Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

4 Zgrzewanie Metali i Tworzyw w Praktyce

4 2003

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: technologie zgrzewania tworzyw sztucznych

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Zgrzewanie mikrofalowe tworzyw termoplastycznych

Klimpel A., Miler T.

Zgrzewanie Metali i Tworzyw w Praktyce

2003

nr 3-4

8-12

Możliwość wykorzystania energii mikrofalowego pola elektromagnetycznego w procesie zgrzewania tworzyw termoplastycznych istnieje w zasadzie od czasu wynalezienia pierwszego magnetronu w roku 1940. Niemniej jednak pierwsze publikacje, dotyczące prób praktycznego wykorzystania źródeł promieniowania mikrofalowego jako źródeł energii w procesie tworzenia złącza przy zgrzewaniu mikrofalowym tworzyw termoplastycznych, zaczęły pojawiać się dopiero w ostatnim dziesięcioleciu XX wieku

Zgrzewanie folii z tworzyw termoplastycznych metodą gorącego klina

Jasiulek P.

Zgrzewanie Metali i Tworzyw w Praktyce

2003

nr 1-2

14-17

Jednym ze sposobów zgrzewania folii z tworzyw sztucznych jest metoda gorącego klina. W podziale metod łączenia metoda zgrzewania występuje wtedy, gdy w procesie łączenia nie jest stosowany materiał dodatkowy (spoiwa-elektrody). Elementem grzejnym jest tu gorący metalowy klin, który jest podgrzany najczęściej rezystancyjnie lub gorącym gazem. Do tej grupy metod można by zaliczyć nową metodę ultradźwiękowo-tarciową (Ultraschall- Reibschweissen), ze względu na sonotrodę, która ma kształt klina. W tym przypadku ciepło wytwarzane jest w łączonej folii, czyli grzanie odbywa się na wskroś. Metodę opracowano do zgrzewania geomembrany PEHD.

Zgrzewanie elektrooporowe tworzyw sztucznych - metoda łączenia nie tylko rur

Jasiulek P.

Zgrzewanie Metali i Tworzyw w Praktyce

2003

nr 3-4

29-31

Zgrzewanie elektrooporowe jest jedną z metod łączenia tworzyw termoplastycznych. Podstawowymi parametrami procesu zgrzewania są: temperatura, docisk i czas. W metodzie tej zarówno temperaturę (ciepło), jak i docisk realizujemy w inny niż w pozostałych metodach sposób. Temperaturę wytwarzamy, przepuszczając określoną ilość prądu ektrycznego przez drut metalowy (opornik), znajdujący się na styku łączonych części.

Wytrzymałość złączy rur z PE zgrzewanych elektrooporowo

Bielański A., Nakonieczny L., Wieczorek G.

Zgrzewanie Metali i Tworzyw w Praktyce

2003

nr 1-2

20-21

Współcześnie przy budowie gazociągów powszechnie wykorzystuje się rury i kształtki z polietylenu [PE-HD]. Muszą więc one odpowiadać normom stawiającym wysokie wymagania pod względem bezpieczeństwa. Na wymagania te składają się długotrwała wytrzymałość na oddziaływanie ciśnienia, odporność na zniszczenie przez transportowane media (korozja) i oddziaływanie biologiczne oraz szczelność. Jednym z najbardziej krytycznych miejsc, gdzie może wystąpić nieszczelność instalacji, są połączenia. Istniejące rozwiązania techniczne połączeń pozwalają spełnić praktycznie wszystkie wymagania zgodnie z funkcją rurociągu. Nie zawsze jednak warunki stawiane przez technologię łączenia mogą być zrealizowana w warunkach polowych. Przy budowie gazociągów stosuje się więc tylko niektóre ze znanych technologii fączenia. Jako podstawowy typ połączeń nierozłącznych wykorzystywane jest zgrzewanie doczołowe i elektrooporowe.