Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  teren zalesiony
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
W artykule opisano metodę kinematycznych pomiarów geodezyjnych GNSS zastosowaną dla inwentaryzacji trasy kolejowej w terenie silnie zalesionym. W badaniach wskazano możliwości wykorzystania tej metody dla inwentaryzacji układu geometrycznego trasy kolei wąskotorowej w Koszalinie. Opisano najważniejsze różnice pomiędzy koleją o rozstawie szyn 1000 mm a 1435 mm oraz przyszłościowe zagadnienie planowanej rewitalizacji tego odcinka. Pomiary zrealizowano w terenie utrudniającym realizację pomiarów GNSS. Wysokie drzewa znajdujące się w skrajni trasy wpływały znacznie na dokładność realizowanych pomiarów skutkując obniżeniem liczby pozycji o dużej dokładności. Otrzymane wyniki zestawiono z analogicznymi pomiarami realizowanymi w Gdańsku w latach 2012 i 2013. Badania wykazały znaczący wpływ przesłon sygnałów satelitarnych (drzew) na uzyskiwane dokładności określenia pozycji.
EN
The article describes a method of kinematic GNSS geodetic measurements used for the inventory of the railway in the area heavily forested. The study indicated the possibility of using this method for the inventory of the geometric light rail route in Koszalin. Furthermore, it describes the main differences between the rail spacing of rails 1000 mm and 1435 mm and a future issue of the planned revitalization of the railway line. Measurements performed in the area, which hampered the implementation of GNSS measurements. Tall trees contained in the gauge route affected significantly the accuracy of the measurements carried out resulting in a reduction in the number of positions with high accuracy. The results were compared with analogous measurements carried out in Gdansk in 2012 and 2013. The study found a significant effect of diaphragms satellite signals (trees) on the obtained accuracy of the position.
PL
Ortofotomapa cyfrowa powstaje w wyniku przetworzenia pojedynczych zdjęć lotniczych w funkcji rzeźby terenu (NMT) i elementów orientacji zdjęcia. Otrzymany w wyniku przetwarzania ortoobraz powinien spełniać m.in. dwa warunki: współrzędne płaskie x, y pikseli obrazu powinny być poprawne a obraz powinien być poprawny wizualnie, tzn. pozbawiony rozmazań i dublowania treści. Jest to trudne do spełnienia, gdy teren pokryty jest wysoką zwartą roślinnością lub innymi wysokimi przeszkodami tworzącymi na zdjęciu efekt „martwych pól”. W ortofotografii piksele obiektów zasłaniających teren (martwe pola) doznają korekt przeznaczonych dla punktów terenowych, tym samym zajmują na ortoobrazie miejsce przeznaczone dla innego (niewidocznego) punktu. Powstają wtedy często podwójne obrazy związane z wielokrotnym wykorzystaniem tego samego piksela. Dla obszarów leśnych nie zawsze można wykonać ortofotomapę, która miałaby w każdym miejscu poprawną geometrię i równocześnie wizualnie poprawny wygląd. Kompromis polega na częściowej rezygnacji z poprawności geometrycznej w miejscach w których zakłócona byłaby ciągłość obrazu. W Zakładzie Fotogrametrii i Informatyki Teledetekcyjnej AGH opracowano ortofotomapę Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Do tego celu wykorzystano 286 zdjęć spektrostrefowych w skali 1:10 000. Doświadczenia zebrane przy tym opracowaniu posłużyły do sformułowania zasad przetwarzania zdjęć obszarów o dużym stopniu zalesienia oraz kontroli dokładności i wizualnej jakości ortofotomapy.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.