Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Etyka zawodowa elektroradiologów – analiza porównawcza wybranych kodeksów

Żelechowicz Magdalena, Pasieka Ewa

Inżynier i Fizyk Medyczny

|

2020

|

Vol. 9, nr 1

41--45

PL

Wprowadzenie. Ideą towarzystw i stowarzyszeń zrzeszających elektroradiologów jest rozwijanie wiedzy oraz podnoszenie poziomu naukowego i zawodowego, jak również dbałość o właściwe warunki w ykonywania zawodu. W tym kontekście proponowane przez nie kodeksy etyki stanowią swoisty wzorzec zachowań i postaw członków grupy zawodowej. Celem pracy jest analiza porównawcza treści wybranych kodeksów etyki elektroradiologów. Materiał i metoda. Analizie poddano zapisy w pięciu kodeksach etyki wydanych i opublikowanych online przez American Society of Radiologic Technologists (ASRT), International Society of Radiographers&Radiological Technologist (ISRRT), Society of Radiography in Kenya (SORK), College of Medical Radiation Technologists of Ontario (CMRTO), Danish Society of Radiographers (DSR). Przeglądu dokonano z wykorzystaniem skali dychotomicznej i zmiennych tak/nie, pod kątem oceny trzech grup cech: struktura i budowa dokumentu oraz katalog standardów etycznych. Analiza struktur kodeksów obejmowała weryfikację jaka grupa jest adresatem. Czy zapisy kierowane są tylko do elektroradiologów, czy również do przedstawicieli innych zawodów i osób, które są w trakcie nauki. Weryfikowano, czy kodeksy są samodzielnymi i niezależnymi dokumentami. Oceniano obecność takich elementów, jak wprowadzenie, przyrzeczenie i piśmiennictwo. W analizie budowy uwzględniono liczbę rozdziałów, liczbę stron, liczbę słów oraz jak często w kodeksie występuje słowo pacjent (ang. patient). Do oceny wprowadzono wskaźnik użycia słowa pacjent (WP; WP = (P/S)·100), który jest stosunkiem częstości użycia wyrazu patient (P), do liczby wszystkich słów (S) i mnożnikiem 100. Analizowano zakres wprowadzonych standardów etycznych pod kątem zapisów regulujących relacje z pacjentem, relacje w zespole interdyscyplinarnym, relacje w grupie zawodowej, pracę naukową, nauczanie zawodu oraz wpływ na ochronę środowiska. Wyniki. Wszystkie analizowane kodeksy to samodzielne dokumenty. Adresatem dokumentu wydanego przez CMRTO są również osoby, które uczą zawodu przyszłych elektroradiologów oraz kadra zarządzająca personelem. Cztery dokumenty zawierają wprowadzenia wyjaśniające cel spisania reguł zachowań. Tylko w kodeksie DSR znajdują się odniesienia do piśmiennictwa. Najobszerniejszy dokument SORK liczy 3152 wyrazy, a słowo pacjent zostało użyte w nim 22 razy (WP = 0,7). Kodeks ASRT to druk jednostronicowy, gdzie wyraz patient występuje ośmiokrotnie (WP = 2,34). Każdy kodeks zawiera opis postaw i zachowań w relacji z pacjentem, natomiast w trzech zawarto zasady współpracy w zespole interdyscyplinarnym. W żadnym dokumencie nie uwzględniono norm w nauczaniu. W kodeksie ISRRT opisano odpowiedzialność względem środowiska naturalnego. Wnioski. Kodeksy etyki zawodowej elektroradiologów różnią się od siebie budową oraz zakresem i akcentacją norm. Wszystkie ukierunkowane są na opis postaw i zachowań w relacji z pacjentem.

EN

Introduction. The concept behind societies and associations bringing together radiographers is the development of knowledge and raising of the scientific and professional level as well as care for appropriate conditions of pursuing the profession. In this context, the codes of ethics proposed by them constitute a certain model of conduct and attitudes of members of this professional group. The purpose of this study is the comparative analysis of the contents of selected codes of ethics of radiographers. Material and method. The analysis concerns the provisions of five codes of ethics selected and published online by: the American Society of Radiologic Technologists (ASRT), the International Society of Radiographers&Radiological Technologist (ISRRT), the Society of Radiography in Kenya (SORK), the College of Medical Radiation Technologists of Ontario (CMRTO), the Danish Society of Radiographers (DSR). The review was conducted using a dichotomous scale and yes/no variables with regard to assessment of three groups of features: document structure and layout and catalog of ethical standards. The analysis of structures of these codes covered the verification of what group is the addressee. Whether the provisions were addressed only to radiographers or also to representatives of other professions and studying persons was also assessed. It was verified if the codes were separate and independent documents. The presence of such elements as introduction, oath and references was assessed. The analysis of the layout concerned the number of chapters, pages, words and how often the word ‘patient’ appeared in the code. The rate of use of the word ‘patient’ (WP; WP = (P/S)·100), which is the rate of the frequency of using the word ‘patient’ (P) to the number of all words (S) multiplied by 100, was introduced for the purpose of the assessment. The scope of implemented ethical standards was analyzed in terms of provisions regulating relations with the patient, relations in an interdisciplinary team, relations in the professional group, scientific work, teaching the profession and impact on environmental protection. Results. All the analyzed codes are independent documents. The addressees of the document issued by the CMRTO are also persons teaching future radiographers the profession and managers in charge of staff. Four documents contain introductions explaining the purpose of writing down the rules of conduct. Only the code of the DSR contains references. The largest document – that issued by the SORK – has 3,152 words and the word ‘patient’ was used 22 times in it (WP = 0.7). The codes of the ASRT is a one-page document in which the word ‘patient’ appears eight times (WP = 2.34). Each code includes the description of attitudes and conduct in relations with the patient, while in three of them, the rules of cooperation in an interdisciplinary team were described. None of the documents contained standards of teaching. The ISRRT code describes environmental responsibility. Conclusions. The codes of professional ethics of radiographers vary in their structure and scope as well as in emphasis in terms of standards. All of them focus on the description of attitudes and conduct in relations with the patient.

2

Analiza wielkości pól radiogramów z kolimacją przed- i poekspozycyjną

Nowak Piotr, Pasieka Ewa

Inżynier i Fizyk Medyczny

|

2020

|

Vol. 9, nr 2

89--97

PL

Kolimacja jest to ograniczanie wiązki promieniowania rentgenowskiego do obszaru badanej części ciała, pozwalające ochronić pozostałe tkanki przed zbędnym narażeniem. Definicja ta dotyczy kolimacji przedekspozycyjnej, czyli przed wykonaniem emisji promieniowania, z wykorzystaniem symulacji świetlnej. Cel: Celem badania była analiza pól radiogramów z kolimacją przed- i poekspozycyjną oraz porównanie otrzymanych wyników z radiogramami grupy kontrolnej i wartościami referencyjnymi. Materiały i metody: Analizie retrospektywnej poddano 200 radiogramów wykonanych w Zakładzie Radiologii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Białymstoku. Połowę stanowiły zdjęcia rentgenowskie z postprocessingową zmianą wielkości pól kolimacji. Grupę kontrolną utworzono z losowo wybranych radiogramów z kolimacją przedekspozycyjną. W analizie uwzględniono wiek i płeć pacjentów oraz rodzaj projekcji i zakresy badań. Przeprowadzono pomiar długości i szerokości radiogramów z wykorzystaniem stacji roboczej z oprogramowaniem syngo 2 007 S iemens o raz w yliczono p ola p owierzchni. Zebrane dane poddano analizie statystycznej przy użyciu programu Statistica 13.3. Wyniki: Większą część radiogramów (126; 63,00%) wykonano kobietom. Przeciętny wiek badanych wyniósł 56,00 lat i mieścił się w przedziale od 12-94 lat. Najczęściej obrazowanym obszarem była klatka piersiowa (50; 25,00%). Zdjęcie transtorakalne kości ramiennej było radiogramem najczęściej poddawanym poekspozycyjnej zmiennie wielkości pola. Przeciętna wielkość wyjściowa radiogramu z grupy zdjęć poddanych poekspozycyjnej zmianie wielkości pola kolimacji wyniosła 1020,78 cm2, natomiast po obróbce 545,22 cm2. W analizowanym materiale przeciętnie wielkości pól kolimacji radiogramów po obróbce były o 313,39 cm2 m niejsze. W ymiary radiogramów i pola powierzchni różniły się od siebie w sposób istotny statystycznie przed i po wykonaniu obróbki postprocessingowej (we wszystkich przypadkach p < 0,001). Pola kolimacji i wymiary radiogramów, z grupy zdjęć poddanych obróbce postprocessingowej, wykonane kobietom i mężczyznom różniły się od siebie w sposób istotny statystycznie (p < 0,05 we wszystkich przypadkach poza długością) i przyjmowały przeciętnie wyższe wartości dla kobiet. W grupie zdjęć, które zostały opracowane po ekspozycji, liczba zdjęć o polu powierzchni większym niż wartość referencyjna wyniosła 55 (55,00%), natomiast po zastawaniu obróbki 33 (33,00%). Wnioski: W przeprowadzonym badaniu radiografia transtorakalna bliższego końca kości ramiennej była zdjęciem rentgenowskim, które najczęściej poddawano poekspozycyjnej zmianie wielkości pola. Najliczniejszą grupę zdjęć, gdzie odnotowano przekroczenia wielkości referencyjnej w zakresie pola obrazu stanowiły radiogramy transtorakalne kości ramiennych i skośne stawów krzyżowo-biodrowych. Największe przekroczenia wielkości pól kolimacji od wartości wzorcowych zarejestrowano w przypadku diagnostyki stawu łokciowego w obu projekcjach. Istnieje potrzeba ciągłego doskonalenia w technice wykonywania radiografii w oparciu o wnioski z analiz zdjęć odrzuconych.

EN

Collimation is reduction of X-ray beam to area of the body that being study. The aim of using collimation is protection other tissue of minimize their unnecessary exposing. This definition is refers to pre-processing collimation which is perform before radiation emission, with using light simulation. Aim: The aim of the research was analysis radiograms field size before and after post-processing changing and compare them with radiograms from the control group and the referential value. Material and methods: Retrospective analysis was performed on 200 radiograms. All of them was taking in Department of Radiology University Hospital in Bialystok. The half of analysed radiograms was radiograms who been changing in post-processing way. Control group was randomly select radiogram with pre-processing collimation. The analysis included, age and sex of the patient, view of the radiograms and part of body. A measurement of the length and width of the radiographs was made and the collimation field was calculated on the obtained data. The measurements were perform on work station with syngo 2007 Siemens. Collected data was analysed with using Statitica 13.3. Results: The most frequently radiographs (126; 63,00%) was taken for women. The age of patients ranged from 12 to 94 years with typical value of 56,00 years. The most common X-ray was chest radiograph (50; 25,00%). The transthoracic humerus X-rays was the radiograms witch were most frequency changing collimation field in post-processing way. The typical output size of radiogram, from the group of radiogram for witch used post-processing changing of size, was 1020,78 cm2 while after making change typical collimation size was 545,22 cm2. In the analysing data typical radiogram size, after making post-processing was smaller about 313,93 cm2 than before doing edition. The collimation field and size of radiograms was statistical significant different in the group of radiograms before and after making post-processing changing (in all causes p < 0,001). The collimation field and sizes of radiogram, in the group of radiograms witch were used post-processing, were a statistical significant different for women and men (in all causes without length p < 0,05). The collimation field and sizes of radiograms was statistical lower value for men than for women. In the group of X-rays which were changing in post-processing way, before making the change 55 (55,00%) radiograms were collimation field greater that referential value and after making the change only 33 (33,00%) X-rays. Conclusion: In the research the transthoracic lateral projection of humerus X-rays was the radiographs which were most frequency changing collimation field in post-processing way. The transthoracic lateral projection of humerus radiogram and sacroiliac joint oblique view were the roentgenograms witch collimation size was most frequency greater than referential value. Most commonly excessive collimation size in reference to referential value was showed on elbow X-rays in both views. There is necessary constantly perfecting in the technique of making radiogram. The perfecting will be perform based on conclusion resulting from analysis of rejected radiograms.

3

Czy tak samo oceniamy to, co widzimy? Analiza porównawcza zdjęć stawu skokowego przez techników elektroradiologii i studentów kierunku elektroradiologia

Żelechowicz M., Nowak P., Tomaszewska P., Wyczółkowska E., Pasieka E., Chwieśko J.

Inżynier i Fizyk Medyczny

|

2018

|

Vol. 7, nr 3

149--154

PL

Wprowadzenie: Co łączy ze sobą światowe sławy: piłkarza Roberta Lewandowskiego, kolarkę górską Maję Włoszczowską, tenisistkę Urszulę Radwańską, skoczka narciarskiego Kamila Stocha i lekkoatletkę Anitę Włodarczyk? Cała wyżej wymieniona grupa sportowców ma na swoim koncie urazy stawu skokowego, bo urazy tej okolicy dotykają przede wszystkim ludzi aktywnych fizycznie. Cel: Celem pracy była weryfikacja prawidłowości wykonywania zdjęć rentgenowskich stawu skokowego oraz analiza danych zawartych w skierowaniach przez dwie grupy badaczy: techników elektroradiologii i studentów kierunku elektroradiologia. Materiał i metody: Analizie retrospektywnej poddano skierowania i zdjęcia rentgenowskie stawu skokowego wykonane 105 pacjentom w dwóch projekcjach: przednio-tylnej (AP) i bocznej (LAT) w Zakładzie Radiologii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Białymstoku. Ocena została dokonana przez trzech techników elektroradiologii oraz trzech studentów kierunku elektroradiologia. Analizie poddano również wiek i płeć pacjentów oraz rozpoznania. Dane poddano analizie statystycznej przy użyciu programu Statistica 13.1 oraz MS Excel 2010. Wyniki: Spośród 105 radiogramów objętych analizą 58 (55,24%) wykonano kobietom. Wśród radiogramów wykonanych w projekcji bocznej brak było określenia strony badanej pacjenta w 47 (44,76%) przypadkach. W sposób istotny statystycznie różniły się od siebie oceny zakresu (p = 0,01) i poprawności pozycjonowania (p = 0 ,01) radiogramów w ykonanych w projekcji A P. Istnieje istotny statystycznie związek pomiędzy zastosowaniem u pacjenta opatrunku gipsowego a oceną przez techników poprawności projekcji przednio-tylnej stawu skokowego (p = 0,01). W grupie studentów wykazano związek pomiędzy opatrunkiem gipsowym a oceną zakresu radiogramów w projekcji bocznej (p = 0,04) oraz zgodnością projekcji bocznej (p = 0,01). Wnioski: 1. Wykazano różnice w ocenie radiogramów pod kątem zakresu oraz pozycjonowania pomiędzy grupą techników elektroradiologii i studentów. 2. Studenci rzadziej akceptowali zakres w ocenianych zdjęciach szczególnie w projekcji przednio-tylnej. 3. Technicy częściej akceptowali poprawność projekcji przednio-tylnej u pacjentów z opatrunkiem gipsowym.

EN

Introduction: What units the most famous sportsmen in the world? They were all subjected to ankle joint injuries, because this trauma is common among physically active people. Purpose: The main goal of this study was the analysis data in referrals and verification of the correctness of making ankle x-rays, performed by 2 groups of researchers: radiographers and radiography students. Materials and methods: Referrals a nd a nkle x-rays i n 2 projections: anterior-posterior (AP) and lateral (LAT) were retrospectively analysed. Radiograms of 105 patients from Radiology Department in Uniwersytecki Szpital Kliniczny in Białystok were used. Evaluation was performed by 3 radiographers and 3 radiology students. Age and sex of the patients and diagnosis were analysed too. Data were statistically analysed with Statistica 13.1 and MS Excel 2010. Results: 58 from 105 analysed x-rays (55,24%) were made among women. The anatomical side was not indicated on lateral radiographs in 47 cases (44,76%). Statistically significant differences were shown in evaluations of anatomical coverage assessment ( p = 0,01) and correctness of positioning ( p = 0,01) in AP x-rays. A statistically significant association between having a plaster cast and evaluation of correctness making anterior- posterior projection on ankle x-ray was observed (p = 0,01). In students group statistically significant association between having a plaster cast and evaluation of anatomical coverage assessment in lateral x-rays (p = 0,04) and compatibility of lateral projection with the guidelines (p = 0,01) was observed. Conclusions: 1. Statistically significant differences in the assessment of radiographs with regard to anatomical coverage and positioning between a group of radiology technicians and students were shown. 2. Students less frequently accepted range in evaluated images, especially in the anterior-posterior projection. 3. Technicians more often accepted the correctness of anterior- posterior projections in patients with a plaster cast.

4

Test zgodności pola świetlnego z polem promieniowania : analiza porównawcza oceny pomiędzy studentami a technikami elektroradiologii

Pasieka E., Pazdan D., Latoszek M., Chełmińska M., Milewski R., Bradtke D.

Inżynier i Fizyk Medyczny

|

2016

|

Vol. 5, nr 5

237-240

PL

Test geometrii wiązki promieniowania (TGWP) to podstawowy test aparatu rentgenowskiego do radiografii ogólnej. Wynikiem testu jest stwierdzenie, czy pole świetlne jest zgodne z polem wiązki promieniowania. Zapewnienie wyrównania pomiędzy tymi polami umożliwia technikowi elektroradiologii wykonanie prawidłowej kolimacji do obszaru diagnostycznego zainteresowania. Cel: Celem badania było określenie różnic i trudności w ocenie testu zgodności pola świetlnego z polem promieniowania w grupie techników elektroradiologii i studentów kierunku elektroradiologia. Materiał i metody: Badanie wykonano metodą sondażu diagnostycznego. Wykorzystano technikę ankiety oraz analizy wyników oceny testu geometrii wiązki pierwotnej przeprowadzonej przez każdego uczestnika badania. Liczebność badanych w obu grupach – techników elektroradiologii (TE) oraz studentów kierunku elektroradiologia (SE) – była identyczna (4 osoby). W grupie TE doświadczenie w wykonywaniu i interpretacji testów podstawowych wynosiło 7 lat. W grupie SE były tylko osoby bez doświadczenia. Każdy z uczestników badania zapoznał się z metodologią oceny TGWP, która została opracowana na podstawie materiałów szkoleniowych dedykowanych TE. Każdy badany dokonał analizy 10 radiogramów TGWP wykonanych w technice analogowej dla aparatu RTGMOBILET HYBRID XP firmy SIEMENS przy użyciu fantomu ALPHA. Oceniane zdjęcia rentgenowskie są częścią dokumentacji kontroli jakości Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Białymstoku. Wyniki oceny TGWP każdego uczestnika badania porównano z wynikiem fizyka (F), który przeprowadził kontrolę aparatu oraz porównano wyniki pomiędzy grupą TE i SE. Analiza otrzymanych wyników została wykonana w programie MS Excel 2007. Wyniki: W grupie studentów tylko jedna osoba dokonała oceny zbliżonej do wyników fizyka. Wśród techników elektroradiologii wszystkie otrzymane wyniki były porównywalne z wartościami odniesienia. Średnia różnica oceny granicy kolimacji od wartości określonej przez fizyka jest znacznie niższa w grupie techników niż studentów (3,2 mm vs. 39 mm). Jako podstawową trudność w ocenie TGWP technicy wskazali „identyfikację granicy kolimacji” i „brak możliwości samodzielnego wykonania radiogramu fantomu”, a studenci – „interpretację zapisów w metodologii”. Wnioski: Błąd oceny testu jest znacznie wyższy w grupie studentów niż techników. Przyczyną jest brak wiedzy i umiejętności wykonania testu wśród osób uczących się zawodu. W programie kształcenia przyszłych elektroradiologów należy uwzględniać możliwość samodzielnego wykonania i interpretacji testówpodstawowych aparatury rentgenowskiej.

EN

Coincidence of the light field with the radiation field is one of constancy tests in radiology – constancy tests for the routine quality assurance verification of X-ray equipment. The compatibility of light field and X-ray field is important to use collimation during radiography. Aim of study: The aim of the study was to determine differences in evaluation light field/X-ray field alignment test in the group of radiographers and students. Materials and method: The examination was performed using diagnostic survey. A technique of questionnaire and analysis of the results of the evaluation of light field/X-ray field alignment test, were applied. The number of respondents in both groups – radiographers (RAD) and students (STRAD) – was identical (4 persons). The RAD group experience in performing constancy tests was 7 years. The STRAD group was not experienced. Each of the study participants was familiar with the methodology of test that is based on training materials for radiographers. 10 test radiograms taken by means of analogue technique for X-ray machine Mobilet SIEMENS HYBRID XP, using phantom ALPHA, were analyzed. The results were compared between two groups. Statistical analyses were performed and depicted by MS Excel 2007. Results: In the group of students, only one person has evaluated similar results to the results of physicist. Among radiographers all the results were comparable with the reference values. The mean difference collimation border assessment of the value determined by physicist is much lower in the group of radiographers than students (3.2 mm vs. 39 mm). The basic difficulty of examination noticed by radiographers were “identification of collimation border” and “inability to take the X-ray images of phantom independently”, whereas the students mentioned “problems with interpretation of results”. Conclusion: Error of estimate is much higher among students than radiographers. The reason is the lack of knowledge and skills. The training program for students should take into account the capacity to carry out constancy tests.

5

Uznawanie kwalifikacji zawodowych techników elektroradiologii w krajach Unii Europejskiej

Janaszczyk A.

Inżynier i Fizyk Medyczny

|

2012

|

Vol. 1, nr 2

91--92

6

Ścieżki rozwoju zawodowego i naukowego techników elektroradiologii w Polsce

Janaszczyk A.

Inżynier i Fizyk Medyczny

|

2012

|

Vol. 1, nr 4

189--190

PL

Zawód technika elektroradiologii należy do zawodów średniego szczebla pracowników służby zdrowia, jednak jego wagę dostrzeżono stosunkowo niedawno. Rozwój zawodu technika elektroradiologii na terenie naszego kraju nie można uznać za spektakularny w odniesieniu do innych krajów europejskich, w których elementy dotyczące kształcenia oraz możliwości poszerzania zakresu kwalifikacji funkcjonują na co dzień od kilkunastu lat, a które w dalszym ciągu są przenoszone na naszą rzeczywistość.