Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: ternary binder

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Zaprawy i betony ze spoiw trójskładnikowych i ich właściwości

Bilek V.

Cement Wapno Beton

2013

R. 18/80, nr 6

343--352

Przygotowano próbki zapraw i betonów, stosując w tym celu cement portlandzki CEM I 42,5R, zmielony, granulowany żużel wielkopiecowy, popiół lotny i wapień. Wprowadzono częściowe zastępowanie cementu jednym lub dwoma dodatkami mineralnymi i zbadano właściwości uzyskanych zapraw i betonów, ze spoiw dwu- i trójskładnikowych. Dodatek wapienia razem z żużlem lub popiołem lotnym korzystnie wpływał na wytrzymałość po 24 h (efekt synergiczny). Natomiast korzystny wpływ właściwości pucolanowych żużla uwidaczniały się w późniejszym okresie, szczególnie po 28 dniach. Odporność na działanie mrozu betonów ze spoiwami trójskładnikowymi (popiół + wapień) jest znacznie lepsza niż tylko z dodatkiem popiołu lotnego. Trójskładnikowe spoiwa także zmniejszają znacznie ekspansję wywołaną reakcją wodorotlenków sodu i potasu z krzemionką.

The samples of mortars and concretes were produced using Portland cement CEM 142.5, ground, granulated blastfumace slag, fly ash and limestone. The partial replacement of Portland cement with one or two of these mineral additions were applied and the properties of mortars and concretes from binary and ternary binders were studied. The addition of limestone together with slag or fly ash has the advantageous effect on early strength after 24 h (synergic effect). However, the beneficial pozzolanic properties of slag caused the increase of strength after longer period, particularly after 28 days. The frost resistance of concrete from ternary binders (fly ash and limestone) is much higher than with the fly ash only. The ternary binders decrease significantly also the expansion caused by the alkali-silica reaction.

Doświadczalne badania i modelowanie wytrzymałości BWW, wytwarzanego z dwuskładnikowych i trójskładnikowych spoiw

Erdem T. K., Tayfur G., Kirca O.

Cement Wapno Beton

2011

R. 16/78, nr 4

224-237

Badano doświadczalnie wytrzymałość próbek betonu o wysokiej wytrzymałości, otrzymanych z dwuskładnikowych i trójskładnikowych spoiw oraz przeprowadzono próbę ich prognozowania za pomocą trzech modeli. Spoiwa dwuskałdnikowe składały się z cementu portlandzkiego, popiołu lotnego, lub z białego cementu portlandzkiego oraz metakaolinitu. Niektóre ze spoiw trójskładnikowych zawierały ponadto, oprócz cementu portlandzkiego i popiołu lotnego, popiół lotny krzemionkowy lub wapienny lub zmielony, granulowany żużel wielkopiecowy. Jeszcze inne spoiwa zawierały biały cement portlandzki, metakaolinit i zmielony pumeks. Próbki betonów przygotowano w laboratorium stosując różną zawartość spoiwa o zmiennym składzie. Doświadczalne wyniki pokazały, że popiół lotny i metakaolinit, zastosowane w odpowiedniej ilości, powodują znaczne zwiększenie wytrzymałości, w przypadku betonów ze spoiw dwuskładnikowych. Także popioły lotne: krzemionkowy i wapienny oraz żużel, jako trzeci składnik w spoiwach trójskładnikowych, również zwiększały wytrzymałość, podczas gdy dodatek pumeksu nie wiązał się ze wzrostem tej właściwości w przypadku białych betonów z białego cementu i metakaolinitu. Zastosowano trzy modele do prognozowania wytrzymałości. Były to: sztuczne sieci neuronowe, wielokrotna analiza regresji liniowej oraz nieliniowa wielokrotna analiza regresji. Dokładność tych modeli sprawdzono za pomocą analizy błędów. Stwierdzono, że można prognozować z dobrą dokładnością wytrzymałość próbek betonu wszystkimi trzema modelami. Jednak sztuczne sieci neuronowe oraz nieliniowa wielokrotna analiza regresji dają porównywalne wyniki i lepszą dokładność prognozowania niż liniowa wielokrotna analiza regresji, szczególnie w przypadku spoiw trójskładnikowych.

The strength of high strength concrete (HSC) produced from binary and ternary binders was investigated experimentally and a modelling study was done. Binary blends were composed of Portland cement (PC) + silica fume (SF) or white portland cement (WPC) + high reactivity metakaolin (HRMK). Some of the ternary blends contained PC, SF and a third binder which was either fly ash class F (FA/F), or class C (FA/C) , or ground granulated blastfurnace slag (S). Some others contained WPC, HRMK and ground pumice (P). The HSC samples were prepared in laboratory by varying the total binder content and binder type. The experimental results show that, in the case of concretes from binary binders, SF and HRMK used in proper amounts caused the significantly increase of strength. FA/F, FA/C and S, as a third binder in ternary blends, also increased strength whereas P addition does not contribute to the strength increase in white concrete from WPC and HRMK. Three methods were used to predict some of the measured experimentally strength. There are: artificial neural network (ANN), multiple linear regression analysis (MLR) and nonlinear multiple regression analysis (NLMR). The accuracy of prediction was tested by error analyses. It was found that the strength of the concrete samples can be successfully predicted by all three methods. However, ANN and NLMR gave comparable results and predicted the strength better than MLR, especially for the ternary binders.