Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Polimery

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: sztywne pianki poliuretanowo-poliizocyjanuranowe

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Zagospodarowanie odpadów sztywnych pianek poliuratenowo-poliizocyjanuranowych w wyniku ich alkoholizy połączonej z aminolizą

Czupryński B., Paciorek-Sadowska J., Liszkowska J., Czupryńska J.

Polimery

2002

T. 47, nr 2

104-109

Sztywne pianki PUR-PIR otrzymane bez i z dodatkiem frakcji a wywaru żytniego lub ziemniaczanego poddawano rozkładowi i drodze alkoholizy połączonej z aminolizą. Produkty rozkładu wykorzystano do otrzymywania pianek, zastępując nimi pewną część (0,05-0,2 równoważnika - R) polieterolu stosowanego do syntezy pianek. Określono gęstość pozorną, wytrzymałość na ściskanie, kruchość, wskaźnik tlenowy, pozostałość po spaleniu, stabilność wymiarów liniowych, zmiany objętości (48 h w temp. 120°C) oraz temperaturę mięknienia pianek w zależności od ich składu. Wraz ze zwiększaniem udziału produktów rozkładu (wzrostem R w piankach otrzymanych bez dodatku frakcji stałej wywarów (pianki 1.1-1.4) rośnie ich wytrzymałość na ściskanie, a kruchość, wartość wskaźnika tlenowego i temperatura mięknienia, praktycznie biorąc nie ulegają zmianie w stosunku do pianki kontrolnej (1.0 -bez dodatku produktu rozkładu, R = 0). W wypadku pianek otrzymanych z dodatkiem produktów i rozkładu zawierających frakcję stałą wywaru żytniego (pianki 2.1-2.4), zwiększanie udziału tych produktów powoduje nieduży wzrost wytrzymałości na ściskanie, zmniejszenie kruchości i pewien spadek temperatury mięknienia. Podobnie, pianki zawierającej: produkt rozkładu oraz frakcję stałą wywaru ziemniaczanego (pianki 3.1-3.4) wykazują zmniejszenie kruchości i temperatury mięknie. jednak maleje też przy tym ich wytrzymałość na ściskanie. Wan: wskaźnika tlenowego i pozostałości po spaleniu w wypadku wsa kich badanych próbek nie ulega istotnym zmianom. Widma IR potwierdziły obecność ugrupowań uretanowych i izocyjanuranowych w omawianych piankach PUR-PIR.

Rigid PUR-PIR foams prepared (i) with addition or (ii) with no addition of a solid fraction of rye slops or potato slops were both alcoholyzed and aminolyzed. The alcoholyzate was used to replace the original polyether polyol, 0.05-0.20 of chemical equivalent, which is used to prepare foams (Table 2). Three series of foams were prepared, varying in the amount of the alcoholyzate added. Apparent density, compression strength, brittleness, oxygen index, combustion residue, stability of linear dimensions, volume change (in 48 h at 120degreesC), and softening point (Table 3, Figs. 2-4) were determined. As the proportion of the alcoholyzate was raised from 0.05 to 0.2 chemical equivalent, the compression strength of the mode (ii) foams (foams 1.1-1.4) rose, whereas brittleness, oxygen index and softening point remained practically unaffected as compared with control foam (foam 1.0 with no alcoholyzate added). In the mode (i) foams (solid fraction of rye slops added) prepared with the alcoholyzate added (foams 2.1-2.4), the compression strength rose but slightly (from 208.7 kPa in control foam to 229.0 kPa in foam containing 0.2 chem. equiv. of alcoholyzate) and the brittleness and softening point fell. The foams containing the alcoholyzate and the solid fraction of potato slops (foams 3.1-3.4) exhibited not only lower brittleness and reduced softening points but also lower compression strengths. In each foam examined, the oxygen index and combustion residue remained practically unaffected as compared with controls. IR spectra confirmed the presence of the urethane and isocyanurate groups in the foams prepared.

Próby zastosowania niektórych krajowych środków powierzchniowo czynnych do otrzymywania sztywnych pianek poliuretanowo-poliizocyjanuranowych

Czupryński B.

Polimery

1998

T. 43, nr 2

109-115

Zbadano możliwość zastąpienia importowanego blokowego kopolimeru polisiloksanopolioksyalkilenowego (Silikonu L-5420) niektórymi krajowymi środkami powierzchniowo czynnymi produkcji NZPO "Rokita" (patrz tabela l) w procesie wytwarzania sztywnych pianek poliuretanowo-poliizocyjanuranowych (PUR-PIR). Ustalono, że środki te nie mogą być stosowane samodzielnie, ponieważ nie zwiększają lepkości reagujących składników mieszaniny reakcyjnej, w wyniku czego porofor opuszcza reagującą masę, a powstająca pianka opada lub jest niewyrośnięta. Natomiast użycie mieszaniny złożonej z 0,5-0,25% mas. (w stosunku do sumarycznej masy polieteroli) Silikonu L-5420 oraz 1,5-1,75% mas. niektórych spośród badanych środków (Rokafenolu N-8 lub Rokacetu R-26) prowadzi do uzyskania sztywnych pianek PUR-PIR o strukturze komórkowej i właściwościach nie odbiegających od struktury i właściwości pianek wzorcowych otrzymanych przy użyciu samego Silikonu L-5420 w ilości 1% mas. (por. pianki l, 2, 3, 6, 7, 34, 35, 36, 38 i 39 w tabeli 3; składy tych pianek podaje tabela 2). Scharakteryzowano też wpływ rodzaju poroforu (freon 11 lub mieszanina chlorku metylenu z wodą) na właściwości pianek.

Several ,,Rokita" NZPO's surfactants (cf. Table 1) were tried to replace the imported Silicone L-5420 to make rigid PUR-PIR foams. Rokafenol N-8, Rokacet R-26, Rokacet 0-7, Rokanols 0-3, L-3 and L-4, and Rokopols 30 p 10 and 30 p 9 proved to be individually useless: they failed to increase the surface viscosity of the reacting components; the porofor was leaving the PUR mass and the resulting foam was either down or half-grown only. Mixtures of the L-5420 (0.5-0.25 wt.% based on the total polyetherol weight) with 1.5-1.75 wt. % of Rokafenol N-8 or Rokacet R-26 allowed to prepare rigid PUR-PIR foams with cell structures and other property data consistent with those of master foams prepared with the L-5420 only (cf. Table 3, foams 1-3, 6, 7, 34, 36, 38 and 39; cf. Table 2 for foam compositions). Foam properties were also studied and characterized in relation to the nature of the porofor applied (Freon 11; methylene chloride -water).