Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Powiadomienia systemowe
  • Sesja wygasła!
  • Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  termodynamika nieekstensywna
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
Contemporary computer networks fit into the category of complex systems. However, many models are still based on an idealistic paradigm of simple systems based on thermodynamic equilibrium. In order to understand and optimize the design of real networks, it is necessary to understand and describe their nonextensive operation aspects. Therefore, it is necessary to explain such concepts as self-organization, self-adaptation and matching load to finite resources.
PL
Współczesne sieci komputerowe wpisują się w kategorię systemów złożonych. Jednakże wiele sosowanych modeli sieci ciągle bazuje na idealistycznym paradygmacie systemów prostych opartym na termodynamice równowagowej. W celu zrozumienia i optymalizacji procesu projektowania rzeczywistych sieci komputerowych konieczne staje się zrozumienie i opisanie nieekstensywnych aspektów ich działania. Dlatego należy wyjaśnić takie pojęcia ja samoorganizacja, samoadaptacja, w systemie rozproszonym, dostosowanie obciążenia, równowagowy i nierównowagowy stan sieci komputerowej postrzeganej jako system. W artykule autorzy pokazują że samoadaptacja i samoorganizacja w sieci komputerowej ma charakter nieekstensywny, jak również analizują ich wpływ na wzajemne dopasowanie pomiędzy obciążeniem i ograniczonymi zasobami systemu rozproszonego. Analizowany jest również wpływ samoadaptacji i samoorganizacji na czas odpowiedzi systemu. Zaproponowany model pozwoli na doprecyzowanie i ulepszenie procesu projektowania i kontroli sieci komputerowych, który uwzględniać będzie zjawiska krótko i długoterminowe w nich zachodzące. Wpłynie to również na poprawę zarządzania sieciami realizowanego z wykorzystaniem sztucznej inteligencji, algorytmów genetycznych i logiki rozmytej.
EN
The notes provide elements of a new quantitive theory for unsupervised learning from pragmatic language communication. It is argued that the suitable quantitive inference framework free from paradoxes should be based on minimum description lenght (MDL) interpreted as a simplified algorithmic complexity rather than on classical frequwntist probability. Furthermore, it is argued that recently observed non-extensivity of entropy in meaningful symbolic sequences can arise if and only if unsupervised acquisition of the MDL theories for these sequences produces infinite theories and when the unsupervised acquisition is optimal as well. Such result shakes rigorously the belief that a finite formal theory of natural language could be constructed by hands of any experts. On the other hand, unsupervised machine learning is pointed out as a feasible and the only right way to implementing language competence into Ais. From this perspective, a promising compression-learning algorithm by de Marcken, its efficiency and its extension are discussed. Important parallels with research in cognitive science and statistical physics are pointed out, as well. Thus, the notes may be interesting not only for computer scientists and linguists but also for other statistical and symbolic theorists.
PL
W niniejszych notatkach przedstawiono elementy nowej, ilościowej teorii uczenia bez nadzoru na podstawie pragmatycznej komunikacji językowej. Podano argumenty wskazujące na to, że odpowiedni formalizm wnioskowania ilościowego wolny od paradoksów powinien bazować na minimalnej długości opisu jako uproszczonej mierze złożoności algorytmicznej, a nie na prawdopodobieństwie jako klasycznej mierze częstości. Pokazano także, że niedawno zaobserwowana nieekstensywność entropii niepustych semantycznie ciągów symboli zachodzi wtedy i tylko wtedy, gdy teorie najkrótszych opisów dla tych ciągów mogą rosnąć nieskończenie, a także wtedy, gdy uczenie bez nadzoru zachodzi maksymalnie efektywnie. Rezultat ten w sposób ścisły podważa przekonanie, że skończona formalna teoria języka naturalnego może być podana przez jakiegokolwiek specjalistę. Z drugiej strony, wynik ten ukazuje maszynowe uczenie bez nadzoru jako perspektywicznie realizowalny a zarazem jedyny właściwy sposób implementowania kompetencji językowej w sztucznej inteligencji. Z tego względu przeprowadzono dyskusję obiecującego algorytmu uczenia opartego na kompresji, podanego przez de Marckena. Rozważono wstępnie możliwe rozszerzenia tego algorytmu. Ponieważ przedstawiono istotnie powiązania pomiędzy omawianymi kwestiami a bieżącymi badaniami w kognitywistyce i fizyce statystycznej, niniejsze notatki mogą zainteresować nie tylko informatyków i lingwistów, ale także innych teoretyków zajmujących się naukami statystycznymi i symbolicznymi.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.