Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: thermosetting polymers

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Nanokompozyty polimerowe. Cz. 1. Charakterystyka ogólna, napełniacze oraz nanokompozyty na podstawie polimerów utwardzalnych

Kacperski M.

Polimery

2002

T. 47, nr 11-12

801-807

Opracowanie przeglądowe oparte na publikacjach pochodzących w przeważającej mierze z lat 2000-2001. Zwięźle scharakteryzowano obszar nanotechnologii, definiując podstawowe pojęcia z tej dziedziny oraz przedstawiając dynamiczny rozwój prac naukowych w zakresie nanokompozytów polimerowych, jaki ma miejsce w ostatnich latach. Opisano wybrane metody oceny takich nanokompozytów. Dokonano przeglądu stosowanych do ich wytwarzania napelniaczy, mianowicie krzemionki, metali i soli metali, niektórych innych związków oraz krzemianów warstwowych (montmorylonitu), a także możliwych do uzyskania struktur. Omówiono metody otrzymywania oraz właściwości użytkowe nanokompozytów na podstawie krzemianów warstwowych i polimerów utwardzalnych (żywice epoksydowe, nienasycone żywice poliestrowe, poliuretany, polisiloksany).

This article is a review based on the publications mainly from the years 2000-2001. A brief characteristic of nanotechnology field has been done and basic terms have been defined. Recent ynamic development of scientific investigations on polymer anocomposites has been presented. Chosen methods of such anocomposites' assessment were described, A review of the illers used for nanocomposites preparation, different than ayered silicates (silica, metals and metal compounds, some ther compounds) as well as layered silicate (montmorillonite) as been done. The structures possible to be obtained were resented. Methods of preparation and functional properties od nanocomposites based either on the layered silicates or thermosetting polymers (epoxy resins, unsaturated polyester resins, polyurethanes, polysiloxanes) have been discussed.

Przydatność kompozytu węgiel-żywica epoksydowa jako materiału do zespoleń kości - praca doświadczalna

Bajor G., Paszenda Z.

Inżynieria Biomateriałów

2000

R. 3, nr 9

22--26

Badania przeprowadzono na ośmiu królikach, którym wszczepiono do światła kanału szpikowego grot z kompozytu węgiel-żywica epoksydowa pokryty hydroksyapatytem /C-ep-Hap/. Przeprowadzono badania strefy rozdziału pomiędzy implantem C-ep-Hap, a tkanką kostną oraz powierzchni bocznej implantu. Obserwacje przeprowadzono w elektronowym mikroskopie skaningowym DSM-940 firmy OPTON. Dla potrzeb badań przygotowano prze- kroje poprzeczne implantu łącznie z tkanką kostną. W przedstawianym materiale obserwowano bardzo wolno postępującą degradację kompozytu od obwodu implantu. Dopiero w końcowej fazie doświadczenia widać masywne przyleganie nowej tkanki kostnej do wolnych fragmentów kompozytu. Natomiast na przekroju poprzecznym implant sprawiał wrażenie nienaruszonego. Tak powolny proces biodegradacji kompozytu zapewnia samej uszkodzonej kości silniejszą i dłuższą stabilizację. Na podstawie przeprowadzonych obserwacji uzyskano zachęcające wyniki stwarzające większe kliniczne możliwości stosowania kompozytu C-ep-Hap niż kompozytu węgiel-węgiel.

Investigations were carried out using eight rabbits, which were inserted, into the marrow cavity, a pin made of hydroxyapatite-coated carbon-epoxy resin composite (Gep-Hap). Examined was the C-ep-Hap implant and bone tissue interphase, as well as the lateral implant surface. Observations of the transverse sections of the implant along with the bone tissue under the OPTON DSM-940 scanning electron microscope indicated very slow degradation of the composite from the implant circumference. In the final stage of the experiment, only massive adhesion of the new bone tissue to the free composite fragments was visible. However, the implant seemed intact on its transverse section. The slow biodegradation of the composite ensures the damaged bone a stronger and longer stabilisation. The obtained results are encouraging and indicate better possibilities for clinical use of the C-ep-Hap composites in comparison with the carbon-carbon ones.