Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Szklane domy – szkło w architekturze. Cz. 2

Włodarczyk Adam

Szkło i Ceramika

|

2024

|

R. 75, nr 1

45--51

PL

Szkło w architekturze wciąż wydaje się materiałem nowym, lecz historia jego zastosowania ma wbrew powszechnej opinii wielowiekową tradycję, której rozwój przypada na wiek XX, szczególnie na jego drugą połowę. Wówczas dzięki udoskonaleniu technologii produkcji wielkoformatowych szyb na popularności przybiera tendencja rozwoju szklanych ścian osłonowych, które odtąd stały się wizytówką nowoczesnych dzielnic biznesowych pełnych wieżowców i drapaczy chmur. Odtąd szkło zaczęło nam towarzyszyć prawie na każdym kroku, stając się coraz bardziej powszechnym materiałem konstrukcyjnym.

EN

Glass in architecture is still a new material, but, contrary to popular opinion, the history of its use has a centuries-old tradition, the development of which dates back to the 20th century, especially its second half. Then, thanks to the improvement of the technology for the production of large-format glass panes, the trend of developing glass curtain walls is gaining popularity, which have since become the showcase of modern business districts full of skyscrapers and skyscrapers. From then on, glass began to accompany us almost everywhere, becoming an increasingly common construction material.

2

Więcej niż nadzieja, mimo piekła i zdrady. Witraże w kościele św. Macieja we Wrocławiu

Maliński Mirosław, Saraczyńska Agata

Szkło i Ceramika

|

2020

|

R. 71, nr 1

14--18

PL

Projekt witraży w kościele świętego Macieja został opracowany w oparciu o jasną i klarowną myśl teologiczną. W osi wschód-zachód umieszczono przedstawienia symboliczne: na ścianie wschodniej, w prezbiterium – Zesłanie Ducha Świętego, na ścianie zachodniej, nad emporą organową – Wniebowstąpienie. W osi północpołudnie znajdują się przedstawienia figuratywne, których opowieść z reguły wykracza poza jedno okno i przechodzi do sąsiednich, tak jak samo przesłanie zbawcze nie da się zawrzeć w jednej opowieści. Witraże figuratywne zaczynają się od tryptyku przedstawiającego Zwiastowanie. W przeciwnym transepcie południowym znajduje się scena Zstąpienia do Otchłani. Wobec rozbudowanej w polskim Kościele katolickim tradycji Grobu Pańskiego, witraż ten zwraca uwagę na istotne i zaniedbane przesłanie teologiczne, wynikające z dynamicznych wydarzeń tego dnia. W prezbiterium na ścianie południowej umieszczono witraż „Mistycznej Wieczerzy”, rozpisany na podstawie ikony szkoły Nowogrodzkiej. Stanowi on otwarte pytanie o sens tejże Wieczerzy wobec faktu zdrady. Całość domyka umieszczony nad emporą na południowej ścianie witraż św. Macieja. Jest on zawieszony bezpośrednio nad ulicą, nad trotuarem dzięki czemu święty staje się jakoby częścią ruchliwego traktu komunikacyjnego. Dwie techniki witrażownicze, jakimi posłużono się wykonując witraże, mają również pewne odniesienie symboliczne. Wskazują na nieustannie toczący się – uwidoczniony w witrażach kościoła św. Macieja – dialog między tym, co nowoczesne a tym, co zakotwiczone w tradycji i historii. Dialog ten charakteryzuje wzajemny szacunek i uznanie. Jak było to możliwe? Drobna kobieta przyjęła wielkie wyzwanie i wypełniła pustkę gotyckiego kościoła swoimi intymnymi uczuciami i snami. Agata Saraczyńska napisała o Beacie Stankiewicz-Szczerbik, wrocławskiej artystce szkła, autorce witraży w kościele św. Macieja we Wrocławiu. O jej artystycznej drodze do malarstwa monumentalnego – od fascynacji sztuką średniowiecza oraz rzemieślniczymi osiągnięciami witreatorów przez dogłębne badania technologiczne po wypracowanie oryginalnego języka form. Sztuka Beaty Stankiewicz-Szczerbik udowadnia, że ograniczenia sprzyjają rozwojowi.

EN

The design of the stained-glass windows in the church of Saint Matthias was developed based on a clear and theological thought. Symbolic representations were placed on the east-west axis - on the eastern wall, in the presbytery, the Descent of the Holy Spirit, and on the western wall above the organ gallery, the Ascension. On the north-south axis there are figurative representations, whose story usually goes beyond one window and passes to the neighboring ones – just as the message of salvation cannot be contained in one story. The figurative stained-glass windows begin with a triptych depicting the Annunciation. In the opposite south transept, there is a scene of the Descent into Hades (the Abyss). In view of the tradition of the Lord's grave developed in the Polish Catholic Church, this stained-glass window draws attention to the important and neglected theological message of the dynamic events of the day. In the presbytery on the southern wall there is a stained-glass window of the ”Mystical Supper” based on the icon of the Novgorod school. It poses an open question about the meaning of this Supper in the face of betrayal. The whole is closed with a stained-glass window of St. Matthias above the matroneum on the South side. It is located directly above the street, above the footway so that the saint seems to be part of a busy communication route. The two stained glass techniques used to make the stained-glass windows also have some symbolic reference. It indicates the continual dialogue found in the stained-glass windows of St. Matthias Church, between what is modern and what is anchored in tradition and history. A dialogue that is characterized by mutual respect and recognition. How was that possible? A petite woman has taken on a great challenge and filled the void of a huge gothic church with her intimate emotions and dreams. Agata Saraczyńska wrote about Beata Stankiewicz-Szczerbik, a glass artist from Wrocław, the creator of the stained-glass windows in St. Matthew’s Church in Wrocław. The article describes her artistic journey towards creating contemporary monumental paintings, from her fascination for medieval art and the artisan achievements of vitreators, through technological research, to establishing an original language of forms - Beata Stankiewicz-Szczerbik’s art is living proof that restrictions lead to development.

3

The Edge spacerując w przestrzeni

Kłucjasz Joanna

Szkło i Ceramika

|

2020

|

R. 71, nr 2

7

4

Szkło artystyczne w architekturze japońskiej. Cz.2

Kido Ewa Maria, Cywiński Zbigniew

Świat Szkła

|

2019

|

R. 24, nr 1

10--15

5

Szkło artystyczne w architekturze japońskiej. Cz.1

Kido E. M., Cywiński Z.

Świat Szkła

|

2018

|

R. 23, nr 6

11--17

6

Funkcjonalne przeszklenia kompleksu biurowego Adgar Plaza

Świat Szkła

|

2013

|

R. 18, nr 2

14-15

7

Uwag kilka o architekturze mieszkaniowej - idea transparentności

Czajka R.

Prace Naukowe Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej. Architektura Mieszkaniowa

|

2011

|

Vol. 9, nr 7

86-95

PL

Szkło ze względu na swoje niezwykłe właściwości fascynowało twórców od chwili wynalezienia. Jest to jeden z niewielu materiałów, który pozwala na tworzenie zdecydowanych granic architektury z jednoczesnym zachowaniem w pełni kontaktu wizualnego z otoczeniem. Spośród materiałów budowlanych jest najbardziej iluzoryczny, a jednak konkretny .Wykorzystanie szkła w architekturze łączy się bezpośrednio z możliwościami jego produkcji. Na początku rozwoju produkcji elementy szklane były stosunkowo małe, co oczywiście miało związek z możliwościami ręcznego formowania. Wiele do życzenia pozostawiał także stopień przezroczystości. W miarę rozwoju technologii wytwarzania szkła budowlanego powierzchnia przeszkleń w obiektach wzrastała. W XIX stuleciu wraz z uprzemysłowieniem i podniesieniem jakości produkowanego szkła pojawiły się pierwsze próby spektakularnego jego zastosowania w architekturze.

EN

Glass, because of its unusual properties fascinated artists since its invention. This is one of the few materials that allows you to create strong boundaries of architecture while maintaining full visual contact with the environment. Among the building materials glass is the most illusory, but practical. The use of glass in architecture is directly connected with the possibilities of producing it. At the early stages of manufacture development glass parts were relatively small, which was due to its potential of being hand-shaped; besides, the degree of its transparency was insufficient. As the technology of building glass developed, the surface of glass in buildings increased. In the nineteenth century, with industrialization and increasing quality of glass produced, the first attempt was made to use it in the spectacular architecture. Nowadays, a large glass is not only a formal procedure for the visual and functional connection inside the house or apartment with the environment, but also allows for the acquisition of heat from solar radiation. Such solutions are clearly an attempt to get closer to the residential architecture of modern principles of sustainable architecture. The idea of transparency has been brought about in today's technologically advanced embodiments of the glass houses, which were no longer simply a literary fiction.