Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 12

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  szerokość rysy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Skomentowano metodę uproszczoną sprawdzania zarysowania według prEN 1992-1-1 w kontekście obciążeń zewnętrznych. Zaproponowano zależności wynikające z zapisów prEN 1992-1-1, które definiują dopuszczalną średnicę prętów zbrojeniowych oraz dopuszczalny ich rozstaw zarówno dla elementu skrępowanego wzdłuż krawędzi, jak i dla elementu skrępowanego na przeciwległych końcach. Przedstawiono przykłady obliczeniowe dla podstawowych przypadków obciążenia.
EN
The simplified method of cracking control according to prEN 1992-1-1 in the context of external loads was commented on. The dependencies resulting from the provisions of prEN 1992-1-1, which define the permissible diameter of the reinforcement and the permissible rebar spacing both for element restrained along the edge and for element restrained at opposite ends, have been proposed. Calculation examples for basic types of loads were presented.
EN
A detailed tie model of cracking is proposed. The model is dedicated to both semi-massive RC (reinforcement concrete) members subjected to early-age imposed strains and non-massive members in which imposed strains occur after concrete hardening. As distinct from the currently applied European guidelines, the proposed model enables an analysis of crack width changes. These are a function of progressive imposed strain, material and geometry data, but also depend on the scale of cracking which determines the strain conditions of a member. Consequently, the new model takes account of not only the factors determining the cracking development but also the member relaxation effect that results from cracking. For this reason a new definition of restraint factor is proposed, which takes into account the range of cracking of a structural member, i.e. the number and width of cracks. Parametric analyses were performed of both the changes of the degree of restraint after cracking as well as the changes of crack width depending on the adopted type of aggregate, class of concrete and the coefficient of thermal expansion of concrete. These analyses indicate the potential benefits of the application of the presented model for both a more accurate interpretation of research and economical design of engineering structures.
PL
W artykule przedstawiono uszczegółowioną propozycję modelu zarysowania elementów prętowych. Model ten dedykowany jest zarówno do średnio-masywnych elementów żelbetowych poddanych wczesnym odkształceniom wymuszonym oraz do niemasywnych elementów, w których odkształcenia wymuszone występują po stwardnieniu betonu. W odróżnieniu od obecnie stosowanych europejskich wytycznych zaproponowany model umożliwia przeprowadzenie analizy zmian szerokości rys. Zmiany te są funkcją postępującego odkształcenia wymuszonego, danych materiałowych i geometrycznych, ale zależą również od skali zarysowania, która determinuje warunki skrępowania elementu. Zdefiniowano spadek siły rozciągającej po zarysowaniu, który jest podstawą do wyznaczenia wielkości dalszego odkształcenia wymuszonego niezbędnego do powstania kolejnego zarysowania elementu. Daje to również podstawę do określenia finalnej skali zarysowania elementu. Odprężenie po każdorazowym zarysowaniu powoduje również okresowe zmniejszenie szerokości rys, do czasu pojawienia się kolejnego przyrostu skrępowanej części odkształcenia wymuszonego. W modelu uwzględniono, że spadek siły rozciągającej oraz spadek szerokości rysy jest zjawiskiem sprzężonym, przez co konieczne było rozwiązanie układu równań składającego się z dwóch zależności. Pierwsza opisuje aktualną szerokość rysy, z uwzględnieniem pewnego spadku siły rozciągającej.
PL
W referacie przedstawiono, na podstawie wykonanych przez Autora ekspertyz, pięć różnych przypadków awarii konstrukcji żelbetowych, których podłożem było zarysowanie. Początkiem każdej ekspertyzy była wizja lokalna obiektu w celu określenia okoliczności powstania rys. Po analizach zebranych informacji, obliczeniach i dyskusjach sporządzono ekspertyzy. Referat obejmuje duże skróty tych ekspertyz, w których głównie przedstawiono analizę występujących w tych obiektach rys. Zjawisko zarysowania Autor określił „językiem konstrukcji”, którego znajomość jest konieczna do właściwej oceny jej stanu technicznego.
EN
Based on the author’s expertise, this study presents five different cases of failure of reinforced concrete structures with scratches on the ground. In order to determine the circumstances of the cracks, each expertise commenced with an inspection of the facilities. After appropriate analyses of the collected information, calculations and discussions with the interested parties, expert opinions were prepared. The article contains large abbreviations of these expert opinions, which mainly present an analysis of scratches occurring in these objects. The author defined the phenomenon of scratching as the „language of construction”, the knowledge of which is necessary for the proper assessment of its technical condition.
PL
Zamieszczono komentarz autorów artykułu do metody uwzględniania odkształceń wymuszonych w projektowaniu konstrukcji żelbetowych według prEN 1992-1-1. Porównano założenia skorygowanych metod obliczania szerokości rys z obecnymi wytycznymi EN 1992. Zwrócono uwagę na najistotniejsze parametry obliczeniowe, jak również przedstawiono zastrzeżenia w przypadku mało precyzyjnych zapisów prEN 1992-1-1.
EN
The paper is a commentary of the Authors on the method for consideration of the imposed strains in the design of reinforced concrete structures acc. to prEN 1992-1-1. A comparison is made between the corrected methods for crack width calculation with the current guidelines of EN 1992. The paper emphasizes the impact of the most important design parameters and makes reservations towards several unprecise guidelines of prEN 1992-1-1.
EN
The article draws attention to certain aspects of calculating the width of cracks and stresses in composite elements under bending, in which the slab is located in the tension zone. If semi-rigid joints are used in the element, in which the beam is attached to the column by bolts, two types of areas should be distinct in which the reinforcement stresses will be calculated in a different way. The method of calculating stresses in reinforcement will depend on the type of a used joint or on the distance of the considered cross-section from the semi-rigid joint. In order to distinguish the method of calculating stresses in the paper, two areas were introduced: specifically area B and area D. Area B will be the area where the principle of flat sections can be applied, and stresses in the reinforcement are determined using the classical theory by adding the component responsible for the tension stiffening phenomenon. Area D is the area in the vicinity of the semi-rigid joint, where the principle of flat sections cannot be applied. To calculate stresses, consider the balance of joints using the available models of the semi-rigid joint, in particular the spring model. The paper presents the formulas for calculating stresses in the D area for two types semi-rigid joints: joint with a flush end-plate with 2 rows of bolts are used and joint with an extended end-plate with 3 rows of bolts are used.
PL
W artykule zwrócono uwagę na pewne aspekty obliczania szerokości rys i naprężeń w zginanych elementach zespolonych w których płyta znajduje się w strefie rozciąganej. W przypadku zastosowania połączeń podatnych w elemencie, w którym belka mocowana jest do słupa za pomocą śrub, należy wyróżnić dwa rodzaje obszarów, w których inaczej obliczane będą naprężenia w zbrojeniu. Sposób ich obliczania będzie zależał od rodzaju zastosowanego połączenia lub od odległości rozpatrywanego przekroju od węzła podatnego. W celu wyróżnienia metody obliczania naprężeń w artykule wprowadzono dwa obszary: obszar B i obszar D. Obszar B będzie takim obszarem, w którym można zastosować zasadę płaskich przekrojów, a naprężenia w zbrojeniu wyznacza się korzystając z klasycznej teorii dodając składnik odpowiedzialny za zjawisko tension stiffening. Obszar taki znajdowaś się będzie na całej długości nad słupem, gdy zastosowano przegubowe oparcie belki ostatniej kondygnacji na słupie (Rys. 3a) czy węzeł sztywny (Rys. 3b) oraz w pewnej odległości od węzła podatnego (Rys. 3c). Obszar D jest to obszar w bezpośrednim sąsiedztwie węzła podatnego (Rys. 3c), gdzie zasada płaskich przekrojów nie ma zastosowania. Aby obliczyć naprężenia należy rozważyc równowagę węzła korzystając z dostępnych modeli węzła podatnego. W artykule przedstawiono wzory do obliczania naprężeń w obszarze D dla dwóch typów węzłów podatnych: gdy blacha jest zlicowana z górną powierzchnią belki i zastosowano 2 rzędy śrub oraz gdy blacha jest wypuszczona powyżej górnej powierzchni belki i zastosowano 3 rzędy śrub. W tablicy 2 zamieszczono wyniki obliczeń, dla momentu zginającego równego 200 kN·m (zbliżonego do wartości granicznej w SGU). Obliczenia przeprowadzono przy założeniu, że belka połączona jest ze słupem wykonanym z kształtownika HEB200 fyk = 235 MPa za pomocą blachy zlicowanej i 4 śrub M20. Przyjęto dwa warianty grubości blachy: 10 mm i 20 mm. Sztywność początkową węzła Sj,ini oraz współczynniki sztywności części składowych węzła wyznaczono ze wzorów zamieszczonych w [12, 13] przy założeniu, że na długości belki w strefie ujemnego momentu zginającego znajduje się 15 sworzni łączących płytę betonową z belką, a sztywność pojedynczego sworznia wynosi, zgodnie z zaleceniami normy [13], 100 kN/mm.
EN
Basic differences resulting from the use of two types of materials during strengthening of RC structures are described. Attention is drawn to the consequences of using steel flat bars and composite strips or mats in relation to other strain values occurring at failure depending on the material used. Their impact, especially in the case of crack width and automatically shear capacity, makes direct extension of existing models of collapse to elements strengthened with composite materials unjustified.
PL
Opisano podstawowe różnice wynikające z zastosowania dwóch rodzajów materiałów przy wzmacnianiu konstrukcji żelbetowych. Zwrócono uwagę na konsekwencje użycia płaskowników stalowych oraz taśm lub mat kompozytowych w związku z innymi wartościami odkształceń występującymi przy zniszczeniu w zależności od zastosowanego materiału. Ich wpływ, szczególnie w przypadku szerokości rys i automatycznie nośności na ścinanie powoduje, że bezpośrednie rozszerzenie dotychczasowych modeli zniszczenia na elementy wzmocnione materiałami kompozytowymi jest niemożliwe.
PL
W artykule przedstawiono porównanie wyników szerokości rys otrzymanych w trakcie badań 6 belek żelbetowych z zastosowaniem systemu optycznego 3D typu ARAMIS z wynikami teoretycznymi obliczonymi na podstawie normy EC2. Obliczenie normowej szerokości rysy wykonano z wykorzystaniem grubości otuliny projektowanej oraz grubości otuliny pomierzonej w badanych belkach. Wykazano, jak duży wpływ ma grubość otuliny na wyniki szacowania maksymalnej szerokości rysy, a także, że szerokość rysy obliczana wg wzorów podanych w obowiązującej normie EC2 może być oszacowana po stronie niebezpiecznej.
EN
The paper presents a comparison between calculated (according to EC2 standard) and measured with the use ARAMIS optical measuring system width of cracks in 6 RC beams. The design thickness of concrete cover and measured thickness was used to calculate the maximum theoretical crack width in the 6 analyzed beams. The results indicate that the concrete cover thickness has high influence on calculated crack width. Also the analysis shows that the theoretical crack width can be smaller than measured crack width so the calculation can generate hazardous results.
8
Content available remote Wybrane problemy obliczania minimalnego zbrojenia wg PN-EN – zasady
PL
W artykule zaproponowano nową metodę wyznaczania minimalnego zbrojenia ze względu na zarysowanie w elementach żelbetowych. Polega ona na bezpośrednim sprawdzaniu szerokości rys dla założonego zbrojenia. Jeżeli szerokość rysy jest równa granicznej, to założone zbrojenie jest równe minimalnemu. Przepisy normy wzbogacono o uzupełnienia pochodzące z niemieckiego załącznika krajowego oraz uporządkowano zasady wyznaczania tego zbrojenia. Zdefiniowano metody poziomu 0, gdzie obliczenia wykonuje się dla naprężeń rysujących, poziomu 1, w których oblicza się naprężenia termiczno-skurczowe, oraz metody poziomu 2, w których się uwzględnia bardziej złożone zjawiska. Obliczenia wykonuje się dla dwóch terminów krytycznych.
EN
In the paper a new method for determining the minimum reinforcement for crack width control in RC elements is presented. It relies on the direct crack width calculations for an assumed reinforcement. If computed crack width is equal to the limit value the assumed reinforcement is a minimum reinforcement for crack width control. Provisions of PN-EN design code were enriched with supplements from the German national annex and the rules for determining the minimum reinforcement were organized. Three levels of accuracy were defined: level 0, where calculations are performed for cracking stresses, level 1 in which stresses due to shrinkage and hydration heat release are calculated and level 2 in which more complex phenomena are taken into account. Calculations are performed for two critical terms.
PL
Zbiorniki żelbetowe projektowane są na okres stu lat. Poza spełnieniem w tym okresie oczywistych warunków, takich jak nośność czy stateczność muszą spełnić wymagania dotyczące trwałości konstrukcji w taki sposób, aby uniknąć nadmiernych kosztów jej utrzymania przez cały okres eksploatacji. Jednym z czynników powodujących obniżenie trwałości konstrukcji są przecieki. Stąd też norma PN-EN 1992–3 [5] podaje odpowiednią klasyfikację szczelności zbiorników żelbetowych na ciecze w zależności od stopnia zabezpieczenia przed przeciekami.
EN
Reinforced concrete tanks are designed to last for 100 years. In that time, apart from fulfilling obvious conditions such as load capacity and stability, they must also meet structural stability requirements in such a way as to avoid excessive maintenance costs throughout their lifetime. One of the factors that causes a reduction in structural stability is leaks. The PN-EN 1992-3 standard [5] contains a classification of the liquid tightness of reinforced concrete tanks based on their degree of protection against leaks.
PL
W pracy podjęto próbę określenia rysy (pęknięcia betonu) w badaniach belek żelbetowych, w których pomiary wykonano z zastosowaniem systemu Aramis. W tym celu wykonano analizę uzyskanych z badań szerokości rys przy obciążeniu odpowiadającemu momentowi rysującemu, który oszacowany został na podstawie sześciu wzorów wynikających z różnego podejścia do tej silnie losowo zmiennej wielkości. Analizę oparto na wynikach przeprowadzonych badań belek żelbetowych obciążonych dwiema siłami skupionymi w sposób monotoniczny do zniszczenia. Ustalono, iż średnia wartość szerokości rysy odpowiadająca momentowi rysującemu wynosi 0,05 mm, co pozwoliło na określenie rysy jako lokalnego odkształcenia powierzchni belki (tak interpretowane jest pęknięcie powierzchni betonu przy zastosowaniu systemu Aramis) równej co najmniej 0,05 mm. Przyjęto, że mniejsze odkształcenia związane są z mikrorysami.
EN
The paper attempts to define the crack in the reinforced-concrete beams measured using the Aramis system. The authors analysed the crack width values at the load corresponding to the cracking moment (estimated on the basis of six formulas resulting from various approach to this strongly random value). The analysis was based on the results of tests of the R-C beams to which two forces are applied in the monotonic way until destruction. It was determined that the average crack width corresponding to the cracking moment is 0.05 mm which allows to define the crack as a local strain of the beam surface (this ids the interpretation of the concrete surface crack when using the Aramis system) equal to at least 0.05 mm. It was assumed that lesser strains are related to microcracks.
EN
Reinforced concrete (RC) is a widely used material since about 100 years. The early degradation of RC structures has led to intervene on them. Main causes of degradation are carbonation, chlorides and sulphides attacks. Even if diffusion of RC structures is quite recent, however historical and cultural heritage constructions are also made of RC. To preserve the historic value of such structures could require minimally invasive measures aimed at long-term safeguarding, if they are well designed; but it is important to evaluate material characteristics. For this purpose it is necessary to use non destructive tests (NDT) to evaluate the level of degradation reached by the materials composing the structures. Main electrochemical NDT are measurement of corrosion rate and open circuit potential. The use of such techniques requires the removal of small portions of concrete cover only. They, indirectly, allow the value of corrosion penetration to be evaluated. Previous studies provided analytical models to assess crack initiation and propagation according to different values of concrete strength, concrete cover, bar diameter and type of aggregates. Such models better perform for new buildings because historic structures are usually expected to present a visible crack pattern. This paper presents another tool in the box of practitioners to assess and evaluate the vulnerability of existing structures. In particular proposed model provides bar reduction in terms of diameter or cross sectional area, depending on actual crack opening. Outputs of the paper are design charts providing direct correlation between crack width and steel reinforcement loss depending on few geometrical dimensions of RC elements.
PL
Beton zbrojony (RC) jest powszechnie stosowanym materiał od około 100 lat. Głównymi przyczynami degradacji jest nasycenie dwutlenkiem węgla, chlorki i atak siarczki. Pomimo, że dyfuzja konstrukcji żelbetowych jest stosunkowo nowa, konstrukcje dziedzictwa historycznego i kulturowego są także są wykonane z betonu zbrojonego. Aby zachować zabytkową wartość takich struktur wymagana jest długoterminowe zabezpieczenie. W tym celu konieczne jest użycie testów destrukcyjnych (NDT) do oceny stopnia degradacji. Bardzo ważny jest pomiar szybkości korozji i potencjał otwartego obwodu. Stosowanie takich technik wymaga usunięcia jedynie małej części otuliny.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.