W zaraniu górnictwa posługiwano się łomem, kilofem i perlikiem. Około 1300 roku Betholdus wynalazł „czarny proch”, będący mieszaniną saletry, węgla drzewnego i siarki. Próby urabiania górotworu prochem czarnym i lontem siarkowym w górnictwie podjęto dopiero w XVII wieku, lecz z powodu zatruć gazami postrzałowymi nie rozpowszechniły się. W 1831 roku Sabrer wynalazł nitroglicerynę, a Bickford lont prochowy. Szwedzki chemik Alfred Nobel w 1867 roku zmieszał nitroglicerynę z ziemią okrzemkową tworząc doskonały środek wybuchowy zwany dynamitem. Zastosowany przez górników do urabiania górotworu dynamit stał się środkiem postępu prac w górnictwie.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.