Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Palność wybranych silikonowych klejów samoprzylepnych

Antosik A. K., Półka M., Czech Z., Piątek-Hnat M., Mozelewska K.

Przemysł Chemiczny

|

2018

|

T. 97, nr 7

1151--1153

PL

Spośród wcześniej badanych samoprzylepnych klejów silikonowych (SI-PSA) wybrano te, które odznaczały się najlepszymi właściwościami użytkowymi (adhezją, kohezją oraz kleistością kompozycji) i zbadano ich palność poprzez określenie szybkości wydzielania się ciepła i dymu oraz zmiany masy próbki w funkcji temperatury, a także oznaczono ciepło spalania danych SI-PSA.

EN

Kaolin nanoparticles (5% by mass) as a filler and dichlorobenzoyl peroxide (1.5 or 2.5% by mass) as a crosslinking agent were added to com. silicone pressure-sensitive adhesives and selected adhesive compns. were coated on polyester carrier. The dried adhesive layers were thermally treated in accordance with the relevant stds. to det. the rates and amts. of heat and smoke released from the tested materials as well as their combustion heat values. The adhesion, cohesion and tack of adhesives were studied. The kaolin addn. resulted in significant redn. in rates and amts. of heat and smoke released from the tested adhesives and the value of their heats of combustion. On the other hand, it had a slight impact on their applicability.

2

Influence of Carbon Fibers Addition on Selected Properties of Microwave-Cured Moulding Sand Bonded with BioCo2 Binder

Grabowska B., Kaczmarska K., Cukrowicz S., Drożyński D., Żymankowska-Kumon S., Bobrowski A., Gawluk B.

Archives of Foundry Engineering

|

2018

|

Vol. 18, iss. 3

152--160

EN

It was found that the addition of carbon fibers (CFs) does not affect the crosslinking process in the microwave radiation (800 W, 2.45 GHz) of the BioCo2 binder, which is a water solution of poly(acrylic acid) and dextrin (PAA/D). It has influence on BioCo2 thermal properties. The CFs addition improves the thermostability of a binder and leads to the reduction of gas products quantity generated in the temperature range of 300-1100°C (TG-DTG, Py-GC/MS). Moreover, it causes the emission of harmful decomposition products such as benzene, toluene, xylene and styrene to be registered in a higher temperatures (above 700°C). BioCo2 binder without CFs addition is characterized by the emission of these substances in the lower temperature range. This indicates the positive effect of carbon fibers presence on the amount of released harmful products. The selected technological tests (permeability, friability, bending strength, tensile strength) have shown that the moulding sand with the 0.3 parts by weight carbon fibers addition displays the worst properties. The addition of 0.1 parts by weight of CFs is sufficient to obtain a beneficial effect on the analyzed moulding sands properties. The reduction of harmful substances at the higher temperatures can also be observed.

3

The Behavior of Bentonite Binders for the Elevated and High Temperatures

Jelínek P., Dobosz S. M., Beňo J., Major-Gabryś K.

Archives of Metallurgy and Materials

|

2014

|

Vol. 59, iss. 3

1041--1044

EN

Bentonite binders rank among the most widespread applied systems for the production of molds. Their resistance to high temperatures (thermal stability) is mainly defined by genesis of binders, chemical composition and the content of Montmorillonite. The aim of this contribution is to compare selected bentonite binders commonly used in the foundries of the Central European region, in different ways of the thermostability determination as a result of changes of the mechanical strengths of the bentonite bonded sand mixture.

PL

Masy formierskie z bentonitem jako materiałem wiążącym stanowią najbardziej rozpowszechnioną technologię otrzymywania form odlewniczych. Ich odporność na wysokie temperatury (stabilność termiczna) jest uzależniona od pochodzenia minerologicznego, składu chemicznego oraz zawartości montmorylonitu w bentonicie. Celem tego artykułu jest porównanie stabilności termicznej wybranych bentonitów - powszechnie stosowanych w odlewniach w regionie Europy Środkowej – mierzonej różnymi metodami. Kryterium oceny tych metod jest zmiana wytrzymałości mechanicznej mas formierskich wiązanych bentonitem.

4

Polymer-metal complexes based on gellan

Vasiliu S., Racovita S., Neagu V., Popa M., Desbrieres J.

Polimery

|

2010

|

T. 55, nr 11-12

839-845

EN

By dropwise adding solutions of gellan (Gil) or gellan + poly(vinyl alcohol) (PVAL) mixture into different metal salt solutions - FeCl3 · 6 H2O, FeCl2 · 4 H2O, CoCl2 · 6 H2O, CuCl2 · 2 H2O - at 30 °C under constant stirring, preparation of spherical microparticles based on polymer-metal complexes has been performed. FT-IR spectroscopy, TGA analysis and swelling measurements of these microparticles in water showed the influence of the metal type ions on their structure, thermal stability and water swelling capacity. The FT-IR spectroscopy allows to explain the mechanism of polymer-metal complexes formation and the optical microscopy showed that the microparticles obtained had good sphericity with average diameter ranging from 719 μm to 830 μm. The thermal stability of the polymer-metal complexes was found to be higher than that of the gellan.

PL

Opisano prosty i łatwy do zrealizowania sposób otrzymania w temp. 30 °C kompleksów gelanu (Gll - anionowy, wielkocząsteczkowy, dezaktywowany polisacharyd pochodzenia naturalnego) lub mieszanin Gil + poli(alkohol winylowy) (PVAL) z wodzianami różnych soli metali (FeCl3, FeCl2, CuCl2, CoCl2) (rys. l, tabela 1). Kompleksy mają postać regularnych okrągłych mikrocząstek o wymiarach 719-830 μm. Na podstawie widm IR (rys. 2 i 3, tabela 2) zinterpretowano mechanizm powstawania kompleksów i określono ich budowę. Zbadano termostabilność kompleksów oraz kinetykę ich degradacji cieplnej (rys. 4, tabela 3); jest to wieloetapowy proces o skomplikowanym przebiegu. Scharakteryzowano zjawisko pęcznienia kompleksów w wodzie w temp. 25 °C (rys. 5, tabela 4) ustalając następującą zależność stopnia spęcznienia od rodzaju zawartego w nich metalu: Fe³+ < Fe²+ < Cu²+ < Co²+.

5

Thermal characterization of polymer composites with nanocrystalline maghemite

Maryniak M., Guskos N., Typek J., Petridis D., Szymczyk A., Guskos A., Goracy K., Rosłaniec Z., Kwiatkowska M.

Polimery

|

2009

|

T. 54, nr 7-8

546-551

EN

Samples of multiblock poly(ether-ester) copolymer doped with magnetic ?-Fe2O3 nanoparticles (at small concentrations of 0.1 wt. % and 0.3 wt. %) have been investigated by DSC method to study the melting and crystallization behavior. Two forms of magnetic ?-Fe2O3 nanoparticle filler were used: solid-state grains and a suspension of ?-Fe2O3 with palmitic acid in toluene. Application of the solid filler caused formation of agglomerates of size of about 20?m while in the suspension form separate nanoparticles were in the range 10-20nm. The thermal and thermo-oxidative stability of composites was analyzed by conventional TGA analysis. The DSC results showed that crystallization and, to a smaller extent, melting, were considerably affected by the introduction of magnetic nanoparticles. The main influence is a shift in the crystallisation temperature up to 20° and melting/glass transition shift up to 6°. Thermogravimetric analysis showed significant enhancement of thermal and thermo- oxidative stability of the composites with respect to pure PEE. The dependence of thermal parameters on the concentration of magnetic filler has shown that the largest agglomerates produced the biggest change in all thermal parameters.

PL

Próbki multiblokowego kopolimeru eterowo-estrowego (PEE) domieszkowano magnetycznymi nanocząstkami ?-Fe2O3 (w ilości 0,1 % mas. lub 0,3 % mas.). Zastosowano dwie postacie napełniacza, mianowicie ziarna polikrystaliczne (tworzące aglomeraty o wymiarze ok. 20?m) lub zawiesiny nanocząstek ?-Fe2O3 w otoczce kwasu palmitynowego w toluenie (wymiar ok. 20nm). Metodą DSC zbadano wpływ tego nanonapełniacza na zjawiska topnienia i krystalizacji uzyskanych kompozytów (tabela 1, rys. 1) a do oceny stabilności termicznej i termooksydacyjnej wykorzystano analizę termograwimetryczną TGA (tabela 2, rys. 2, 3). Stwierdzono, że proces krystalizacji i, w mniejszym stopniu, także topnienia zostały znacznie zmodyfikowane przez obecne w kompozycie nanocząstki magnetyczne. Głównym efektem domieszkowania było podwyższenie temperatury krystalizacji aż o 20° i przesunięcie temperatury przemiany topnienia/zeszklenia o 6°. Analiza TGA wykazała istotniejszy wzrost stabilności termicznej i termooksydacyjnej kompozytów niż niemodyfikowanego PEE, przy czym wzrost ten jest tym wyraźniejszy im większe są aglomeraty.

6

Microwave-assisted boration of potato starch

Staroszczyk H.

Polimery

|

2009

|

T. 54, nr 1

31-41

EN

Granular potato starch was successfully borated with boric acid and sodium tetraborate decahydrate (borax) in a microwave-assisted solid state reaction. Products of starch boration reached (dependently on the conditions of the process) the maximal value of the degree of esterification (DE) equal to 0.27 when boric acid was applied, and 0.18 when borax was used. DTA, TG, DTG and FT-IR methods revealed that boration of starch provided boron esters or borate complexes. High-pressure size exclusion chromatography (HPSEC), DSC and X-ray diffraction showed that although the boration of starch caused changes in its macrostructure, the thermal stability of borated starch was enhanced even by 20°C when compared with native product, with larger stability exhibited by complexes than by esters. The thermal stability of the borated starch increased with an increase in DE. After modification, granularity of starch was retained, as was indicated by the scanning electron microscopy.

PL

Ziarnistą skrobię ziemniaczaną boranowano za pomocą kwasu borowego i dziesięciowodnego tetraboranu sodu (boraksu) w reakcji wspomaganej mikrofalami. Określono wpływ stosunku skrobia:czynnik borujący oraz czasu trwania i mocy naświetlenia na stopień estryfikacji (DE) produktów (tabela 1). Maksymalna osiągnięta wartość DE w próbkach skrobi boranowanej H3BO3 wyniosła 0,27, a boranowanej boraksem 0,18. Wyniki uzyskane metodami DTA, TG, DTG oraz FT-IR (rys. 2-8) wykazały, że produkty boranowania stanowiły estry oraz kompleksy (Schemat A). Na podstawie wyników badań z zastosowaniem wysokociśnieniowej chromatografii żelowej (HPSEC) (rys. 1), DSC (rys. 9 i 10), oraz dyfraktometrii promieni X (rys. 11, 12) ustalono, że chociaż skrobia miała zmienione właściwości fizykochemiczne (tabele 1 i 3) i jej struktura krystaliczna była zaburzona, to stabilność termiczna tak zmodyfikowanej skrobi wzrosła nawet o 20°C w stosunku do skrobi natywnej. Stabilność ta zależała od wartości DE - zwiększała się wraz z jej wzrostem (tabela 2). Ziarnista struktura skrobi po reakcji boranowania została zachowana, co stwierdzono metodą SEM (rys. 13).

7

Preparation and characterization of silver sulfathiazole-epoxy resin networks

Rosu L., Ciobanu C., Rosu D., Cascaval C. N.

Polimery

|

2008

|

T. 53, nr 9

644-648

EN

A new synthetic material was prepared starting from silver sulfathiazole compound and Ropoxid 501 epoxy resin based on bisphenol A. The synthesized product was crosslinked with ethylenediamine, in the presence of poly(diethylene adipate lactate)diol (PDEAL), as a biodegradable external plasticizer. The composite materials (networks) were analyzed by infrared spectroscopy, differential scanning calorimetry and thermogravimetry. The values of density, volume shrinkage, water absorption and fungicidal action of the synthesized networks were also evaluated. The presence of the silver in the epoxy networks led to important modifications of the resin properties towards the fungicidal action.

PL

Opisano syntezę nowych, różniących się składem usieciowanych etylenodiaminą układów opartych na otrzymywanej z bisfenolu A żywicy epoksydowej i soli srebrowej sulfatiazolu z udziałem poli(adypiniano-mleczanu dietylowego) (PDEAL) użytego w charakterze biodegradowalnego plastyfikatora zewnętrznego (tabela 1). Produkty te charakteryzowano metodami IR (rys. 1 i 2), DSC (tabela 4, rys. 3) oraz termograwimetrii (rys. 4). Ponadto określano gęstość, skurcz objętościowy (tabela 2) i absorpcję wody (tabela 3) uzyskanych usieciowanych układów. Wyniki analizy IR prowadzą do wniosku, że srebrowa pochodna sulfatiazolu zostaje wbudowana w sieć żywicy epoksydowej. Ustalono, że obecność PDEAL zmniejsza skurcz objętościowy i gęstość usieciowanych produktów oraz obniża ich temperaturę zeszklenia. Obecność srebra nadaje natomiast produktom aktywność grzybobójczą, pogarszając jednocześnie ich termostabilność.

8

Nowe optycznie czynne poli(estroimidy) i poli(amidoimidy) Cz. II. Synteza optycznie czynnych polimerów

Borycki J., Wilczek M., Kolendo A. Yu.

Polimery

|

2006

|

T. 51, nr 5

333-340

PL

W reakcji wybranych chlorków dikwasów zawierających ugrupowania imidowe z glikolami lub w reakcji takich dikwasów z octanami glikoli otrzymano poli(estroimidy) (PESI), a z dikwasów i diamin - poli(amidoimidy) (PAMI). Szczegółowo omówiono warunki poszczególnych typów syntez. Dobierając rozmaite substraty uzyskano polimery bardzo różnorodne pod względem budowy chemicznej. PAMI, w przeciwieństwie do PESI, charakteryzują się dobrą rozpuszczalnością w polarnych rozpuszczalnikach (DMF, DMSO) w przedziale małych stężeń (do 1 % mas.). Pomiary lepkości właściwej roztworów PAMI w DMF wskazują na małe ciężary cząsteczkowe. Założoną budowę chemiczną otrzymanych PESI i PAMI potwierdzają ich widma IR. Metodą derywatograficzną ustalono, że PAMI odznaczają się dobrą termostabilnością. Pomiary skręcalności właściwej PAMI świadczą o ich czynności optycznej. Na podstawie pomiarów wartości kąta kontaktu szeregu powłok otrzymanych z PAMI, przeprowadzonych z zastosowaniem czterech różnych cieczy pomiarowych, określono metodami Owensa-Wendta lub van Ossa swobodną energię powierzchniową (SEP) tych PAMI oraz odpowiednie składowe SEP.

EN

Polyesterimides (PESI - Table 1 and 2) were obtained in the reaction of selected chlorides of diacids, containing imide groups, with glycols or in the reaction of diacids with glycols' acetates. Polyamidoimides (PAMI - Table 3 and 4) were prepared in the reaction of selected chlorides of diacids with diamines. The conditions of the particular types of syntheses were presented in detail. The selection of various substrates let to obtain a diverse range of polymers differing in chemical structure. In contrast to PESI, PAMI polymers show good solubility in polar solvents (DMF, DMSO) in low concentrations (up to 1 wt. %). Specific viscosity of PAMI solutions in DMF suggests low molecular weight. IR spectra (Fig. 1 and 2) confirm the presupposed chemical structure of PESI and PAMI obtained (Scheme A-D). It was found by derivatography that PAMI showed good thermal stability (Fig. 3). The measurements of specific optical rotation of PAMI show that they are optically active. On the basis of measurements of contact angle with four various measurement liquids (Table 5) the surface free energy (SEP) and SEP components of PAMI (Table 6) were calculated using the method of Owens-Wendt or van Oss's one.

9

Transport and electrochemical properties of orthorhombic LiMnO2 cathode material for Li-ion batteries

Molenda J., Ziemnicki M., Bućko M., Marzec J.

Materials Science Poland

|

2006

|

Vol. 24, No. 1

75--83

EN

The aim of this paper was to determine the temperature range of thermal stability of orthorhombic LiMnO2, together with its electrical and electrochemical characterization. High-temperature studies of the electrical properties of orthorhombic LiMnO2 point to structural instability of the phase at temperatures over 400 ?C. Annealing above 400 ?C leads to its decomposition into a two-phase mixture (Li2MnO3 + LiMn2O4). Stoichiometric LiMnO2 has a very low conductivity at room temperature, which limits the effectiveness of intercalation at the initial stage. The temperature dependences of the electrical conductivity and thermoelectric power of deintercalated LiyMnO2 samples indicate a dominant electronic conductivity over the ionic one. A remarkable increase in electronic conductivity accompanied by a drop of activation energies is observed upon deintercalation. It was shown that the deintercalation of lithium from LiyMnO2 makes the structure less stable, leading to a two-phase mixture (LizMnO2 + LixMn2O4). s. 75-83, bibliogr. 4 poz.

10

Structural, thermal and electrical properties of lithium-manganese spinel with a sulphur-substituted oxygen sublattice

Molenda J., Dziembaj R., Kotwica A., Łasocha W.

Materials Science Poland

|

2006

|

Vol. 24, No. 1

85--18

EN

Sulphur substituted LiMn2O4-ySy spinels were obtained using the sol-gel method followed by calcination at 300 °C. The crystallinity of the samples was improved by further calcination at 800 °C. The monophase system was formed up to y = 0.20. At higher sulphur concentrations an additional phase (Mn2O3) appeared. The sulphided spinels were thermally stable in air up to about 900 °C. They decomposed above this temperature, with the oxidation of sulphur to SO2. The decomposition products, LiMnO2 and Mn3O4, reacted during slow cooling and formed stoichiometric LiMn2O4. Sulphur substitution retarded the phase transition at room temperature, although a new one appeared at higher temperatures (540-580 °C). Such an effect does not exist in sulphur-free spinels.

11

Oligouretanole otrzymane w wyniku glikolizy pianki poliuretanowej jako półprodukty do wytwarzania lanych elastomerów uretanowych

Datta J., Pasternak S.

Polimery

|

2005

|

T. 50, nr 5

352-357

PL

Zbadano przebieg glikolizy glikolem etylenowym (GE) odpadowej miękkiej pianki poliuretanowej (pianki PUR), określając przy tym wpływ stosunku masowego GE:pianka PUR na wydajność glikolizatu - mieszaniny oligouretanoli (tabela 1) i na niektóre fizykochemiczne właściwości tego produktu. Wytypowano warunki, w których powstaje glikolizat najbardziej odpowiedni do dalszej syntezy lanych elastomerów uretanowych (LEU) wytwarzanych metodą prepolimerową. Prepolimer otrzymywano z 4,4'-diizocyjanianodifenylometanu (MDI) oraz mieszaniny glikolizatu z polieterodiolem o nazwie handlowej "Rokopol D2002" i następnie przedłużano prepolimer za pomocą roztworu 1,4-butanodiolu zawierającego katalizator (DABCO). Scharakteryzowano metodą DSC wpływ składu mieszanin glikolizat + "Rokopol D2002" na przemiany fazowe LEU w obszarze topnienia oraz metodą derywatograficzną oceniono stabilność termiczną LEU uzyskanych z ww. mieszanin. Określono też statyczne właściwości mechaniczne LEU w próbach rozciągania, twardość oraz elastyczność. Badane LEU charakteryzują się występowaniem dwóch przejść fazowych i zbliżoną, mało zależną od składu stabilnością termiczną.

EN

The course of glycolysis of waste soft polyurethane foam (PUR foam) with ethylene glycol (GE) was investigated. The effects of weight ratio of GE and PUR foam on the yield of the product of glycolysis - mixture of oligourethane glycols (Table 1) and on selected physicochemical properties of the product (Table 2) were determined. The conditions allowing obtaining the product most suitable for further synthesis of cast urethane elastomers (LEU), prepared via prepolymer, were selected. Prepolymer has been prepared from MDI and the mixture of glycolysis product with polyether glycol (trade name Rokopol D2002) and then it was propagated using 1,4-butylene glycol containing the catalyst (DABCO). The effect of the composition of glycolysis product + Rokopol D2002 mixture on LEU phase transitions in melting area was characterized using DSC method (Table 4). Thermal stability of LEU prepared from the mixtures mentioned above has been determined by derivatography (Table 5 and Fig. 1). Mechanical properties of LEU: tensile properties (Fig. 2 and 3), hardness (Fig. 4) and elasticity (Fig. 5) were also determined. Two phase transitions are characteristic for LEU investigated. Their thermal stability is similar and only slightly dependent on the composition.

12

Thermostability of trimethylolpropane (TMP)

Trybuła S.W., Terelak K.L., Majchrzak M.A.

Polish Journal of Chemical Technology

|

2004

|

Vol. 6, nr 1

42-45

EN

Thermostability of the raw TMP containing dissolved sodium formate, after its salt exchange by H2SO4 was investigated. It was found, that depending on the amount of H2SO4 used, the raw TMP behaves in a different way within the temperature range of 160 - 210°C: - it fully distils under vacuum, - or its ester impurities decompose, and then pure TMP distils off, - or its ester impurities decompose, and then TMP decomposition with the evolution of ethylacrolein odour takes place during distillation.

13

Preparation and properties of UV-curable acrylate compositions containing silicon

Liu H., Chen M., Zhang X., He T., Wang Z.

Polimery

|

2004

|

T. 49, nr 3

168-172

EN

Some di- and triacrylates were subjected to Michael addition reaction with N-cyclohexyl-gamma-aminopropylmethyldimethoxysilane (CAMS). FT-IR method has been used to follow the course of the reaction of -NH group in CAMS with double bond in an acrylate. Post-reaction mixtures obtained underwent UV-curing in the presence of a photoinitiator (2-hydroxy-2,2-dimethyl-1-phenylethane-1-one, trade name "Darocur 1173") and formed thin films on the glass or plastic substrate. Dependence of the thermal stability of cured material on its initial composition was characterized using thermogravimetric method. There were determined the effects of non-reacted acrylic groups' part in the post-reaction mixture as well as of irradiation time (crosslinking degree) on hardness and brittleness of the coatings cured. Silicon atoms presence in the compositions improves their elasticity but deteriorates thermal stability.

PL

Szereg di- i triakrylanów poddano reakcji typu addycji Michaela z N-cykloheksylo-gamma-aminopropylometylodimetoksysilanem (CAMS) (tabela 1). Przebieg reakcji grup -NH w CAMS z podwójnym wiązaniem w akrylanach śledzono metodą FT-IR (rys. 1 i 2). Uzyskane mieszaniny poreakcyjne ulegały wobec fotoinicjatora (2-hydroksy-2,2-dimetylo-1-fenyloetan-1-onu o nazwie handlowej "Darocur 1173") utwardzeniu pod wpływem promieniowania UV tworząc cienkie błony na podłożu szklanym lub tworzywowym. Metodą termograwimetryczną scharakteryzowano zależność termostabilności utwardzonych kompozycji od ich wyjściowego składu (rys. 3, tabela 2). Określono wpływ udziału nieprzereagowanych grup akrylanowych w mieszaninie poreakcyjnej i czasu napromieniania (stopnia usieciowania) na twardość oraz kruchość utwardzonych powłok (tabela 1). Obecność atomów krzemu w kompozycjach polepsza ich elastyczność, lecz pogarsza termostabilność.

14

Dezaktywacja w warunkach przemysłowych katalizatora oczyszczania gazu syntezowego na drodze metanizacji tlenków węgla

Gołębiowski A., Stołecki K.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2002

|

Vol. 9, nr 5/6

569-573

PL

Przedstawiono zmiany katalitycznych i fizykochemicznych właściwości, zachodzące podczas długotrwałej, przemysłowej eksploatacji katalizatora do oczyszczania gazu syntezowego na drodze metanizacji tlenków węgla oraz wyniki symulującego te zmiany testu laboratoryjnego. Porównano stabilności katalizatora krajowego produkowanego przez INS i katalizatora jednej z renomowanych firm światowych. Porównanie wyników pomiarów okazało się korzystne dla katalizatora INS.

EN

Changes of catalytic and physico-chemical properties taking place during long-term operation of a synthesis gas purification catalyst by carbon oxides methanation and results of a laboratory test simulating the changes are presented. Stabilities of domestic catalyst, produced by INS, and a catalyst produced by a renowned world company were compared. Comparision of measurement results was favorable to the INS catalyst.