Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Effect of urea and urea with urease inhibitor on yields and nitrogen and cadmium content in potatoes

Lošák T., Musilová L., Hlušek J., Jùzl M., Elzner P., Zlámalová T., Vítìzová M., Filipèík R., Wiśniowska-Kielian B.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2014

|

Vol. 21, nr 1

7--14

EN

Worldwide the urea fertilisers are the fastest growing and most commonly used source of nitrogen in agriculture. The benefits of using urea as a fertiliser are due to its high nitrogen content (approximately 46 % nitrogen), non polarity, high solubility, and low costs for manufacture, storage, and transport. Among the various available mitigation tools, urease inhibitors like NBPT (N-(n-butyl) thiophosphoric triamide) have the highest potential to improve the efficiency of urea by reducing N losses, mainly via ammonia volatilization. In 2011 and 2012 a small-plot experiment was established with the potato ‘Karin’ variety. The experimental locality was Zabcice, ca 30 km south of Brno, a maize-growing region. Prior to planting both mineral fertilisers (urea and urea with urease inhibitor NBPT – UREA stabil) were applied to the soil surface. During planting these fertilisers were incorporated into the soil. The experiment involved 7 treatments: 54, 72, 90 kgN • ha–1 as urea, 54, 72, 90 kgN • ha–1 as UREA stabil and unfertilised control. Each treatment was repeated 4 times. The focus of the experiment was to monitor the effect of two different fertilisers and different N-doses on the yields of potato tubers and content of nitrogen (N) and cadmium (Cd) in tubers and tops (stems + leaves). In 2011 the contents of nitrogen in the tubers fluctuated between 14.3 and 15.6 g • kg–1 d.m. and in the tops between 29.7 and 40.9 g • kg–1 d.m. The contents of cadmium in tubers ranged between 0.14 and 0.17 mg • kg–1 d.m. and in tops between 0.50 and 0.72 mg • kg–1 d.m. In 2011 the tuber yields fluctuated irregularly, i.e. between 17.0 and 32.9 Mg • ha–1. In 2012 the nitrogen contents in tubers ranged between 16.0 and 17.3 g • kg–1 d.m. and in the tops between 23.9 and 36.9 g • kg–1 d.m. Cadmium contents in tubers fluctuated between 0.13 and 0.20 mg • kg–1 d.m. and in the tops between 0.35 and 0.64 mg • kg–1 d.m. In 2012 the tuber yields fluctuated irregularly between 25.2 and 33.9 Mg • ha–1. Based on the results we can conclude that both fertilisers (urea, UREA stabil) were reflected in the N and Cd contents of the biomass of potatoes irregularly in dependence on the year, rate of fertiliser and analysed plant organ (tubers, tops). In both years the contents of N and Cd were higher in the tops. Tuber yields fluctuated irregularly in dependence on the year and rates of nitrogenous fertilisers.

PL

Na całym świecie nawozy mocznikowe są najbardziej dynamicznie rozwijającym się i najczęściej stosowanym źródłem azotu w rolnictwie. Korzyści ze stosowania mocznika jako nawozu wynikają z dużej zawartości azotu (około 46% azotu), jego niepolarności, dobrej rozpuszczalności oraz niskich kosztów produkcji, przechowywania i transportu. Wśród różnych dostępnych narzędzi ograniczania dostępności azotu, inhibitory ureazy, takie jak NBPT (N-(n-butylo) triamid tiofosforowy) mają największy potencjał do poprawy efektywności mocznika poprzez zmniejszenie strat N, głównie przez ulatnianie amoniaku. W latach 2011 i 2012 założono małopoletkowe doświadczenie z ziemniakami odmiany ‘Karin’, zlokalizowane w miejscowości abčice, około 30 km na południe od Brna, w regionie uprawy kukurydzy. Przed sadzeniem zastosowano obydwa warianty nawożenia mineralnego (mocznik i mocznik z inhibitorem ureazy NBPT-UREA stabil) na powierzchnię gleby. W czasie sadzenie nawozy zostały wymieszane z glebą. Doświadczenie obejmowało 7 obiektów: 54, 72, 90 kgN • ha–1 jako mocznik, 54, 72, 90 kgN · ha–1 jako UREA stabil oraz nienawożony obiekt kontrolny, każdy w 4 powtórzeniach. Celem doświadczenia było zbadanie działanie dwóch różnych nawozów i różnych dawek N na wielkość plonu bulw ziemniaka oraz zawartość azotu (N) i kadmu (Cd) w bulwach i łętach (łodygi + liście). W 2011 r. zawartość azotu w bulwach wahała się od 14,3 do 15,6 g • kg–1, a w łętach od 29,7 do 40,9 g • kg–1 s.m. Zawartość kadmu w bulwach wahała się od 0,14 do 0,17 mg • kg–1, a w łętach od 0,50 do 0,72 mg • kg–1 s.m. W 2011 r. plony bulw zmieniały się nieregularnie, tj. od 17,0 do 32,9 t • ha–1. W 2012 r. zawartość azotu w bulwach wahała się od 16,0 do 17,3 g • kg–1, a w łętach od 23,9 do 36,9 g • kg–1 s.m. Zawartość kadmu w bulwach wahała się od 0,13 do 0,20 mg • kg–1, a w łętach od 0,35 do 0,64 mg • kg–1 s.m. W 2012 r. plony bulw zmieniały się nieregularnie, od 25,2 do 33,9 Mg • ha–1. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że obydwa warianty nawożenia (mocznik, UREA stabil) powodowały nieregularne zmiany zawartości N i Cd w biomasie ziemniaka w zależności od roku, dawki azotu i analizowanego organu rośliny (bulwy, łęty). W obydwu latach łęty zawierały więcej N i Cd niż bulwy. Plony bulw zmieniały się nieregularnie w zależności od roku i dawki nawozów azotowych.

2

Effect of Foliar Treatment with Selenium and Cooking on the Nutritional Quality of Potatoes

Lošák T., Hlušek J., JŮzl M., Ježek P., Elzner P.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2009

|

Vol. 16, nr 5/6

617-623

EN

In accurate small-plot experiments with potatoes we explored the effect of foliar applications of Se in the form of sodium selenate (IV) on tuber yields, the Se concentration in the tops and tubers of raw and boiled potatoes and in French fries, in the 'Karin' and 'Ditta' varieties. The experiments were established in Źabčice near Brno in 3 variants: (1) control; (2) 200 g Se o ha^-1; (3) 400 g Se o ha^-1. The mean total yields of tubers per ha were the highest in the control variant (19.99 Mg o ha^-1) but applications of selenium reduced the yields statistically insignificantly (to 16.79 and 18.39 Mg o ha"1, respectively). The 'Ditta' yariety produced higher yields. The average content of Se increased with the applied dose as compared with the control and equals: in the tops 0.255; 0.739 and 0.767 mg o kg^-1 d.m., in raw tubers 0.214; 0.564 and 0.917 mg o kg^-1 d.m., in boiled tubers 0.200; 0.523 and 0.915 mg o kg^-1 d.m. and in French frics 0.223; 0.425 and 0.574 mg o kg^-1 d.m. The content of Se decreased more markedly in French fries by heat processing. On the basis of the achieved results foliar nutrition appears to be a suitable and economically reasonable measure towards a targeted increase in the content of Se in potato tubers from the viewpoint of the positive effects of Se on the human organism.

PL

W ścisłym doświadczeniu mikropoletkowym badano wpływ nawożenia dolistnego selenu w formie selenianu(IV) sodu na plony bulw ziemniaków odmian 'Karin' i 'Ditta', zawartość Se w łętach i bulwach ziemniaków surowych i gotowanych oraz we frytkach. Doświadczenia założono w Żab čicach koło Brna w 3 wariantach: (1) kontrola; (2) 200 g Se o ha^-1; (3) 400 g Se o ha^-1. Największe średnie plony bulw uzyskano w obiekcie kontrolnym (19,99 Mg o ha^-1), a stosowanie selenu zmniejszało statystycznie nieznacząco plony (odpowiednio o 16,79 i 1839 Mg o ha^-1). Odmiana 'Ditta' wytwarzała większe plony. Średnia zawartość Se zwiększała się wraz z zastosowaną dawką Se w porównaniu z obiektem kontrolnym i wynosiła w łętach 0,255; 0,739 i 0,767 mg o kg^-1 s.m., w bulwach surowych 0,214; 0,564 i 0,917 mg o kg^-1 s.m., w gotowanych bulwach 0,200; 0,523 i 0,915 mg o kg^-1 s.m. i we frytkach 0,223; 0,425 i 0,574 mg o kg^-1 s.m. Zawartość Se zmniejszała się wyraźniej we frytkach w wyniku obróbki termicznej. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że nawożenie dolistne wydaje się być odpowiednim i ekonomicznie uzasadnionym sposobem w kierunku osiągnięcia większej zawartości Se w bulwach ziemniaków z punktu widzenia pozytywnego wpływu Se na organizm ludzki.

3

Effect of foliar applications of selenium in potato

Hlušek J., Juzul M., Čepl J., Lošak T.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2006

|

Vol. 13, nr 9

907-913

EN

The effect of the foliar application of selenium on its concentration in potato tops and tubers (raw, boiled and French chips) was studied within the framework of exact small-plot field experiments. Potato crops were cultivated in two different localities (Žabčice and Valečov) with soils showing a law content of this trace element (<0.1 mg Se . kg-1). Selenium was applied in two doses (100 and 200 g Se . ha-1) in the form of sodium selenite (Na2SeO3 . 5H2O). Experiments were carried out with an early potato variety 'Karin'. As compared with control (0.453 mg . kg-1), the content of selenium in tops was significantly increased after its higher dose in both localities: in Žabčice, this increase was equal to 2.110 mg. kg-1. In Valečov, the corresponding values were 0.775 mg . kg-1 (in control) and 1.705 mg . kg-1. The content of Se in tops was significantly higher than in tubers in both localities. In raw tubers, similar trends in the Se content were observed as well: in Žabčice, the increase in its concentration was statistically significant only after the application of a higher dose (0.765 mg . kg-1 vs. 0.200 mg . kg-1 in control) while in Valečov Ibis increase was significant after the aplication of both Se doses (0.910 and 1.010 mg. kg-1, respec-tively) as compared with control (0.325 mg . kg-1). The foliar application of both Se doses was positively reflected also in its increased concentrations in boiled potatoes: in Žabčice, this increase ranged from 0.955 to 1.033 mg . kg-1 (0.288 mg. kg-l in control) and in Valečov the corresponding figures were 0.878-1.068 mg. kg-1 (0.465 mg' kg-1 in control). An increase in Se concentrations was observed also in chips. After the higher dose, its concentrations were 0.833 and 1.063 mg Se . kg-1 in Žabčice and Valečov, respectively. In controls, the corresponding concentrations were 0.258 and 0.323 mg Se . kg-1, respectively. There were no significant differences in Se concentrations in tops, raw tubers, boiled tubers and chips between both Se doses applied on leaves. It can be concluded that the foliar application of selenium contributed to the desired increase in concentrations of this element and improved the nutritive value of potato tubers.

PL

W ramach ścisłego doświadczenia mikropoletkowego badano wpływ dolistnego stosowania selenu na jego zawartość w łętach i bulwach ziemniaków (surowych, gotowanych i frytkach). Ziemniaki uprawiano w dwóch różnych miejscowościach (Žabčice i Valečov) na glebach wykazujących małą zawartość tego pierwiastka śladowego (<0,1 mg Se . kg-1). Selen stosowano w dwóch dawkach (100 i 200 g Se . ha-1) w formie selenianu(IV) sodu (Na2Se03. 5H2O). W doświadczeniu uprawiano wczesną odmianę ziemniaka 'Karin'. W porównaniu z obiektem kontrolnym (0,453 mg. kg-1), zawartośc selenu w łętach znacząco wzrastała po zastosowaniu większej dawki w obydwu miejscowości. W Žabčicach wzrost ten wynosił do 2,110 mg . kg-1. W Valečovie, odpowiednie wartości wynosiły: 0,775 mg . kg-1 (w obiekcie kontrolnym) i 1,705 mg Se . kg-1. W obydwu miejscowościach zawartość Se w łętach była znacząco większa niż w bulwach. Podobne trendy obserwowano w zawartości Se w bulwach surowych: w Žabčicach wzrost zawartości selenu był statystycznie istotny tylko po zastosowaniu wyższej jego dawki (0,765 mg . kg-1, a w roślinach kontrolnych 0,200 mg. kg-1), podczas gdy w Valečovie wzrost ten był istotny po zastosowaniu obydwu dawek Se (odpowiednio 0,910 i 1,010 mg. kg-1) w porównaniu z kontrolą (0,325 mg . kg-1). Dolistne stosowanie obydwu dawek Se wpłynęło pozytywnie na jego zawartości w ziemniakach gotowanych: w Žabčicach jego zawartość wzrosła od 0,955 do 1,033 mg . kg-1 (0,288 mg . kg-1 w obiekcie kontrolnym), a w Valečovie odpowiednie wartości wynosiły 0,878 i 1,068 mg . kg-1 (0,465 mg. kg-1 w kontroli). Obserwowano również wzrost zawartości Se we frytkach. Po zastosowaniu większej dawki Se, jego zawartość wynosiła 0,833 i 1,063 mg Se . kg-1, odpowiednio w Žabčicach i Valečovie. Odpowiednie zawartości w roślinach kontrolnych wynosiły 0,258 i 0,323 mg Se . kg-1. Nie było istotnych różnic w zawartości Se w łętach, bulwach surowych, bulwach gotowanych i frytkach między obiema dawkami Se stosowanymi dolistnie. Można skonkludować, że dolistne stosowanie selenu przyczyniło się do pożądanego wzrostu zawartości tego pierwiastka i poprawiło wartość odżywczą bulw ziemniaka.

4

Relation between sulphur and cadmium contents in potatoes

Losak T., Hlusek J.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2004

|

Vol. 11, nr 7

629--638

EN

A vegetative pot trial with ammonium sulphate was established to explore the joint effect of increasing supply ofsulphur into the soil (natural level, 20, 40 and 60 mg S · kg-1 of soil) and a constant level of cadmium (4 mg . kg-1 in all variants) on yields and chemical composition of tubers and tops of potato varieties 'Rosara', 'Impala' and 'Marabel'. An increased level of sulphur in the soil showed no effect on concentration of sulphur in tubers, which ranged, in dependence on the variety and S dose, from 1.6 to 2.0 g S . kg-1. The content of cadmium in tubers ranged from 0.91 to 1.28 mg . kg-1 and was not too much dependent on the S supply. However, an opposite trend was observed as far as the levels of S and Cd in potato tops were concerned. The concentration of S in tops was higher than that in the tubers and rose linearly with the increasing supply of S (viz. from 6.6 to 13.3 g S . kg-1). The level of Cd in tops was also considerably higher than that in tubers and ranged, in dependence on individual varieties, from 3.26 to 6.44 mg . kg-1. This value was not significantly influenced by the level of S supply. Concentrations of S and Cd were expressed in 100% of dry matter. As compared with control, no statistically significant effect on yield of tubers was observed in individual combinations of S supply with constant doses of Cd. On average, the yields of varieties 'Rosara' and 'Impala" decreased by 1.14% and 1.16%, respectively; while that of cv. 'Marabel' increased by 0.74%. Considerable differences were observed as far as the effects of S on the yield-forming factors were concerned. The increased level of S in soil did indeed show a positive effect on tubers of the 'Rosara' and 'Marabel' varieties. As compared with control, the number of tubers increased by 11.52-31.06%. However, the average weight of one tuber decreased by 14.08-22.47% as compared with control. The variety 'Impala' gave quite opposite results. In this case the supply of S showed a negative effect on the average number of tubers per pot, which decreased by 19.3%. This was, however, compensated by the increased weight of one tuber by 22.8% as compared with control.

PL

Wegetacyjne doświadczenie wazonowe z siarczanem amonu założono, aby zbadać łączny efekt wzrastającej podaży siarki w glebie (poziom naturalny, 20, 40 i 60 mg S . kg-1 gleby) i stałego poziomu kadmu (4 mg . kg-1 we wszystkich wariantach) na plonowanie i skład chemiczny bulw i łętów ziemniaka odmian 'Rosara', 'Impala' i 'Marabel'. Wzrastający poziom siarki w glebie nie miał wpływu na jej zawartość w bulwach. Wahała się ona, w zależności od odmiany i dawki siarki, od 1,6 do 2,0 g S. kg-1. Zawartość kadmu w bulwach wahała się od 0,91 to 1,28 mg . kg-1 i nie zależała w większym stopniu od zaopatrzenia w S. Przeciwny trend obserwowano w łętach ziemniaków, biorąc pod uwagę poziomy S i Cd. Zawartość S w łętach była większa niż w bulwach i rosła liniowo ze wzrostem podaży S (z 6,6 do 13,3 g S . kg[do -1]). Poziom Cd w łętach był także istotnie większy niż w bulwach i wahała się, w zależności od odmiany, od 3,26 do 6,44 mg · kg-1, a jego zawartość nie zależała znacząco od zaopatrzenia w S. Zawartość S i Cd wyrażano w stosunku do absolutnie suchej masy. W przeciwieństwie do Cd nie obserwowano statystycznie znaczącego wpływu poszczególnych dawek S na rozmiar plonu bulw w porównaniu z obiektem kontrolnym. Plony odmian 'Rosara' i 'Impala' zmniejszyły się średnio odpowiednio o 1,14 i 1,16%, podczas gdy plon odmiany 'Marabel' zwiększył się o 0,74%. Znaczące różnice obserwowano porównując wpływ S na elementy formujące plon. Wzrastająca zawartość S w glebie nie miała dodatniego wpływu na rozmiar plonu bulw odmian 'Rosara' i 'Marabel'. W porównaniu z obiektem kontrolnym liczba bulw wzrosła o 11,52-31,06%, jednak średnia masa jednej bulwy zmniejszyła się o 14,08-22,47%. Odmiana 'Impala' reagowała przeciwnie. Po zastosowaniu siarki średnia liczba bulw z wazonu zmniejszyła się o 19,3%, jednak zostało to skompensowane przez zwiększoną o 22,8% masę jednej bulwy w porównaniu z obiektem kontrolnym.

5

Response of Potatoes to Increased Levels of Arsenic in the Soil

Hlusek J., Juzl M, Zrust J., Svoboda J.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2003

|

Vol. 10, nr 9

893-900

EN

The effect of increasing doses of arsenic (i.e. control; [formula] of soil) on two potato varieties (very early 'Rosara' and semi-early 'Korela') was studied in three-year field trials established on two sites (ZabCice and Valecov). The objective was to study the uptake and distribution of the contaminant in tbe potato plant basing on the above factors. The results were unambiguous and confirmed that the uptake of arsenic by potatoes is based on the level of its active forms in the soil; distribution in the plant is different. The average content of arsenic in tbe potato tops was many times bigher than in the tubers, i.e. [formula] of dry matter, respectively. In both cases the dependence on the degree of arsenic contamination of the soil was statistically significant. The weather conditions of the year was a relevant factor even though the effect was not the same in all the parts of the potato plant. There were no substantial differences between the varieties in view of the content of As in the tubers ([formula] of dry matter in 'Rosara' and 'Korela', respectively); in the tops the differences were greater (i.e. [formula] of dry matter in 'Rosara' and 'Korela', respectively) but they were still on the margin of statistical significance. The dependence of the concentration and distribution of arsenic in potatoes on the locality was found to be highly significant both in tubers (Zabcice [formula] of dry matter; Valecov [formula] of dry matter) and in the tops (Zabcice [formula] of dry matter, Valecov [formula] of dry matter).

PL

Badano wpływ wzrastających dawek arsenu (tj. kontrola; [wzór] gleby) na dwie odmiany ziemniaka (bardzo wczesną 'Rosara' i średnio wczesną 'Korela') w trzyletnich doświadczeniach polowych założonych w dwóch miejscowościach (Zabcice i Valecov). Celem było zbadanie wpływu tych czynników na pobieranie i rozmieszczenia arsenu w roślinie ziemniaka. Wyniki niedwuznacznie potwierdziły, że pobieranie arsenu przez roślinę ziemniaka jest uzależnione od poziomu jego form aktywnych w glebie, a rozmieszczenie w roślinie jest zróżnicowane. Średnia zawartość arsenu w pędach ziemniaka była wielokrotnie większa niż w bulwach (odpowiednio: [wzór]). W obu przypadkach zależność od stopnia zanieczyszczenia gleby arsenem była statystycznie istotna. Warunki pogodowe danego roku były istotnym czynnikiem, mimo że ich wpływ nie był taki sam dla wszystkich części rośliny ziemniaka. Nie było istotnych różnic między odmianami w zawartości As w bulwach (odpowiednio: [wzór] w odmianach 'Rosara' i 'Korela'); w pędach różnice były większe (odpowiednio: [wzór] w odmianach 'Rosara' i 'Korela'), ale nadal były na granicy statystycznej istotności. Zależność zawartości i rozmieszczenia arsenu w ziemniaku od miejsca uprawy okazała się bardzo istotna zarówno w bulwach (odpowiednio [wzór]w miejscowościach Zabcice i Valecov), jak i w pędach (odpowiednio: [wzór] w miejscowościach Zabcice i Valecov).