It is very important to know the degree of disintegration beforehand in open quarry bench blasting in terms of blasting efficiency. Kuznetsov (1973), Cunningham (1987), and Ouchterlony (2005) have developed the Rosin-Rammler distribution function for estimating the degrees of fragmentation (Rosin & Rammler, 1933). However, models they developed do not give realistic results for blast surfaces where there are a lot of discontinuity characteristics with broken and fissured areas due to the difference in structural characteristics of the rocks. In this study, average fragmentative distribution of the heap formed as a result of several blasting tests in a quarry belonging to BATIÇİM have been separately determined by using a dimensional analysis program with Wipfrag image processing technique and Kuz-Ram estimation model. Average granular size correction has been carried out with the approach of accepting as fine-grain the areas that couldn’t be determined by means of image analysis programs and that were neglected in the analysis. Subsequently, the land coefficient in Kuz-Ram model was determined to be 0.0383 rather than 0.06 for the said quarry by taking the average dimension values determined by Wipfrag method as reference point.
PL
Kluczowym zagadnieniem jest znajomość stopnia rozdrobnienia materiału przed przystąpieniem do prac strzałowych w kamieniołomach, dla określenia skuteczności strzelania. Kuznetsov (1973), Cunninghma (1987) i Ouchterlony (2005) wyprowadzili dystrybuantę bazującą na równaniu Rosina- -Rammlera (1933) w celu estymacji stopnia rozdrobnienia materiału. Jednakże opracowane modele nie oddają rzeczywistych wyników gdy prace strzałowe prowadzone są na powierzchniach w których znajdują się liczne strefy nieciągłości, załamań oraz spękań wskutek różnic we właściwościach struktur skalnych. W pracy tej obliczono średnią wielkość fragmentów materiałów rozdrabnianych w trakcie trwania prac strzałowych w kamieniołomie należącym do przedsiębiorstwa BATICIM. Wielkości te zostały określone oddzielnie przy użyciu programu do analiz wymiarowych wykorzystującego techniki przetwarzania obrazów Wipfrag oraz model estymacyjny oparty na modelu Kuz-Ram. Przeprowadzono korektę ze względu na wielkość uziarnienia, w podejściu tym jako obszary drobnoziarniste ujęto te obszary które nie mogły zostać zanalizowane przy użyciu technik przetwarzania obrazów i zostały pominięte w analizach. Współczynnik terenowy dla danego kamieniołomu według modelu Kuz-Ram został obliczony jako 0.0383 a nie 0.06, przy wykorzystaniu jako wielkości odniesienia średnich rozmiarów skał obliczonych z zastosowaniem metody Wipfraga.
The purpose of this study is to compare several images processing techniques in order to characterize metallic particles analyzed by 3D nano-tomography. Particles can have several shapes (cubes, MTP, rods, ...). It is well known that this kind of images is very noisy and with bad resolution especially in the z axis (because rotation angle during tilt is only between -70° and 70°). A lot of techniques have been developed in the computer vision community especially to denoise (anisotropic diffusion, ...) and to segment (region growing, active contours,...) images. The aim of this paper is to compare these techniques on real data according to several criteria: accuracy, robustness, ... The aim is to obtain an automated process to denoise and segment data coming from 3D nano-tomography. Results of automatic methods (Otsu, Watershed) are compared to parameterized methods. Automatic segmentation methods provide a first good segmentation with a low calculation time. Despite a higher calculation time and parameters to tune, deformable models based methods allow to get smoother results and effectively reject artefacts.
PL
Celem tej pracy jest porównanie kilku technik przetwarzania obrazów w celu scharakteryzowania metalicznych cząstek analizowanych w trójwymiarowej nanotomografli. Cząstki mogą mieć kilka kształtów (sześciany, MTP, pręty, ...). Powszechnie wiadomo, że ten rodzaj obrazów jest bardzo zaszumiony i ze słabą rozdzielczością zwłaszcza w osi z (ponieważ kąt obrotu podczas nachylenia wynosi zaledwie pomiędzy -70° a 70°). Wiele technik zostało rozwiniętych w obszarze komputerowego przetwarzania obrazów, zwłaszcza odszumiania (dyfuzji anizotropowej, ...) i dzielenia na części (obszar wzrostu, kontury aktywne,...) obrazów. Celem tego artykułu jest porównanie tych technik dla rzeczywistych danych zgodnie z kilkoma kryteriami: dokładność, solidność, ... Celem jest uzyskanie zatomatyzowanego procesu odszumiania i segmentacji danych pochodzących z nanotomografli 3D. Wyniki automatycznych metod (Otsu, Watershed) są porównane do metod sparametryzowanych. Metody automatycznej segmentacji zapewniają pierwszą dobrą segmentację w krótkim czasie. Pomimo długiego czasu i parametrów strojenia, podatne na odkształcenia modele oparte na metodach pozwalają uzyskać bardziej wygładzone wyniki i skutecznie unikać artefaktów.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.