Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Biological properties of nanosilver-loaded PMMA bone cement doped with bioactive glass

Wekwejt Marcin, Chen Si, Łukowicz Krzysztof, Pałubicka Anna, Osyczka Maria, Michno Anna, Michálek Martin, Zieliński Andrzej

Engineering of Biomaterials

|

2021

|

Vol. 24, no. 163

83

2

The biological role of CaO/SiO2 ratio and P2O5 content in sol-gel bioactive glasses incorporated into PLGA

Lukowicz Krzysztof, Zagrajczuk Barbara, Cholewa-Kowalska Katarzyna, Łączka Maria, Osyczka Anna M.

Engineering of Biomaterials

|

2019

|

Vol. 22, no. 153 spec. iss.

83

3

Osteogenic potential of experimental bioactive surfaces in BMP-responsive mouse osteoblastic cells and human adipose derived ASC52telo cell

Nowak A., Cholewa-Kowalska Katarzyna, Łączka Maria, Osyczka Anna Maria

Engineering of Biomaterials

|

2019

|

Vol. 22, no. 153 spec. iss.

84

4

Bioactive glasses: benefits and drawbacks for use in bone tissue engineering

Massera Jonathan

Engineering of Biomaterials

|

2019

|

Vol. 22, no. 153 spec. iss.

8

5

Sektorowy Program „Innowacyjny Recykling”

Poznański K.

Recykling

|

2016

|

nr 2

50--51

PL

W imieniu przedsiębiorców reprezentujących kilka kluczowych przemysłów recyklingowych w Polsce w ub.r. złożony został w Narodowym Centrum Badań i Rozwoju wniosek o ustanowienie Programu Sektorowego „Innowacyjny Recykling”.

6

Silicon nitride ceramics - review of structure, processing and properties

Hampshire S.

Journal of Achievements in Materials and Manufacturing Engineering

|

2007

|

Vol. 24, nr 1

43-50

EN

Purpose: The purpose of this review is to examine the development of silicon nitride and the related sialons and their processing into a range of high-grade structural ceramic materials. Design/methodology/approach: Silicon nitride is one of the major structural ceramics that possesses high flexural strength, good fracture resistance, good creep resistance and high hardness. These properties arise because of the processing route which involves liquid phase sintering and the development of microstructures in which high aspect ratio grains and intergranular glass phase lead to excellent fracture toughness and high strength. Findings: This review has examined the development of silicon nitride and the related sialons and their processing into a "family" of structural ceramic materials with high hardness, strength, fracture toughness, creep resistance and wear resistance. Practical implications: The development of knowledge of microstructure-property relationships in silicon nitride materials is outlined, particularly recent advances in understanding of the effects of grain boundary chemistry and structure on mechanical properties. Originality/value: This review should be of interest to scientists and engineers concerned with the processing and use of ceramics for engineering applications.

7

Effect of the microstructure on transport properties of doped SLS glasses

Macalik B., Suszyńska M., Krajczyk L.

Materials Science Poland

|

2006

|

Vol. 24, No. 1

155--159

EN

Results of thermally stimulated polarisation current measurements and transmission electron microscopy investigations of copper-exchanged soda lime silicate glasses are presented. During the ion exchange procedure, sodium ions are partially substituted by copper. It has been stated that, besides the formation of copper and copper oxide, the joint effect of chemical and thermal treatment is the modification of matrix morphology. Thus, the induced modification of transport properties could be related to mobility changes for Na+ charge carriers.

8

EPR and optical properties of Li₂B₄O₇:Mn and Li₂B₄O₇:Eu, Mn single crystals under the influence of ɣ-irradiation and annealing

Podgórska D., Kaczmarek S. M., Drozdowski W., Kwaśny M., Warchoł S., Rizak V. M., Berkowski M.

Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej

|

2005

|

Vol. 54, nr 1

61-80

EN

Single crystals of Li₂B₄O₇ doped with Mn²⁺ (0.014 mol %) and co-doped with Mn (0.005 mol %) and Eu³⁺ (0.5 mol %) have been investigated using EPR method at 9.4 GHz. In both systems the Mn ion is found to enter substantially for the Li⁺ ion as Mn²⁺ and/or Mn¹⁺, and, probably for the B³⁺ ion or interstitial as Mn³⁺. In consequence at least two types of the manganese ions arise in the EPR spectrum in the same range of magnetic field. In the EPR spectrum of Li₂B₄O₇:Mn crystal one can recognize g ≈ 2.00 and, g ≈ 2.89 lines. Annealing in the Ar atmosphere does not significantly change the spectrum (g = 1.97(8)) while irradiation with ɣ-quanta with a dose of 5 x 10⁴ Gy decreases to some extent the intensity of Mn²⁺ EPR signal (g = 1.99 ± 0.01) introducing new EPR line (g = 2.14 ± 0.01), giving evidence on formation of other (Mn¹⁺, Mn⁶⁺, Mn⁰) valence states of manganese. Moreover, F-type and/or Vk color centers are formed. The optical investigations of "as-grown" and ɣ-irradiated samples were performed giving evidence on Mn⁰ and Mn⁶⁺ formation in the crystal after y-irradiation. 430 nm and 610 nm emissions in radioluminescence spectrum of both systems we observed. Measurements of the crystals reveal the strong thermoluminescence peak at about 95 K, assigned probably to F⁺ center and smaller ones assigned to manganese at different valence states.

PL

Badano monokryształy Li₂B₄O₇ domieszkowane Mn²⁺ (0,014 mol %) oraz kodomieszkowane Mn²⁺ (0,005 mol %) i Eu³⁺ (0,5 mol %) wykorzystując metodę elektronowego rezonansu paramagnetycznego dla częstotliwości pola magnetycznego 9,4 GHz. W obu systemach jon Mn podstawia się w położenie jonu Li⁺ jako Mn²⁺ oraz/lub jako Mn¹⁺, a także prawdopodobnie w położenie jonu B³⁺ jako Mn³⁺. W konsekwencji co najmniej dwie linie rezonansowe obserwuje się w widmie EPR tych kryształów, g ≈ 2,00 oraz g ≈ 2,89. Wygrzewanie w argonie nie zmienia tego widma (g = 1,97(8)), podczas gdy naświetlanie kwantami gamma dawką 5 x 10⁴ Gy znacznie zmniejsza intensywność sygnału rezonansowego jonu Mn²⁺ (g = 1,99 ± 0,01) wprowadzając dodatkową linię (g = 2,14 ± 0,01), która dokumentuje obecność w krysztale jonów Mn (Mn¹⁺, Mn⁶⁺, Mn⁰) o innym niż 2 stanie walencyjnym. Ponadto powstają centra barwne typu F oraz Vk. Przeprowadzono badania absorpcji kryształów naświetlonych kwantami gamma, które potwierdziły obecność w naświetlonych kryształach jonów atomów Mn⁰ i jonów Mn⁶⁺. W widmie radioluminescencji obserwowaliśmy emisje z maksimami dla 430 nm i 610 nm. Badania termoluminescencji pokazały silny pik termoluminescencji dla około 95 K, związany prawdopodobnie z centrum F⁺ i znacznie mniej intensywne piki, które można przypisać jonom Mn o różnych walencyjnościach (od 0 do 6).

9

Materiały inteligentne: zaawansowane materiały ceramiczne i szkła

Pampuch R., Stoch L.

Inżynieria Materiałowa

|

2004

|

R. XXV, nr 2

76-80

PL

Kulminacją rozwoju zaawansowanych ceramicznych materiałów funkcjonalnych i szkieł specjalnych - drogą miniaturyzacji i integracji - stały się aktualnie materiały i układy inteligentne. Artykuł omawia wybrane ważniejsze rodzaje materiałów ceramicznych i szkieł wykorzystywanych w układach inteligentnych oraz perspektywy na najbliższą przyszłość. Porusza także współczesne metody mikrofabrykacji. służące otrzymywaniu aktywnych układów inteligentnych o dużej wydajności.

EN

The development of ceramic functional materials and special glasses which had been characterized by miniaturisation and integration has actually culminated in smart materials and systems. The paper describes some important ceramic materials and glasses now used in smart systems along with a discussion of perspectives for the nearest future. Evoked are also modern microfabrication methods developed for the production of active smart systems.

10

Glass characterization in PbO-B2O3-Al2O3-WO3 system

Pisarska J., Wodecka-Duś B., Płońska M., Goryczka T., Pisarski W.A.

Archiwum Nauki o Materiałach

|

2004

|

T. 25, nr 3

193-202

EN

Structural and optical properties of lead borate systems with various PbO/B2O3 ratio in glass composition have been studied using X-ray diffraction, optical absorption and infrared spectroscopy. Increase of lead oxide concentration shifts light transparency in the direction of the longer wavelengths and considerably increases radiative transition rates. Coexistence of BO3 and BO4 units has been observed in PbO-B2O3-Al2O3-WO3 system.

PL

W pracy przedstawiono właściwości strukturalne i optyczne szkieł ołowiowo-boranowych o różnej zawartości w składzie tlenku ołowiu do tlenku boru. Badania przeprowadzono z zastosowaniem dyfrakcji rentgenowskiej, spektroskopii w podczerwieni i absorpcji światła. Ze wzrostem stężenia tlenku ołowiu przesuwa się zakres przepuszczalności światła w stronę dłuższych fal i zwiększają się w sposób znaczący szybkości przejść promienistych. Ponadto stwierdza się współistnienie grup BO3 i BO4 w badanym szkle.

11

Nanokrystalizacja szkieł o wysokiej przewodności elektrycznej.

Garbarczyk J.E., Nowiński J.L., Wasiucionek M., Jóźwiak P., Latuch J., Wnętrzewski B.

Archiwum Nauki o Materiałach

|

2003

|

T. 24, nr 4

583-596

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań nanomateriałów szklisto-krystalicznych na bazie szkieł układów AgI-Ag2O-V2O5, AgI-Ag2O-P2O5 i Li2O-V2O5-P2O5. Nanomateriały otrzymywano dwoma metodami - przez wygrzewanie wyjściowych szkieł w temperaturze zbliżonej do temperatury krystalizacji, oraz przez ultraszybkie chłodzenie roztopionych mieszanin zawierających dużą nadwyżkę jednego ze składników (AgI), która przy typowej szybkości chłodzenia prowadziłaby do masowej krystalizacji próbki. Stwierdzono, że wygrzewanie wyjściowych szkieł w temperaturze krystalizacji, wyznaczonej z pomiarów DSC, prowadzi do wyraźnej poprawy przewodności elektrycznej materiałów. Podwyższeniu ulega także górna granica temperatury, w której właściwości próbek są stabilne. Obserwowana wyraźna korelacja między temperaturami, w których mają miejsce zmiany przewodnictwa elektrycznego i wyznaczonymi z termogramów DSC temperaturami przejścia szklistego i krystalizacji jednoznacznie wskazuje na wpływ struktury materiału na transport ładunku elektrycznego. Badania rentgenograficzne potwierdziły amorficzność wyjściowych szkieł oraz pozwoliły prześledzić proces tworzenia się krystalitów w matrycy szklistej w trakcie nanokrystalizacji. Rozmiary powstałych ziaren krystalicznych wynosiły od 20 nm do ponad 100 nm (zależnie od składu i etapu procesu nanokrystalizacji). Zaproponowano model opisujący związek między ilością i wielkością krystalitów w nanomateriałach układu Li2O-V2O5-P2O5 a obserwowanymi zmianami przewodności elektrycznej.

EN

Results of studies of glass-crystalline nanomaterials based on glasses of the AgI-Ag2O-V2O5, AgI-Ag2O-P2O5 and Li2O-V2O5-P2O5 systems are presented. These nanomaterials were prepared by two methods: annealing of initial glasses at crystallization temperature and ultrafast quenching of molten mixtures containing an excess of one component (AgI). It was found that the annealing of glasses at crystallization temperature (determined from DSC thermograms) leads to a considerable increase in electrical conductivity of the annealed materials. Also the upper thermal stability limit of the samples increases. The correlation between temperatures at which conductivity of the samples undergo noticeable changes and glass transition and crystallization temperatures, determined from DSC scans, indicate the influence of material's structure on transport of electrical charges. X-ray diffraction studies confirmed amorphous state of as-obtained glasses and showed the formation of crystallites during nanocrystallization. Dimensions of these crystallites were from 20 nm to above 100 nm. A model explaining the effect of concentration and dimensions of crystallites on observed changes of electrical conductivity was proposed.

12

Szkła specjalne dla techniki światłowodowej - technologia syntezy.

Wasylak J., Dorosz D.

Szkło i Ceramika

|

2001

|

R. 52, nr 3

2-5

PL

Przedstawiono wymagania stawiane materiałom szklistym przez technikę światłowodową średniej podczerwieni. Dokonano przeglądu metod otrzymywania szkieł oraz przytoczono wykonane syntezy szkieł HMO (heavy metal oxide glasses) z niekonwencjonalnymi pierwiastkami. Przeprowadzono wytopy szkieł HMO z ukłau PbO-Ga2O3-Bi2O3-BaO i określono niektóre właściwości fizykochemiczne badanego układu.

13

Degradation of dynamic radiation-induced effects in chalcogenide vitreous compounds.

Balitska V., Shypotyuk O., Vakiv M.

Inżynieria Materiałowa

|

2001

|

R. XXII, nr 4

189-192

EN

The experimental results on time dependent changes of radiation-induced darkening effects in vitreous chalcogenide semiconductors of ternary stoichiometric (As2S3)y(GeS2)t-y and non-stoichiometric (As2S3)x(Ge2S3)t-x systems with variations of the average coordination number Z are discussed. We established that an adequate model for the quantitative description of these effects can be developed on the basis of bimolecular relaxation function appropriate for annihilation of specific structural defects in the form of oppositely charged atoms with anomal coordinations. The observed features of the investigated dynamic radiation-optical changes in these glasses are explained by their compositional dependences on atomic compactness, as well as covalent bond statistics.

14

Ład w bezładzie, czyli kompleksy jonów metali przejściowych w szkłach i żelach tlenkowych

Kłonkowski A.M.

Wiadomości Chemiczne

|

1998

|

[Z] 52, 1-2

57-85

EN

The most basic difference between crystalline and non-crystalline solids is that a long range order (LORO) in the distribution of atoms (ions) or molecules exists only in crystalline materials [1]. This is indicated by diffraction patterns: the ideal crystal (the first extreme case) shows reflectants whose location and intensity obey three Laue conditions. The second extreme case is an ideally random structure. Scattering of radiation is impossible in the case of an ideally homogenous medium. Any real substance, including non-crystalline materials is inhomogenous regardless of its form or scale. Thus glasses can be thought of as assemblies of microcrystals (i.e. microcrystallites or paracrystals). Strain introduced due to lattice mismatch at grain boundaries, the presence of a disordered interfacial or matrix region, and defects such as dislocation, or stacking faults can be assumed to give rise to departures from periodicity at distances smaller than the average grain size [10]. In this sense glasses are interesting in the supramolecular science because they are intermediate objects in the way from random to organized matter [5]. The object of this article are such amorphous materials as inorganic oxide glasses with structural groups YO4, where Y = Si, P, and organically modified silicate gels. Among the studied glasses are ones of the type : R2O-SiO2 and R2O-Al2O3-SiO2, where R represents alkali atom (Li to Cs) [23, 25, 27], as well as M(II)O-P2O5, where M(II) is an alkaline earth atom (Mg to Ba) [28, 29, 32, 33]. Undoped glasses and those doped with copper (II) ions were investigated. These metal ions have played the role of probes. All the vitreous systems are classified according to their theoretical optical basicity [lambda] cal proposed by Duffy and Ingram [34]. Thanks to this method one can methodically observe and sensibly interpret changes of real measures of basicity as molar refractivity of oxide ions Ro (see Figs 9 and 10a), the so-called Imagawa's basicity (Fig.10b) and other physical and chemical properties of oxide glasses (Fig.11). The studied glasses are also classified according to their bond nature (Fig. 6)., taking into account their proximity to the onset of metallization [4]. Attention is also focused on the mixed alkali effect [22, 24]. A full understanding of the properties of colloids calls upon a wide range of physical and chemical ideas, while the multitude of colloidal systems presented to us in nature, and familiar in modern society, exhibits a daunting complexity. On the experimental side there is an ever-increasing emphasis on the application of modern physical techniques to colloidal problems. Colloid science is thus a truly interdisciplinary subject [3]. In the case of the xerogels there are described Cu(II) complexes existing on surface and in interior of the material [59-63]. Moreover, silica xerogels with immobilized supramolecular ligands show intensive luminescence (Fig. 17) which is effectively quenched by Cu(II) ions [64].