer E.

Chemik

|

2013

|

Vol. 67, nr 7

616--619

PL

Badania miały na celu określenie wpływu emitorów spółki akcyjnej FOSFAN SA w Szczecinie na zawartość kadmu w glebach i trawach. Wiosną i jesienią w latach 2009, 2010 i 2011 w wyznaczonych punktach pobrano próbki gleb z warstwy 0–20 cm oraz rosnących tam traw. W próbkach glebowych i zebranych trawach oznaczono zawartości kadmu. Uzyskane rezultaty badań wskazują, że zawartość całkowita kadmu w próbkach glebowych oraz w trawach była większa od koncentracji średnich, ale nie przekraczała norm wskazujących na skażenie gleb i roślin.

EN

The objective of the study was to determine the impact of emission sources of the joint-stock company FOSFAN SA in Szczecin on the cadmium levels in soil and grass. In the spring and autumn of 2009, 2010 and 2011, soil samples from the 0–20 cm soil layer and grass samples were collected. Cadmium levels were quantified in the collected soil and grass samples. The obtained results indicate that the total cadmium levels in the soil and grass samples were higher than average concentrations, but did not exceed the values that would indicate contamination of soils and plants.

7

Dobór gatunków traw i roślin bobowatych na strefy buforowe oraz zasady ich zakładania i pielęgnowania

Wasilewski Z.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2012

|

T. 12, z. 1

219-227

PL

Zgodnie z Załącznikiem Rozporządzenia Rady (WE) 73/2009 (Załącznik... 2009), 1 stycznia 2012 r., zaczęły obowiązywać nowe przepisy dotyczące urządzania stref buforowych wzdłuż cieków wodnych. W związku z powyższym zachodzi potrzeba wskazania najodpowiedniejszych gatunków traw i roślin bobowatych, przydatnych do zakładania stref buforowych na różnej jakości gruntach ornych. Strefy na trwałych łąkach i pastwiskach są już zadarnione i należy je tylko wydzielić z powierzchni dotychczas użytkowanej produkcyjnie. W pracy wskazano najodpowiedniejsze gatunki przydatne do wysiewu na gleby, zaliczone do sześciu klas bonitacyjnych, łącząc klasę I z II, III z IV oraz V z VI w trzy grupy jakościowe. Stwierdzono, że do zakładania stref buforowych na gruntach ornych nadaje się większość gatunków traw i roślin bobowatych (zwłaszcza koniczyn i lucern), stosowanych na produkcyjne łąki i pastwiska. W doborze gatunków należy brać pod uwagę jakość gleb (klasy bonitacyjne) oraz ich warunki wilgotnościowe (stanowiska od suchych do wilgotnych).

EN

According to the Appendix to Council regulation (EC) 73/2009) (Załącznik... 2009) new rules on the organization of buffer strips along river courses have been in effect since 1. January 2012. Therefore, there is a need of selecting most appropriate grass species and legumes useful to make buffer strips on various arable grounds. Such strips on permanent meadows and pastures are already covered with sward and need only to be marked off from current production. The species most appropriate for sowing in soils of three quality groups (by combination of class I and II, class III and IV and class V and VI) were indicated in this paper. It was found that most species of grasses and legumes (mainly clover and alfalfa) grown on productive grasslands are useful for making buffer strips on arable lands. Soil quality (classes) and moisture conditions (dry to wet sites) should be considered when selecting plant species.

8

Wpływ stopnia przewiędnięcia runi łąkowej na jakość i wartość pokarmową kiszonek w belach cylindrycznych

Wróbel B.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2012

|

Vol. 57, nr 4

199-204

PL

Badania prowadzono w latach 2008-2010 w dwóch gospodarstwach produkujących kiszonki w dużych belach cylindrycznych. Celem badań była ocena wpływ stopnia przewiędnięcia zakiszanej runi łąkowej na jakość i wartość pokarmową uzyskanych kiszonek. Właściwy stopień podsuszenia zakiszanej masy roślinnej był istotnym elementem kształtującym przebieg procesu zakiszania runi łąkowej oraz jakość kiszonki. Uzyskanie optymalnej zawartości suchej masy w zakiszanym surowcu zależało od wielu czynników, w tym m.in. od przebiegu warunków pogodowych w trakcie podsuszania, długości okresu podsuszania oraz od stosowanych operacji technologicznych poprzedzających zbiór podsuszonej masy roślinnej. Podsuszenie zakiszanego materiału przez zbiorem, powodowało linowy wzrost odczynu świeżej masy kiszonki przy równoczesnym spadku procentowego udziału amoniaku. Wraz ze wzrostem zawartości suchej masy do poziomu 45-50% obserwowano spadek koncentracji lotnych kwasów tłuszczowych. Dalsze podsuszenie materiału roślinnego powyżej 55% powodowało wzrost koncentracji tych kwasów. W celu uzyskania kiszonek o największym udziale kwasu mlekowego w produktów fermentacji, optymalna zawartość suchej masy w zakiszanym materiale roślinnym wynosiła 25-35%. Silniejsze podsuszanie nie powodowało dalszego zwiększania udziału kwasu mlekowego w sumie kwasów oraz nie miało dodatniego wpływu na pobranie paszy, strawność oraz wartość pokarmową pasz.

EN

During the years 2008-2010 the study in two farms ensilaging meadow sward in big bales was carried out. The aim of study was to asses the influence of dry matter content in ensilaged material on quality and nutritive value of obtained silages. Appropriate concentration of dry matter in ensilaged material was important factor influencing the fermentation process and final quality of silage. Obtaining the optimal level of dry matter in ensilaged material depended on many factors, including among others weather conditions during the pre-wilting process, length of pre-wilting process and the use of technological operations preceding the harvest of pre-wilted plant material. Ensilage of pre-wilted material before harvest caused the linear increase of pH value of silage with simultaneous decrease in the ammonia concentration. With dry matter content increase to level of 45-50% the decrease in the concentration of volatile fatty acids was observed. Longer drying of plant material above 55% resulted in an increase of concentration of these acids. The optimum dry matter content in ensilaged plant material to obtain the highest proportion of lactic acid in grass silage was 25-35%. Stronger pre-wilting did not cause a further increase in the contribution of lactic acid in sum of total fatty acids and had not any positive impact on intake, digestibility and nutritive value.

9

Trwałość i wartość paszowa mieszanek traw i ich odmian oraz motylkowatych drobnonasiennych wybranych do kośnego użytkowania w rolnictwie ekologicznym

Jankowska-Huflejt H.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2012

|

Vol. 57, nr 3

172-178

PL

Badania realizowano w latach 2006-2011 w ZDITP w Falentach na łące trwałej na glebie organicznej, mułowo-torfowomurszowej. Doświadczenia założono w układzie losowanych bloków, w czterech powtórzeniach, na poletkach o powierzchni 15 m2. Zaprojektowaną do użytkowania kośnego w gospodarstwie ekologicznym mieszankę (tzw. modelową) oceniano na tle mieszanek zakupionej i kontrolnej (uproszczonej) oraz gatunku wskaźnikowego Dactylis glomerata odmiany Bara. Stosowano nawożenie: P2O5 - 50 kg/ha wiosną; K2O - 60 kg/ha (po 30 kg wiosną i latem). Ruń koszono 3-krotnie, badano zmiany składu botanicznego (metodą szacunkową), wysokość runi w dniu koszenia oraz wielkość plonu s.m. i jego jakość (metoda NIR i metoda Filipka, 1973). Po 5 latach kośnego użytkowania wypadły wysiane w mieszankach: Trifolium hybridum L. Ermo i Trifolium pratense L. Parada oraz Agrostis gigantea Roth i Phleum pratense L z mieszanki zakupionej, natomiast odmiana Skala w mieszance modelowej utrzymała się. Utrzymały się też Festuca arundinacea Schreb. odmiany Terros i Poa pratensis L. Skiz. Pojawiły się gatunki obce: Poa trivialis L. i Holcus lanatus L., Trifolium repens, Carex sp., zioła i chwasty (głównie Ranunculus repens L. i Rumex acetosa L.) i w piątym roku użytkowania wartość pokarmowa obniżyła się do miernej (Lwu poniżej 6) na wszystkich obiektach, chociaż w latach wcześniejszych była bardzo dobra i dobra. Wg oceny metodą NIR wartość pokarmowa runi I pokosu wszystkich mieszanek w latach 2009-2011 była średnia: do 12,3% białka, 27-29% włókno surowe. We wszystkich latach zawartość frakcji włókna NDF była większa w runi mieszanki modelowej, a mniejsza w mieszance handlowej, również zawartość cukrów rozpuszczalnych była większa w runi mieszanki zakupionej. Największe średnie plony s.m. dała mieszanka modelowa (8,18 t z ha), nieco mniejsze mieszanka uproszczona (8,12 t) i handlowa (8,02 t), a najmniejsze (7,96 t z ha) Dactylis glomerata odmiany Bara w siewie czystym. Mieszanka modelowa, zaprojektowana do rodzaju siedliska oraz sposobu i intensywności użytkowania, przez 3-4 lata wypadała korzystniej, w piątym i szóstym roku użytkowania różnice między mieszankami prawie zatarły się. Ale w tych latach cenny stał się udział nie wysianej Trifolium repens, który wpłynął na większą zawartość białka w runi. Doświadczenie potwierdziło, że warunki wodne są czynnikiem decydującym o trwałości użytku, a także plonach i ich wartości pokarmowej. Wpływ składu wysianej mieszanki jest wyraźniejszy w optymalnych warunkach wodnych, po 3-4 latach różnice zanikają.

EN

The study was conducted in years 2006-2011 in ZDITP in Falenty on permanent meadow on organic soil. The experiment in randomized blocks with four replications was designed, on plots with an area of 15 m2. Designed for mowing utilization in organic farming mixture (the model) was evaluated on the background of commercial mixtures and controls (simplified) and indicator species Dactylis glomerata variety Bara. Fertilisation: P2O5 - 50 kg/ha in spring; K2O - 60 kg/ha (per 30 kg in spring and in summer) was applied. Meadow sward was cut 3 times. The changes in botanical composition (estimation method), sward height on mowing, dry matter yield and its quality were evaluated (by NIRS method and Filipek method, 1973). After 5 years of mowing utilization the species sown in mixtures: Trifolium hybridum L. Ermo and Trifolium pretense L. Parada, and Agrostis gigantea Roth and Phleum pratense L from commercial mixture dropped out. Hovever variety Skala in model mixture was present. It was present also Festuca arundinacea Schreb. variety Terros and Poa pratensis L. Skiz. Appeared new species: Poa trivialis L. and Holcus lanatus L., Trifolium repens, Carex sp., herbs and weeds (mainly Ranunculus repens L. and Rumex acetosa L.). In the fifth year of utilization a nutritive value decreased to poor (Lwu below 6) on all objects, although in earlier years it was very good and good. According to the assessment by NIRS method the nutritive value of the first cut sward of all the mixes in 2009-2011 was average: from 12.3% of protein, 27-29% of crude fiber. In all the years the content of fiber fractions NDF was higher in the sward of model mixture, and lower in the commercial mixture, also the content of soluble sugars was higher in the sward of commercial mixture. The highest average yields of DM gave a model mixture (8.18 t ha), slightly lower simplified mixture (8.12 t) and commercial (8.02 t) and the lowest (7.96 t ha) Dactylis glomerata variety Bara in pure seeding. Model mixture, designed to habitat type and method of utilization, yielded better for 3-4 years, in the fifth and the sixth year of utilization the differences between the mixtures almost disappeared. But in the last years a big role was played by not sown in the mixture species Trifolium repens that contributed to the increase in protein content in the sward. Experiment has confirmed that the water conditions are crucial for the sustainability of meadow and also the yielding and nutritive value. Influence of the composition of the sown mixture is more evident at optimal water conditions, after 3-4 years, the differences disappear.

10

Ocena efektywności stosowania dodatków biologicznych w procesie zakiszania runi łąkowej

Wróbel B.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2012

|

Vol. 57, nr 4

193-198

PL

Badania prowadzono w latach 1999-2008 w warunkach produkcyjnych. Celem badań była ocena wpływu wybranych komercyjnych preparatów bakteryjnych zawierających kultury bakterii kwasu mlekowego na jakość i stabilność tlenową kiszonek z runi łąkowej. Kiszonki sporządzano z podsuszonej runi łąkowej zakiszanej w dużych belach cylindrycznych owijanych folią z dodatkiem trzech różnych preparatów mikrobiologicznych oraz trzech dodatków mikrobiologiczno-enzymatycznych. Celem oceny efektywności zastosowanych dodatków równolegle z tego samego materiału roślinnego sporządzano kiszonki bez dodatku (kiszonki kontrolne). W uzyskanych kiszonkach oceniano zawartości suchej masy, pH, koncentracje kwasów mlekowego, octowego i masłowego oraz liczebność drożdży, pleśni i bakterii kwaszących. Badano również stabilność tlenową kiszonek metoda pomiaru temperatury przez 12 dni. Efektywność zastosowanych dodatków biologicznych w procesie zakiszania runi łąkowej była zróżnicowana, co wynikało przede wszystkim z ich składu. Większą efektywnością pod względem pozytywnego oddziaływania na proces zakiszania i jakość kiszonek wykazały się preparaty mikrobiologiczno-enzymatyczne. Kiszonki sporządzone z tymi preparatami średnio zawierały mniej kwasu octowego i masłowego, dzięki czemu uzyskały więcej punktów w skali Fliega-Zimmera niż kiszonki z preparatami mikrobiologicznymi. Większą poprawę stabilności tlenowej kiszonek z runi łąkowej uzyskano w efekcie zastosowania preparatów mikrobiologicznych zawierających w swym składzie heterofermentacyjny szczep Lactobacillus buchnerii. Kiszonki te zawierały więcej kwasu octowego, który istotnie ograniczał liczebność drożdży i pleśni.

EN

During the years 1999-2008 the study in production conditions was conducted. The aim of this study was to assess the impact of selected commercial bacterial inoculants containing lactic acid bacteria on quality and aerobic stability of grass silage. Pre-wilted meadow sward was ensilaged in big cylindrical bales wrapped with plastic film with three different microbiological additives and three enzyme-microbiological additives. In order to assess the effectiveness of used additives, from the same plant material control silages (without any additives) were prepared. In obtained silages dry matter content, pH, lactic acid, acetic acid, butyric acid concentration and the number of yeasts, moulds and lactic acid bacteria were evaluated. Also the tests of aerobic stability of silage by measuring the temperature for 12 days were conducted. Effectiveness of the biological additives used in the process of meadow sward ensiling was varied and resulted primarily from their composition. Greater efficiency in terms of positive impact on the fermentation process and silage quality was demonstrated by microbiological-enzymatic additives. Silage made with these additives had average less acetic acid and butyric acid content so obtained more points in the Flieg-Zimmer scale than silage made with microbiological additives. More evident improvement of aerobic stability of grass silage was obtained as a result of application of microbiological additives containing heterofermentative strain Lactobacillus buchnerii. These silages contained more acetic acid, which significantly limited the number of yeasts and moulds.

11

Effects of Salix sphaeronymphe Gorz shrubs on herbaceous community in forest secondary succession (Tibetan Plateau)

Wang Y., Bao W., Wu N.

Polish Journal of Ecology

|

2011

|

Vol. 59, nr 3

495-505

EN

In the present study, we selected a total of 26 Salix sphaeronymphe Gorz shrubs of various sizes on a cutover in the eastern Tibetan Plateau to evaluate the effects of shrub size on richness, cover and biomass of the understorey herbaceous community, grasses and forbs, as well as litter cover and biomass. Results indicated that the richness of herbaceous community, grasses and forbs significantly increased with the increased area of both undershrub canopies and open field. However, the cover and biomass of the herbaceous community beneath the shrub canopies decreased with increasing shrub size. Grasses and forbs, as different functional groups, responded differently to the increasing area of shrubs: the cover and biomass of grasses decreased while those of forbs increased. The cover and biomass of herbaceous community, grasses and forbs in the open field did not obviously vary with area. Under the shrub canopies, the cover and mass of litter positively correlated to area, but this was not the case in the open field. Our results suggest that shrubs have a positive effect on diversity and a negative effect on the cover and productivity of the herbaceous community in forest secondary succession on the alpine cutovers, and that these effects are size.dependent. Moreover, different functional groups of herbaceous plants can respond differently to the presence of shrubs.

12

Badania zawartości Pb w glebach i w trawach Agrostis Capillaris i Brachypodium Silvaticum

Kicińska A.

Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie

|

2009

|

T. 35, z. 2/1

253-262

EN

The aim of the research was to define the amount of lead in soils and common grasses, which were taken form polluted areas, and look for a relations between the total concentration in soils, their bioavailable parts and concentrations in plants. Study of accumulation properties of grass Agrostis capillaris and Brachypodium silvaticum, which are growing in different nature abodes shown that they can be used as biomarkers of lead pollutions.

13

Określenie wpływu różnych dodatków organicznych na uzyskanie pokrywy roślinnej zwałowiska odpadów cynkowo-ołowiowych

Fijałkowski K., Janecka B., Kacprzak M., Bień J.

Inżynieria i Ochrona Środowiska

|

2008

|

T. 11, nr 2

141-148

PL

Południowe rejony Polski są jednymi z najbardziej uprzemysłowionych części kraju. W krajobraz wpisują się w dalszym ciągu wymagające podjęcia działań rekultywacyjnych zwałowiska po eksploatacji rud Zn/Pb stanowiące zagrożenie metalonośne. Poszukiwanie możliwości szybkiego, efektywnego i uzasadnionego ekonomicznie sposobu rekultywacji zwałowiska podyktowało wybór osadów ściekowych oraz powszechnie dostępnych komponentów dla wzbogacenia materiału zwałowiska w wyraźnie brakującą materię organiczną. Wyniki analiz otrzymane na podstawie przeprowadzonego doświadczenia wazonowego wskazują na niezadowalające efekty w stosowaniu samego przemysłowego osadu ściekowego. Perspektywiczne możliwości daje łączenie zaproponowanych dodatków, co pozwoli na stworzenie warunków sprzyjających bytowaniu roślinności, a tym samym ograniczy niekorzystny wpływ zwałowiska na otoczenie.

EN

Southern regions of Poland belong to one of the most industrialized parts of country. The main part of the scenery are the zinc-lead dumping grounds which constantly require remediation activity results with heavy metals dusting danger. Looking for fast, effective and economically reasonable remediation method of dumping grounds suggest to use sewage sludge and generally available organically components to enrich nutrient purity of zinc-lead dumping grounds. Results obtained during pot experiment, indicate insufficient positive influence of industrial sewage sludge without any additional compounds. In perspective possible is connection of proposed components in nutritiously optimal composition for permanent growth of plants, which significantly reduce highly unfavorable influence of dumping grounds on environment.

14

Zawartość azotu w masie traw i w lekkich utworach glebowych rekultywowanych osadem ściekowym

Bęś A.

Inżynieria Ekologiczna

|

2006

|

Nr 17

10-11

15

Influence of mineral treatment on the mountain meadow grass healthiness

Ropek D., Kopeć M., Szewczyk W.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2006

|

Vol. 13, nr 6

575-582

PL

Badano wpływ długotrwałego nawożenia mineralnego i wapnowania na stopień porażenia traw łąki górskiej przez choroby i szkodniki. Stosowane nawożenie znacząco wpłynęło na zdrowotność traw łąki górskiej. Długoletnie nawożenie mineralne zmieniło skład botaniczny runi łąkowej. Trawy wyraźnie dominowały na poletkach nawożonych mineralnie NPK. Wyraźny wzrost stopnia uszkodzenia traw stwierdzono w obiektach intensywnie nawożonych azotem. Nawożenie mineralne NPK i jednostronne nawożenie azotem wpłynęło na zwiększenie stopnia porażenia traw i ziół przez choroby grzybowe. Wapnowanie wpłynęło korzystnie na zmniejszenie stopnia porażenia traw i ziół przez choroby grzybowe.

16

Selenium in Austrian agriculture

Sager M.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2005

|

Vol. 12, nr 12

1325-1342

EN

The total selenium level in Austrian soils, cereals and grass samples is rather low in general. This necessitates the addition of selenite to animal feeds in order to meet the requirements, together with other essential elements like Cu, Mn and Zn. The range of selenium and the proportions to other essential elements in commercial feedstuff (Cu, Mn, Zn) is outlined, and fairly constant. Just piglets get more Cu, and chicken more Mn with respect to selenium, than others. Those trace element additions are easily traced in various excrements. Beneath fertilization with selenate, recycling of seleniferous excrements seems to raise the selenium levels, and seems to be an alternative to raise the selenium levels by selenate addition. Some methods for analysis of total selenium and speciation in liquid and solid phases are outlined. In cereals, added selenium gets metabolized largely as selenomethionine. Sequential leaching showed that selenium in grass land soils is preferably bound to the organic humic fraction. Experiments with model columns indicate law vertical mobility of added soluble selenium compounds, due to high retardation within the first 5 cm.

PL

Całkowita zawartość selenu w próbkach gleby, zbóż i traw w Austrii jest raczej niewielka. To powoduje konieczność dodawania do paszy zwierząt selenu i innych pierwiastków, takich jak Cu, Mn i Zn. W pracy omówiono zawartość selenu w paszach, także w stosunku do zawartości innych ważnych pierwiastków (Cu, Mn i Zn). Dodatek tych pierwiastków można łatwo śledzić w odchodach zwierząt. Oprócz nawożenia selenem także stosowanie odchodów zawierających ten pierwiastek wydaje się przyczyniać do wzrostu jego zawartości.

17

Badania zawartości talu w glebach i trawach na obszarze oddziaływania przemysłu Zn-Pb w Bukownie

Adamiec E., Helios-Rybicka E.

Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie

|

2004

|

T. 30, z. 2

141-152

PL

Przeprowadzono badania zawartości talu w glebach i roślinach na obszarze oddziaływania Zakładów Górniczo-Hutniczych "Bolesław" w rejonie Bukowno-Olkusz-Trzebinia. Głównym źródłem talu na tym obszarze jest emisja pyłów hutniczych oraz oddziaływanie odpadów, szczególnie flotacyjnych, powstających z przetwórstwa rud cynkowo-ołowiowych. W celu określenia obecnego stanu zanieczyszczenia środowiska glebowego i roślinnego w tym rejonie w wyselekcjonowanych punktach pobrano próbki gleb i kilku gatunków traw. Uzyskane wyniki rozmieszczenia talu w glebach i trawach porównano z wynikami badań przeprowadzonymi wcześniej na tym obszarze, a także z publikowanymi wynikami talu w tych komponentach. Wstępne wyniki badań próbek powierzchniowej warstwy gleb (0-10 cm) pobranych w bezpośrednim sąsiedztwie huty i osadników odpadów flotacyjnych (Verner et al. 1996) wykazały zróżnicowaną ilość talu, która zmieniała się w bardzo szerokich granicach od 3.1 do 146 mg/kg, a jego jonowymienna względna ilość wynosi od 4 do 10%. Próbki gleb pobrane później z obszaru odległego ok. 2-3 km od ZGH Bolesław, nie wykazują zanieczyszczenia talem, gdyż jego koncentracje zawierające się w zakresie 0.069-2.092 mg/kg nie przekraczają górnej granicy określonej dla gleb w Polsce, wynoszącej 2.8 mg/kg. Ilość talu w badanych próbkach traw zmienia się od 0.98 do 3.46 mg/kg i znacznie przewyższa wartości naturalne.

EN

Study of thallium content in the soil land plant at the Zn-Pb industrial area of ZGH Bukowno in the Bukowno-Olkusz-Trzebinia region were carried out. The main source of Tl at this area are emission of the metallurgical dusts and wastes generated by the Zn-Pb ore processing. To determine the current pollution of soils and plants in the selected points the samples of soil and grasses were taken. The obtained results of Tl content in soils and plants were compared with the similar data obtained earlier from this region and published in the literature. The preliminary study of the surface soils (0-10 cm) taken in the vicinity of metallurgical plant and the flotation wastes pond (Verner at al. 1996) showed very wide range of Tl content from 3.1 to 146 mg/kg, and its exchangeable relative portion varied from 4 to 10%. The later taken soils samples from the area situated in about 2-3 km from ZGH "Bolesław" company, didn't show thallium contamination, and its concentration ranged 0.069-2.092 mg/kg and are lower than the upper limit for the soils in Poland i.e., 2.8 mg/kg. The content of Tl in grass samples varied from 0.98 to 3.46 mg/kg and is considerable higher their natural concentration.

18

Conveyance calculation for channels overgrown with grass by applying hydraulic equivalent thickness of grass layer

Rimkus A.

Journal of Water and Land Development

|

2000

|

no. 4

123-135

EN

The slopes of canalised brooks and ditches, which are the drainage water receivers, including open channels of other purposes are usually overgrown by grass. The slopes of naturalised channels are seldom if ever mowed. Therefore, when performing hydraulic calculations (for an average discharge at vegetation time, a maximum discharge during summer floods), it must be presumed that these channels are overgrown with luxuriant grass of 50-70 cm height. Thus, by estimating channel conveyance, i.e., possibility to allow the vegetation to exist, it is necessary to take the grass influence into account. For this purpose, it was necessary to work out a hydraulic calculation method for such channels. In the Lithuanian Institute for Water Management, a hydraulic calculation model was developed for naturalised channels overgrown by trees and grasses (RIMKUS, 1996). To estimate the grass influence, the hydraulic research data published by DĄBKOWSKI and POPEK (1997) (Warsaw Agricultural University) were employed. To apply these data it was necessary to employ the method of equivalent hydraulic bottom.

PL

Wiele z rowów naturalnych cieków wodnych zarasta roślinnością trawiastą. Zmienia ona hydrauliczne właściwości koryt w tym także spadek hydrauliczny w korytach poddawanych zabiegom renaturalizacyjnym. Prowadząc obliczenia przepustowości takich koryt trzeba uwzględniać możliwość ich zarastania trawami o wysokości do 50-70 cm. Przyjęto, że praktyczniej jest w obliczeniach stosować współczynnik szorstkości i głębokości strumienia odnoszone do powierzchni pochylonych traw. Wykorzystując dane z doświadczeń DĄBROWSKIEGO i POPKA [1997] sporządzono dla trzech natężeń przepływu q zależności współczynnika szorstkości n1 od głębokości h1, odnoszących się do przekroju strumienia do dna koryta (tab. 1 i rys. 1). Z krzywych wyrównujących te zależności odczytano wyrównane wartości odpowiadających sobie n1 i h1. Przyjęto, że w analizowanym przypadku (gładkie szklane ściany boczne) promień hydrauliczny jest równy głębokości wody. W dalszych analizach wprowadzono pojęcie zastępczego dna koryta na poziomie wierzchołków przygiętych traw. Głębokość strumienia wody przy takim założeniu wynosi h = h1 - t, gdzie t jest grubością przygiętych traw. Stosując wzór Chezy'ego dla całego przekroju i dla przekroju zastępczego o głębokości h i odpowiadającego jej współczynnika szorstkości n uzyskano wyrażenie (4), a następnie ze wzoru (5) na grubość warstwy traw t. Ze wzoru (5) obliczono wartości t przy założeniach czterech wartości współczynnika szorstkości warstwy przygiętych traw n i zebrano je w tabelach 3-6. Zmianę współczynnika szorstkości n wyrażono wzorem (6), w którym hgr jest wysokością traw w analizowanych doświadczeniach. Do obliczeń grubości warstwy przygiętych traw t użyto wzoru (7). Współczynniki liczbowe a1-a5 występujące w tym wzorze obliczono na podstawie wyników wspomnianych doświadczeń dla dwóch przypadków, opisanych wzorami (9) i (11). Wysokość traw w doświadczeniach wynosiła 0,35 m.

19

Ekologiczne i gospodarcze znaczenie traw

Sawicki B.

Ekoinżynieria

|

1998

|

nr 10

32-34

PL

W gospodarce człowieka ogromną rolę odgrywają trawy i zbiorowiska trawiaste. Te ostatnie wykształciły się ok. 25 mln lat temu i dostarczając dużej ilości paszy umożliwiły szybki rozwój różnym gatunkom zwierząt. Obecnie w okresie dbałości o czyste środowisko oraz konieczności zwrócenia większej uwagi na opłacalność żywienia zwierząt i gospodarowania na użytkach zielonych, znaczenie zbiorowisk trawiastych powinno zyskać na znaczeniu. Na łąkach - pastwiskach jest produkowana najtańsza pasza i te kraje, które to doceniają mają dobrze rozwiniętą produkcję mleka i mięsa. Nie mniejsze jest znaczenie przyrodnicze traw. Ostatnio coraz częściej są wykorzystywane w celach ozdobnych, a nawet do produkcji mas plastycznych i opału.

20

Gatunki alternatywne traw i możliwości ich wykorzystania na terenach zdegenerowanych i zdewastowanych.

Majtkowski W., Majtkowska G.

Archiwum Ochrony Środowiska

|

1998

|

Vol. 24, no. 3

111-121

PL

Ważny problem na terenach skażonych stanowi eliminacja uprawy gatunków konsumpcyjnych na rzecz roślin alternatywnych. W serii doświadczeń prowadzonych przez Ogród Botaniczny IHAR w Bydgoszczy w latach 1986-1996, na podstawie zgromadzonej kolekcji traw, oceniano przydatność ponad 60 gatunków do rekultywacji biologicznej terenów zdegradowanych przez przemysł chemiczny (Puławy) i górniczy (Bieruń k. Tych). Celem tych prac było wyselekcjonowanie gatunków odpornych na niekorzystne warunki siedliskowe i jednocześnie nie wymagających kosztownych zabiegów związanych z późniejszą pielęgnacją Najlepiej rozwijającymi się trawami były m.in.: Agropyron cristatum, A. desertorum, A. tanaiticum, Leymus racemosus, Spartina pectinata (Puławy) oraz Andropogon gerardi, Leymus racemosus, Melica altissima, Miscanthus sacchariflorus, Pennisetum flaccidum, Phalaris arundinacea (odmiany pasiaste), Spartina pectinata ( Bieruń). Na terenach zdegradowanych pełnią one rolę roślinności pionierskiej, inicjujące procesy glebotwórcze oraz przeciwerozyjnej, ograniczającej wypłukiwanie składników (często toksycznych) z gleby do wód gruntowych, a także mogą stanowić źródło surowca do celów niekonsumpcyjnych, np. dla przemysłu i energetyki.

EN

Suitability of perennial grass species for reclamation was evaluated during experiments on coal-dump areas in Bieruń near Katowice (high soil acidity) and around Nitrogen Plant in Puławy (poor, dry sandy soil and high nitrogen concentration). Materials for above testings were species selected from grass collection of Botanical Garden of PBAI in Bydgoszcz. The most promising species were: Agropyron cristatum, A. desertorum, A. tanaiticum, Leymus racemosus, Spartina pectinata ( pioneer and sodding plants in Puławy) and Andropogon gerardi, Leymus racemosus, Melica altissima, Miscanthus sacchariflorus, Pennisetum flaccidum, Phalaris arundinacea (variegata varietas), Spartina pectinata (as a main decorative element during reclamation of coal-mining dump in Bieruń).