Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: transversal deformations of masonry

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

The experimental investigation of the failure of load-bearing masonry walls supported by a deflecting structure

Piekarczyk Adam

Budownictwo i Architektura

2020

Vol. 19, no 3

123--134

The paper presents selected results of tests of full-scale masonry walls linearly supported on a deflecting beam. The walls with thin bed joints and unfilled head joints were 4.55 m long and 2.45 m high, and were made of group 1 calcium silicate masonry units. The tests included walls with and without openings. The tests were carried out in a specially designated and constructed test stand, which allowed simultaneous vertical load on the upper edge of the wall and vertical deflection of the beam supporting this wall. During the test, measurements of mutual displacements of six points on the wall surface were carried out. On both faces of masonry specimens, the changes of the length of the measuring bases connecting these six points were recorded. Walls without openings were detached from the central part of the supporting beam at a deflection not exceeding 2 mm. Walls with one door opening also cracked at an early stage of tests. In this case, a detachment from the supporting beam and cracking at the ends of the lintel occurred because of the rotation of the pillars connected by the lintel above the opening. In walls with two door openings, first cracks were formed at the ends of lintels due to the rotation of pillars with a small deflection of the supporting beam, less than 3 mm. Whereas, in walls with door and window openings, first cracks occurred under the window and at the end of the lintel in the outer pillar of the wall.

W pracy przestawiono wybrane wyniki badań murowanych ścian w skali naturalnej podpartych na uginającej się liniowej podporze. Ściany miały długość 4.55 m oraz wysokość 2.45 m i były wykonane z bloczków silikatowych grupy 1 z cienkimi spoinami wspornymi i niewypełnionymi spoinami czołowymi. Wykonano badania ścian bez otworów, z pojedynczym otworem drzwiowym niesymetrycznie umieszczonym względem osi pionowej ściany, z dwoma symetrycznie rozmieszczonymi otworami drzwiowymi oraz z dwoma otworami – drzwiowym i okiennym. Badania prowadzono w specjalnie zaprojektowanym i wykonanym stanowisku badawczym, które pozwalało na jednoczesne obciążenie pionowe górnej powierzchni ściany i ugięcie pionowe belki podpierającej tę ścianę. W trakcie badań prowadzono pomiary wzajemnych przemieszczeń 6 punktów na powierzchni ściany, które połączono jedenastoma odcinkami baz pomiarowych. Pomiarom podlegały zmiany długości tych baz i prowadzono je na obu powierzchniach elementów próbnych. Ściany bez otworów odspajały się od środkowej części belki pomiarowej przy ugięciu nie przekraczającym 2.0 mm. Ściany z jednym niesymetrycznie umieszczonym otworem drzwiowym również rysowały się na wczesnym etapie badań. W tym przypadku dochodziło do odspojenia od beli podpierającej części ściany bez otworu i zarysowań na końcach nadproża wywołanych przez obrót filarów połączonych nadprożem nad otworem, które we wczesnej fazie badań zachowywały się jak ciała sztywne. W ścianach z dwoma otworami drzwiowymi w pierwszej kolejności powstawały zarysowania na końcach nadproży na skutek obrotu filarków przy niewielkim, mniejszym niż 3 mm ugięci belki podpierającej. W przypadku ścian z otworem drzwiowym i okiennym do zarysowania dochodził najpierw w części podokiennej oraz przy końcu nadproża spoczywającego na zewnętrznym filarku ściany, przylegającym do otworu okiennego.