Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

3 Journal of Science of the gen. Tadeusz Kosciuszko Military Academy of Land Forces
3 Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: szkolnictwo wojskowe 1918-1939

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Kształcenie polskich kadr wojsk saperskich na poziomie wyższym w okresie międzywojennym

Jakuboszczak P.

Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki

2007

Nr 2

96-106

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości przystąpiono do opracowania projektu, którego celem miało być powołanie szkoły wyższej - Politechniki Wojskowej (PWojsk.), odpowiadającej poziomowi kształcenia uczelniom cywilnym. Ministerstwo Spraw Wojskowych (MSWojsk.), już w sierpniu 1919 r., dysponowało tymczasowym statutem PWojsk., w którym zapisano, że jest ona wyższym zakładem naukowym kształcącym oficerów wszystkich rodzajów broni, w tym saperów.

Kształcenie podoficerów piechoty Wojska Polskiego w latach 1918-1939

Jagiełło Z.

Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki

2004

Nr 4

82--101

Funkcjonowania szkolnictwa podoficerskiego piechoty Wojska Polskiego w latach 1918-1939 jest problemem złożonym. Szkoły kształcące kandydatów na podoficerów zawodowych piechoty w systemie szkolnictwa piechoty, a nawet Wojska Polskiego spełniały szczególną rolę. Oprócz szkół podoficerów zawodowych, szkolących kadrę dla potrzeb wojska, funkcjonowały szkoły podoficerów piechoty dla małoletnich. Istotną rolę w procesie kształcenia podoficerów zawodowych piechoty, zwłaszcza po 1923 r. odgrywały także dywizyjne oraz pułkowe szkoły podoficerskie, w których służbę rozpoczynała większość podoficerów zawodowych WP okresu międzywojennego.

Działalność szkól oficerskich Wojsk Lądowych w II Rzeczypospolitej

Kałużny R.

Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki

2004

Nr 3

87--96

Po latach zaborów, gdy Polska w 1918 r. odzyskała niepodległość, dla szkolnictwa wojskowego nastał czas rozwoju. Niemniej jednak pierwsze lata wolności były okresem bardzo trudnym dla nowo tworzonych sił zbrojnych. Faktem jest, że korpus oficerów Wojska Polskiego był dość liczny, ale jednocześnie bardzo zróżnicowany pod względem poziomu wykształcenia i umiejętności dowódczych. Te uwarunkowania, a także prowadzone działania wojenne przyczyniły się w znacznym stopniu do dynamicznego rozwoju sieci szkól wojskowych w 1919 r. Przy ich lokalizacji brano pod uwagę dogodne warunki kwaterunkowe i odpowiednią infrastrukturę szkoleniową uwzględniając jednocześnie odległość od linii frontu. Tocząca się wojna przyczyniła się również do skracania okresów szkolenia absolwentów szkół do niezbędnego minimum. Po zakończeniu działań wojennych szkoły oficerskie sukcesywnie przechodziły na pokojowy system kształcenia, wydłużając okres nauki do dwóch, a z upływem czasu do trzech lat. Autor w prezentowanym materiale zwraca również uwagę na zmiany w lokalizacji szkół oficerskich jakie miały miejsce w omawianym okresie.