Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Underwater Laser Imaging

Metoyer Shelby, Bogucki Darek

Polish Hyperbaric Research

|

2021

|

nr 4(77)

39--52

EN

Attenuation of light in the ocean ranges widely depending on the environment and is especially significant in optical remote sensing. Absorption of light by ocean water limits the range light can travel before being extinguished. The complex interactions of scattering light and ocean water often lead to distortions of the signal as it propagates which degrades the quality and accuracy of underwater measurements. Consequently, underwater visibility (i.e. how well an object can be seen with definition at distance) can be less than 1 [m] in turbid and murky environments such as harbors. Advancements in laser imaging systems make highly accurate measurements at further ranges than has previously been possible through temporally filtering of a modulated laser signal at frequencies as high as 1 [GHz]. Here we overview the processes affecting underwater light propagation and visibility, laser imaging systems, recent advancements in the field of underwater optical imaging, and the application of such systems.

PL

Tłumienie światła w oceanie waha się w szerokim zakresie w zależności od środowiska i jest szczególnie istotne w teledetekcji optycznej. Absorpcja światła przez wodę oceaniczną ogranicza zasięg, jaki światło może pokonać, zanim zgaśnie. Złożone interakcje rozpraszania światła i wody oceanicznej często prowadzą do zniekształceń sygnału podczas jego propagacji, co obniża jakość i dokładność pomiarów podwodnych. W związku z tym widoczność podwodna (tj. to, jak dobrze można zobaczyć obiekt z określoną odległością) może być mniejsza niż 1 [m] w mętnych i mętnych środowiskach, takich jak porty. Postępy w laserowych systemach obrazowania umożliwiają bardzo dokładne pomiary w większych zakresach niż było to wcześniej możliwe dzięki czasowemu filtrowaniu modulowanego sygnału laserowego przy częstotliwościach sięgających nawet 1 [GHz]. Tutaj dokonujemy przeglądu procesów wpływających na propagację i widoczność światła podwodnego, systemy obrazowania laserowego, najnowsze postępy w dziedzinie podwodnego obrazowania optycznego oraz zastosowanie takich systemów.

2

Postępy w radiografii – nowoczesny system obrazowania uDR 596i

Lewandowski Krzysztof

Inżynier i Fizyk Medyczny

|

2020

|

Vol. 9, nr 5

313--315

PL

Innowacje technologiczne w radiografii cyfrowej coraz bardziej zaskakują. Takim przykładem jest system obrazowania uDR 596i, który w swojej minimalistycznej konstrukcji łączy wysoki poziom technologii, estetyki i jest przyjazny zarówno dla pacjenta, jak i użytkownika. Pod takim wstępem mogę uczciwie się podpisać, ponieważ od 28 października 2019 roku jestem użytkownikiem takiego systemu.

3

Cyfrowe systemy obrazowania w rentgenodiagnostyce. Cz. 1- Systemy obrazowania

Oborska-Kumaszyńska D.

Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna

|

2011

|

Vol. 17, nr 1

46-53

PL

We współczesnej radiologii nośnikiem informacji diagnostycznej jest obraz, uzyskiwany w wyniku przejścia przez ciało pacjenta i zróżnicowania intensywności wiązki promieniowania rentgenowskiego oraz przetwarzania danych zbieranych na detektorach obrazu. Obecnie dominującymi systemami obrazowania rentgenodiagnostyce są oparte na cyfrowej prezentacji obrazu diagnostycznego systemy CR (ComputeD Radiography), DR (Digital Radiography) i DDR (Direct Digital Radiography). Formalnym problemem w Polsce jest fakt, że żaden dokument legislacyjny ani zalecenia krajowe nie regulują standardów, dotyczących zakresu kontroli jakości (parametry) i metodologii pomiarowej dla tych systemów akwizycji obrazu. Takie standardy w postaci raportów pomiarowych zostały stworzone w ramach prac Komisji Europejskiej (np. draft do raportu 91), organizacji profesjonalistów np. IPEM - Wielka Brytania i AAPM - Stany Zjednoczone oraz zespoły profesjonalistów akredytowanych przy jednostkach rządowych, np. National Centre for Scientific Research, organizacji naukowej wspomaganej finansowo i znajdującej się pod merytoryczną opieką francuskiego Ministerstwa Nauki.

4

Analogowe i cyfrowe systemy obrazowania w mammografii -jakość obrazu i zdolność detekcji

Oborska-Kumaszyńska D., Wiśniewska-Kubka S.

Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna

|

2010

|

Vol. 16, nr 1

56-64

PL

Dla mammografii skreeningowej w Rozp. Min. Zdr. z 31.08.2009 r. zostały określone wymagania techniczne dla obrazowania w systemach analogowych (błona rtg) i systemach cyfrowych {CR-compuled radiography i DR - digital radiography) akwizycji obrazu. Jednocześnie formalnym problemem stał się fakt, że za tym dokumentem legislacyjnym nie poszły żadne regulacje prawne dotyczące zakresu kontroli jakości (parametry) i metodoIogii pomiarowej dla systemów cyfrowej akwizycji obrazu. Również w ramach stmlrtur nadzorujących działania w skreeningu pracowni mammograficznych nie stworzono żadnych kryteriów oceny jakości w tych formach obrazowania. Przegląd raportów AAPM (American Association of Physicists in Medicine) i ACR (American College of Radioly) oraz zaleceń europejskich (European Guidelines EUREF) wskazuje na to, jak różne formy kontroli, zakres parametrów oraz metodologie pomiarowe obowiązują dla różnych form obrazowania.

5

Współdziałanie wieloźródłowych systemów obrazowania powierzchni Ziemi

Kurczyński Z.

Prace Naukowe Politechniki Warszawskiej. Geodezja

|

2004

|

z. 39

3-97

PL

Opracowania fotogrametryczne przez dziesięciolecia bazowały na tradycyjnych zdjeciach lotniczych. Sytuacja ta ulega gwałtownej zmianie w ostatnich latach. Staje się tak za sprawą pojawienia się nowych technicznych środków obrazowania Ziemi, a mianowicie lotniczych kamer cyfrowych oraz wysokorozdzielczych obrazów satelitarnych, o potencjale kartograficznym porównywalnym z potencjałem drobnoskalowych zdjęć lotniczych (skala zdjęć 1:25000 i mniejsze). Nastąpiło więc zbliżenie - pod względem technicznym - możliwości obrazowania z pułapu lotniczego i satelitarnego. Ta nowa sytuacja rodzi w środowisku geoinformacyjnym ożywione dyskusje na temat dalszego rozwoju tradycyjnych kamer lotniczych i perspektyw ich zastąpienia przez kamery cyfrowe. Poddaje się w wątpliwość rozwój obrazowania z pułapu lotniczego wobec zaistnienia i przewidywanego rozwoju obrazowania satelitarnego o bardzo dużej rozdzielczości. Pojawiają się różne oceny przedstawionych problemów i różne scenariusze ich rozwoju. Znamienna jest rozbieżność ocen. To zróżnicowanie ocen w znacznym stopniu wynika z braku uporządkowanych pojęć, umożliwiających porównanie wieloźródłowych danych obrazowych. W niniejszej pracy zaproponowano system pojęć oraz wskaźników ilościowych do oceny potencjału kartograficznego wieloźródłowych danych, tj.: 1) tradycyjnych zdjęć lotniczych, 2) obrazów cyfrowych, pozyskiwanych lotniczymi kamerami cyfrowymi, 3) cyfrowych obrazów satelitarnych o bardzo dużej rozdzielczości. Umożliwiło to porównanie danych wieloźródłowych oraz dało podstawę oceny przydatności konkretnych zdjęć i obrazów do realizacji postawionych zadań pomiarowych. W pracy przedstawiono perspektywy rozwoju różnych technicznych środków obrazowania z pułapu lotniczego i satelitarnego. VVedług opinii autora opracowania nie jest uzasadnione rozłączne postrzeganie tych źródeł. Tworzą one wzajemnie komplementarny układ. Pozostaje dobrać źródło i parametry obrazowania do postawionego zadania pomiarowego. Zaprezentowane w pracy trendy rozwoju pozwalają prognozować, że w najbliższych latach będą równorzędnie dostępne, wymienione powyżej, trzy źródła ze stopniową tendencją wypierania kamer tradycyjnych przez kamery cyfrowe, a także przejmowania części zastosowań, bazujących dotychczas na zdjęciach lotniczych, przez obrazowanie satelitarne. W zakresie zaspokajania potrzeb obecnych i nowych aplikacji GIS, silniej będzie odczuwana tendencja wzajemnego sprzężenia i uzupełniania się obrazowania lotniczego i satelitarnego niż ekspansja jednego z tych źródeł kosztem marginalizacji drugiego. Będzie to jednak proces stopniowy, rozłożony na kilka lat. W pracy postawiono tezę o zbliżeniu, rozłącznych dotąd dwóch nurtów wykorzystania zdjęć i obrazów, mianowicie nurtu pomiarowego (reprezentowanego przez fotogrametrów) i nurtu interpretacyjnego (reprezentowanego przez specjalistów teledetekcji). Na etapie pozyskiwania danych źródłowych, dla obu wspomnianych nurtów zbliżenie to stało się faktem. Obrazy pozyskiwane lotniczymi kamerami cyfrowymi i obrazy satelitarne charakteryzują się bardzo wysokimi możliwościami pomiarowymi i interpretacyjnymi, dzieje się tak za sprawą ich dużej przestrzennej zdolności rozdzielczej, dużej rozdzielczości radiometrycznej i wielospektralności, wyrażającej się obrazowaniem w kilku wąskich zakresach spektralnych. Obrazowania te są w równym stopniu przydatne do opracowań pomiarowych, jak i interpretacyjnych. Ta nowa okoliczność może skłonić przedstawicieli obu nurtów do częściowej rewizji stosowanych dotąd podejść metodycznych oraz zbliżenia obu nurtów. Przedstawiona sytuacja jest urzeczywistnieniem wcześniejszych przewidywań. Już w 1988 r. na XVI Kongresie Międzynarodowego Towarzystwa Fotogrametrii i Teledetekcji podano nową definicję, łączącą fotogrametrię i teledetekcję w jeden nurt, oraz zmieniono nazwę Towarzystwa, rozszerzając ją o człon "teledetekcji". Podjęta w pracy problematyka ma praktyczne odniesienie do obecnych uwarunkowań rozwoju krajowych systemów GIS oraz ich dalszych perspektyw.

EN

For a long time, photogrammetric projects were based on conventional aerial photographs. This situation has undergone rapid change recently. This results from the development of new Earth surface imaging systems, including aerial digital cameras and high resolution satellite images, whose cartographic potential is comparable with small scale aerial photographs (scale 1:25 000 and smaller). Thus, from the technical point of view, imaging capabilities from satellite platforms are approaching those of aerial ones. This new situation gives rise to heated discussions within the geoinformation society, concerning further development of conventional aerial cameras and the future prospects for replacing them with new, digital cameras. Considering the foreseen development of satellite, high resolution imaging of the Earth surface, the future of aerial imaging is under question. Various opinions concerning the issues under discussion and various development scenarios are presented. The symptomatic divergence of opinions is interesting; it results from a lack of well-ordered terms, which would allow for the comparison of multi-source image data. The publication under discussion proposes a system of terms and quantitative indices which can be used for the evaluation of the cartographic potential of multi-source data, i.e.: 1. conventional aerial photographs, 2. digital images acquired with aerial digital cameras, 3. very high resolution satellite images. This allowed for the comparison of various systems and became the basis for evaluating the usefulness of particular photographs and images for the implementation of specified measurement tasks. Development prospects for various technical means used for satellite and aerial imaging are discussed in the publication. In the author's opinion, separate consideration of those sources is not justified. They create a system of complimentary components. The only problem which remains to be solved, is the selection of a source and imaging parameters for a given task. The development trends presented in the publication allow the prediction that the three sources discussed will be equally available within the nearest future, with a tendency to replace conventional cameras with digital ones and to replace some applications which have been based on aerial photographs with satellite imageries. The tendency towards mutual linkage between aerial and satellite imaging, for the needs of existing and new CIS applications, will be much stronger than the expansion of one source at the expense of another. However, this would be a gradual process, will lasting several years. The thesis concerning the approach between the two trends in the use of photographs and images which we currently separated, namely the measurement trend (represented by photogrammetrists) and the interpretation trend (represented by remote sensing experts), is presented in the publication. This approach represents the reality for both trends at the source data acquisition stage. Images acquired with aerial digital cameras and satellite images are characterised by high measurement and interpretation capabilities; this results from their high spatial and radiometric resolution, as well as from the multispectral nature of those images, allowing for data acquisition in several spectral bands. The images are equally intended for measurement and interpretation tasks. These new circumstances may impel representatives of both trends to partially revise the methodological approaches used currently and to bring them much closer to together. This situation is the realisation of the earliest expectation. During XVI-th Congress of the International Society of Photogrammetry and Remote Sensing the new definition of photogrammetry was elaborated, connecting photogrammetry and remote sensing into one trend and the name of Society was widened to include the "remote sensing" component. Issues discussed in the publication may be practically referred to the existing conditions of national GIS system development as well as to their future prospects.