Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Projekty szkół siedmioklasowych o konstrukcji drewnianej z lat 1927–1938 na Lubelszczyźnie

Miłkowska Ewa

Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych

|

2021

|

T. 17, nr 3

26--33

PL

W okresie dwudziestolecia międzywojennego na Lubelszczyźnie można zauważyć wyraźny wzrost zainteresowania budownictwem instytucji publicznych. Duże zniszczenia wojenne a także brak uregulowanej sieci szkolnej na tym terenie spowodowało powstanie wielu placówek oświatowych. Władze w sposób szczególny dbały o stworzenie warunków do nauki dla najmłodszych. Wznoszono więc szkoły powszechne wszystkich typów od jednoklasowych w małych skupiskach ludności po duże szkoły siedmioklasowe w miasteczkach i miastach. Na uwagę zasługują duże szkoły o konstrukcji drewnianej, których wybudowano na omawianym terenie około 100. Większość z nich została wzniesiona w stylu nawiązującym do dworkowego. Istnieje jednak grupa budynków, które swoim stylem nawiązują do modernizmu. Mimo iż w latach 1918 – 1939 zalecano budowanie szkół siedmioklasowych jako murowanych, te placówki zostały zaprojektowane i zrealizowane jako drewniane.

EN

In the interwar period, there was a clear hike in the interest in building public institutions in the Lublin region. Major war damage and the lack of a regulated school network in this area prompted the creation of numerous educational institutions. The authorities took special care to create a learning environment for the youngest students. Thus, primary schools of all types were erected, ranging from one-class schools in small communities to large seven-class facilities in towns and cities. Large wooden schools are particularly noteworthy. One hundred of them were built in the are. The design of most of them resembled a manor house. However, there is a group of buildings whose style refers to modernism. Although in the years 1918-1939 it was recommended to build seven-grade schools from bricks, these facilities were designed and built as wooden structures.

2

Zagospodarowanie otoczenia szkół powszechnych w dwudziestoleciu międzywojennym na przykładzie Lubelszczyzny

Przesmycka Elżbieta, Miłkowska Ewa

Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych

|

2016

|

T. 12, nr 4

124--131

PL

W okresie międzywojennym powstawało wiele założeń szkolnych. Większość z nich charakteryzowała dbałość o zagospodarowanie ich otoczenia. Autorki przedstawiają na kilku przykładach zasady zagospodarowania terenów przy szkołach na przykładzie realizacji na Lubelszczyżnie. Większość z projektowanych otoczeń szkół już nie istnieje, albo jest bardzo zmieniona, co często wpływa negatywnie na rodzimy krajobraz wielu miejsc w Polsce.

EN

In the interwar period, many school assumptions arose. Most of them were characterized by care for the development of their surroundings. The authors present, on a few examples, the rules for the development of lands near schools on the example of implementation in the Lubelszczyzna region. Most of the planned environments of schools no longer exist or are very changed, which often negatively affects the native landscape of many places in Poland.

3

Jak (nie) uczyć fizyki?

Gondek J.

Postępy Fizyki

|

2016

|

T. 67, z. 4

167--172

PL

Omawianie zagadnień z kinematyki rozpoczyna się zwyczajowo dyskusją ruchu prostoliniowego jednowymiarowego. Taki schemat nauczania kinematyki jest stosowany w szkołach powszechnych (obecnie gimnazjum i szkole ponadgimnazjalnej), a także w szkołach wyższych. U podłoża takiego schematu wydaje się leżeć zasada stopniowania złożoności wprowadzanych do nauczania zagadnień. Ta zaś bierze się prawdopodobnie z powszechnego przekonania, że łatwiej jest przejść od szczegółu do ogółu, niż na odwrót. Doświadczenia z pracy z uczniami i studentami wskazują jednak na to, że skupianie się na jednym aspekcie omawianego zagadnienia i związane z tym uproszczenia często prowadzą do wyrobienia niewłaściwego i trudnego później do wyprostowania, wyobrażenia o całości zagadnienia. Problem ten jest poważny zwłaszcza w sytuacji, gdy nauczanie jest tak zorganizowane, że nie przechodzi się od szczegółu do ogółu przez długi czas albo wcale.