Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Review of Titanium Related Inclusions in Casting of Steel

Sheikh Ali R.

Archives of Foundry Engineering

|

2023

|

Vol. 23, iss. 2

127--136

EN

The general area of understanding is inclusions in steel both metallic and nonmetallic in nature. This work has also used the concepts of inclusions in steel in general other than Ti however mainly the research works done on precipitation, solute segregation, grain developments and equilibrium aspects of important inclusions like Ti in steel have been probed. Interaction of inclusions with slag oxides has also been incorporated. Interdependence of elements common in-between many inclusions has been marked. TiN, TixOy and MnS inclusions have been very outstanding in the confines of present research. Ratios and effective concentration have been highlighted in certain cases around the topic. Type of steels, compositions of the constituent elements and temperature correlation has been spotted in certain environments. A suggestive relation with the steel properties has also been inferred. Hardness, corrosion behaviour and strength stand out to be the parameters of vital importance when considering Ti inclusions in the form of either TiN or TixOy. Certain inclusions like MnS seem to nucleate on TiN inclusions and there is a correlation evident certainly in case of complex alloys.

2

Copper matrix composites reinforced with titanium nitride particles synthesized by mechanical alloying and spark plasma sintering

Franczak A., Karwan-Baczewska J.

Metallurgy and Foundry Engineering

|

2017

|

Vol. 43, no. 2

97--105

EN

Copper matrix composites containing ceramic particles such as carbides, borides, or nitrides have attracted much attention over the last few years. The increased interest in such materials has mainly been created by their high electrical and thermal conductivity, good mechanical and tribological properties, and microstructural stability. Among other nitrides, the titanium nitride seems to be considered as an attractive reinforcement due to its high hardness, excellent electrical conductivity, and stability at high temperatures. Moreover, its good corrosion resistance proves the uniqueness of the TiN particles above any other nitrides. In this work, Cu-10 wt.% TiN composite powders were produced by mechanical alloying and sintered by the spark plasma sintering (SPS) technique under different temperatures. The morphology and powder particle size after mechanical synthesis were inspected by a scanning electron microscopy (SEM) for all of the powder samples; chemical composition analyses (EDS) were also performed. The hydrostatic method was used to measure the density of the composite samples to analyze the influence of milling time on the process of consolidation in the composite powders.

PL

Kompozyty na osnowie miedzi zbrojone cząstkami ceramicznymi, m.in. węglikami, borkami i azotkami, w ostatnich latach wzbudziły spore zainteresowanie z uwagi na wysoką przewodność cieplną i elektryczną oraz dobre właściwości mechaniczne i tribologiczne przy równoczesnym zachowaniu stabilnej mikrostruktury. Zastosowanie azotku tytanu jako zbrojenia kompozytu jest korzystne ze względu na: wysoką twardość, doskonałą przewodność elektryczną, odporność na korozję oraz stabilność w wysokich temperaturach. W pracy przedstawiono mieszankę kompozytową Cu-10% wag. TiN, wytworzoną w procesie mechanicznej syntezy, którą następnie poddano spiekaniu za pomocą iskrowego spiekania plazmowego (SPS). Zbadano mikrostrukturę, wielkość cząstek, a także przeprowadzono analizę składu chemicznego (EDS, Energy Dispersive Spectroscopy) za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM). Metodą hydrostatyczną wykonano pomiar gęstości wytworzonych spieków w celu analizy wpływu czasu mielenia na proces konsolidacji proszku kompozytowego.

3

Structural analysis of sinter with titanium addition

Fröhlichová M., Findorák R., Legemza J.

Archives of Metallurgy and Materials

|

2013

|

Vol. 58, iss. 1

179-185

EN

Paper presents the results from the study of the effect of materials with titanium addition on the strength properties of the iron ore sinter. The sinters with TiO2 addition or without TiO2 addition prepared in laboratory were applied in this research and were compared based on the structural and phase composition. Exploited was the method of the X-ray diffraction and method of elemental EDX analysis applying the electron raster microscope with the energo-dispersion analyser. Confirmed was the relationship between the sinter structure and its strength. Higher strength of the sinter without TiO2 addition is the result of the different phase composition of the compared sinters. In the sinter production considered should be not only the chemical composition of the entry components of the charge and the chemical composition of the final product but also its structural and phase composition.

PL

W artykule tym przedstawiono wyniki badań wpływu materiałów z dodatkiem tytanu na właściwości wytrzymałościowe spieku z rudy żelaza. Spieki zawierające dodatek TiO2, jak i bez dodatku TiO2 przygotowane w laboratorium poddano porównaniu w oparciu o ich strukturę i skład fazowy. W badaniach zastosowano metodę dyfrakcji rentgenowskiej oraz metody analizy elementarnej EDX, badania te przeprowadzono na mikroskopie elektronowym przy zastosowaniu analizatora dyspersji energii. W wyniku pomiarów potwierdzono związek pomiędzy strukturą martwicy i jej wytrzymałość. Wyższa wytrzymałość spieku bez dodatku TiO2 jest rezultatem różnicy składu fazowego porównywanych spieków. Podczas wytwarzania spieku powinno brać się pod uwagę nie tylko składu chemicznego składników wejściowych i składu chemicznego produktu końcowego, lecz także jego strukturalne i skład fazowy.

4

Synthesis of nanoparticles in the rerrite of ductile iron

Dymek S., Blicharski M., Fraś E.

Archives of Metallurgy and Materials

|

2007

|

Vol. 52, iss. 1

129-134

EN

This article presents preliminary results of the processing and microstructural evolution of ductile cast iron modified by an addition of vanadium. The main goal of this work was to investigate the possibility of precipitation of vanadium carbides in the ferritic matrix of ductile cast iron giving rise to its properties improvement. The proposed research was based on similar approach known for precipitation hardened steels, however, only occasionally applied in cast iron. The involved procedure comprised soaking the ductile iron at the temperature closed to solidus (1095°C) for 100 h, cooling down to 640°C, holding on at this temperature for 16 h and cooling again to room temperature. Such heat treatment led to dissolving of existing (primary) vanadium-rich carbides and further their reprecipitation in the dispersed form. The precipitation processes were examined by light, scanning and transmission microscopy. It was shown that next to dispersed vanadium-rich carbides with an average size of 50 nm, extremely small (on the order of 1 nm) precipitates were also revealed. These minute precipitates were found in all examined areas; they produced images in transmission electron microscope characteristic for coherent precipitates as well as gave extra spots on selected area diffraction patterns. Also, other particles, with similar size to VC precipitates, however enriched with Mg and O, were found but less frequently. The investigation showed that it is feasible to age-harden ductile iron by introducing vanadium and carry out a proper heat treatment.

PL

Zaprezentowana praca obejmuje wstępne wyniki badań nad wytwarzaniem i rozwojem mikrostruktury ciągliwego żeliwa, którego skład chemiczny został wzbogacony przez dodatek vanadu. Głównym celem pracy było przebadanie możliwosci wydzielania węglików vanadu w osnowie ferrytycznej żeliwa ciągliwego i tym samym przyczynienia się do poprawy własności żeliwa. Zaproponowane badania opierały się na zjawiskach znanych w stalach umacnianych wydzieleniowo, lecz tylko sporadycznie wykorzystywanych w żeliwach. Zastosowana obróbka cieplna żeliwa obejmowała wyżarzanie w temperaturze bliskiej solidusu (1095°C) przez 100 godzin, ochłodzenie do 640°C, wytrzymanie w tej temperaturze przez 16 godzin i studzenie razem z piecem. Taka obróbka cieplna doprowadziła do częściowego rozpuszczenia się pierwotnych węglików bogatych w wanad i ich ponownego wydzielenia się w formie dyspersoidu. Procesy wydzielania badano technikami mikroskopii świetlnej oraz elektronowej – skaningowej i transmisyjnej. Wykazano, że oprócz dyspersyjnych węglików wanadu, o średniej średnicy ok. 50 nm, występują jeszcze bardzo drobne wydzielenia o wymiarach rzędu 1 nm. Te niezwykle drobne wydzielenia znajdowano we wszystkich analizowanych obszarach ferrytu; obrazy z elektronowego mikroskopu transmisyjnego wykazywały charakterystyczne cechy dla cząstek koherentnych, a na selektywnych dyfrakcjach elektronowych występowały dodatkowe refleksy. Badania wykazały, że możliwym jest umocnienie ferrytu żeliwa ciągliwego, przez dodatek wanadu i zastosowanie odpowiedniej obróbki cieplnej.