Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Mutualism between Lasius Ant Species and Stomaphis Aphids in Relation to Social Parasitism among the ants

Depa Łukasz, Vepsäläinen Kari, Rutkowski Tomasz, Czechowski Wojciech

Polish Journal of Ecology

|

2022

|

Vol. 70, nr 1

44--55

EN

The ant species Lasius (Lasius) brunneus (Latr.) and L. (Dendrolasius) fuliginosus (Latr.) are known mutualists of the myrmecophilous giant tree aphids of the genus Stomaphis Walk. Species of the Lasius subgenus Chthonolasius Ruzs., which live cryptically underground, have not been considered regular mutualists of those aphids. They often nest close to the known mutualists with which they are through their mutual colony developments intimately interrelated – as temporary social parasites of L. brunneus or temporary hosts of L. fuliginosus. Such a constellation raises the question about contacts of L. (Chthonolasius) species with Stomaphis aphids. Here, we describe modes of interaction between L. (Chthonolasius) umbratus (Nyl.) and S. graffii Cholod. which is usually hosted by L. (L.) brunneus. Our field data from Poland and elsewhere in Europe, together with published information, support our view that also L. (Ch.) umbratus and other underground-living species of the subgenus Chthonolasius are true mutualists of Stomaphis which take care of the aphids. Such ants differ by their protective behaviour from ants which prey on or only exploit aphids. The co-occurrence of L. (Chthonolasius) species with Stomaphis aphids has hitherto been relatively rarely reported, which probably is due to the cryptic lifestyle of these ants. We discuss the complex interrelations among the above Lasius F. species which belong to separate levels of social parasitism, and their relations with Stomaphis aphids. We also suggest that L. (Chthonolasius) species, which in the socially-parasitic hierarchy are located between Lasius s. str. and L. (Dendrolasius), may serve as transmitters of Stomaphis aphids from the former to the latter species.

2

Synergia jako wytyczna do budowania struktury centrum miasta

Gachowski Marek

Builder

|

2021

|

R.25, nr 10

34--39

PL

Złożoność oraz zróżnicowanie przestrzeni miejskiej są wartością, decydują o jej jakości szczególnie w obszarach śródmiejskich i centralnych. Dzięki zróżnicowaniu możliwe jest zadziałanie mechanizmów synergii oraz symbiozy. Dla sukcesu projektowania urbanistycznego kluczowa jest pełna i weryfikowalna kwantyfikacja oraz waloryzacja złożoności i różnorodności, a więc warunków dla symbiozy oraz wystąpienia efektu synergii. Graficzny zapis relacji przestrzennych, typowy dla prac urbanistycznych z wykorzystaniem grafów, wydaje się obiecujący dla zobiektywizowania efektów.

EN

Complexity and diversitivness (“mixed-use” nowadays) of urban space are crucial for a quality of that, especially in downtowns and city centers. Synergy and symbiosis effects could be obtained only when complexity, complementarity and diversitivness are established in urban space. The successful urban planning is possible only in the case, complex, verifiable quantification and valorization of complexity and diversitivness, (condition “sine qua non” for symbiosis and synergy effects) is applicable. Graphic record of space relations surveying complexity and diversitivness, typical for urban designing works, done with elements of graph transcription seems to be successful.

3

Intergrowth of bryozoans with other invertebrates in the Late Pridoli of Saaremaa, Estonia

Vinn Olev, Ernst Andrej, Wilson Mark A., Toom Ursula

Annales Societatis Geologorum Poloniae

|

2021

|

Vol. 91, No. 2

102--111

EN

Nine invertebrates intergrew with bryozoans in the latest Pridoli of Saaremaa, Estonia, namely: cornulitids (Cornulites baranovi and Conchicolites sp.), hydrozoans, rugosans (Tryplasma sp. and Entelophyllum sp.), Anoigmaichnus, microconchids (Tuberoconchus wilsoni), unknown tubicolous organisms and unknown soft-bodied organisms. The most common host of endobionts was Fistulipora przhidolensis, but trepostomes also participated in symbiotic associations. Solitary rugosan-cystoporate and hydrozoan-cystoporate associations were common in the Pridoli of Saaremaa, while other cases of intergrowth are rare. The rugosan-cystoporate, hydrozoan-cystoporate, hydrozoan-trepostome and Anoigmaichnus-cystoporate associations most likely were not a result of accidental intergrowth, whereas other associations presumably resulted from accidental intergrowth of two organisms. New data from the Pridoli of Saaremaa indicate that the Pridoli probably was not a time of lowered symbiosis levels in the regional ecosystem. Symbiosis levels in the Pridoli of Baltica were comparable to those in the Ludlow and Early Devonian worldwide.

4

Mykoryza na ratunek drzewom

Rudnicki E.

Zieleń Miejska

|

2017

|

Nr 10

26--27

PL

Udowodniono wielokrotnie, że naśladowanie natury zwiększa szanse na osiągnięcie sukcesu w uprawie roślin w warunkach nienaturalnych. Doskonałym przykładem jest wykorzystanie na terenie miast mykoryzy, czyli symbiozy drzew i krzewów z grzybami i bakteriami brodawkowymi występującymi w glebie.

5

Epi- and endobionts on the late Silurian (early Pridoli) stromatoporoids from Saaremaa Island, Estonia

Vinn O., Wilson M. A.

Annales Societatis Geologorum Poloniae

|

2012

|

Vol. 82, No. 3

195--200

EN

A diverse sclerobiont community is described from the Kaugatuma Formation (lower Pridoli) of Saare- maa, Estonia. The stromatoporoid substrates studied here vary from low-domical to high-domical shapes. The community is numerically dominated by microconchids, which may have been characteristic of the sclerobiont fauna in the Pridoli of Baltica. Palaeoconchus aff. tenuis, Anticalyptraea calyptrata, Aulopora sp., sheet-like bryozoans, branching bryozoans, erect bryozoan holdfasts, rugosans, favositids, discoidal crinoid holdfasts, star- like crinoid holdfasts and sheet-like stromatoporoids encrust the domical stromatoporoids. Endobionts are repre- sented by embedded, symbiotic rugosans, Aulopora sp., and two rare borings Trypanites.

6

Mikoryzy i ich wielofunkcyjna rola w środowisku

Krupa A.

Chemistry, Environment, Biotechnology

|

2010

|

Vol. 14

175-182

PL

W artykule przedstawiono zjawisko mikoryzy występujące pomiędzy określonymi gatunkami roślin i grzybów. Scharakteryzowano poszczególne rodzaje mikoryz oraz omówiono ich rolę w środowisku, ze szczególnym uwzględnieniem pozytywnego wpływu grzybów mikoryzowych na kondycję rośliny oraz szeroko rozumianą ochronę przed patogenami i skutkami skażenia środowiska.

EN

The report contains information about mycorrhiza. The relationship between the plant and the fungi are characterized. This specific symbiosis gives various benefits, especially to plants. Mycorrhiza influences growth and development of plants, protects them from pathogenic organisms and heavy metals pollution.

7

Holism as a determinant of culture in architecture

Solska M.

Architectus

|

2010

|

Nr 2(28)

197--202

PL

Idea holizmu w kategorii filozoficzno-estetycznej i proekologicznej jest kierunkiem realizacji wszelkich zadań i działań na rzecz KULTURY. Architektura i kultura, to dwie damy kroczące w równym rytmie dziejowego korowodu przez szlak życia, góry, doliny, salony i rozstaje społeczeństw w kolejnych okresach epok dziejów ludzkości. Architektura jest bowiem rzeczywistym i trwałym obrazem kultury duchowej oraz dorobku cywilizacyjnego i materialnego społeczeństwa i epoki. Czy jednak we współczesnym multikulturowym świecie architektura nadal zachowuje pozycję 'mentora' i świadka dziejów? Czy jest w stanie podtrzymać, bądź wskrzesić unikatowość miejsc i przestrzeni? Czy współczesna architektura, którą cechuje uniwersalizm formalny, a nowoczesne rozwiązania techniczne i technologiczne stają się jej domeną, nadal utrzymuje status królowej sztuk? Sama nazwa ARCHITEKTURA - symbol kreatywności - uległa pauperyzacji i zawłaszczeniu przez najprzeróżniejsze dziedziny wytwórczości i logistyki. Czy owa wulgaryzacja nazwy służy właściwemu odbiorowi architektury, jej idei, celebry w przestrzeni kulturowej i jej związku ze środowiskiem życia Człowieka?

EN

The phenomenon of culture formation takes place as a result of sociological reaction of 'double feedback': natural environment impinges on Man, Man - in the process of civilization building - processes and creates the environment, while the environment, in turn, as cultural reality, surrounds and forms Man by improving Man's personality. Originally, the notion of cultura was connected with land cultivation and it referred to transforming the natural state of the environment through human work into a state that was more useful for man. In the ancient times, the meaning of culture changed to refer more to man, his mentality and environmental interdependence1. In the Middle Ages, culture had a more universal character, however, because of the significance of religion (i.e. Christianity) in human life, its particularistic aspect was emphasized. The meaning of culture as a motivator of all conscious efforts aimed at developing and assessing the quality of a given object, talking about for instance 'culture of wheat' or 'culture of trades' was in use at the beginning of the 16th century.

8

Modelowanie i optymalizacja hodowli wielokrotnych

Zamojska A., Szewczyk K. W.

Inżynieria i Aparatura Chemiczna

|

2007

|

Nr 4-5

152-155

PL

W pracy przedstawiono opis matematyczny wielokrotnej hodowli okresowej złożonej populacji drobnoustrojów składającej się ze szczepu współżyjącego symbiotycznie ze szczepem hydrolizującym surowiec. Wyróżniono dwa graniczne przypadki, gdy etapem limitującym jest bądź hydroliza surowca bądź wzrost bakterii na metabolicie pośrednim. Określono warunki uzyskania stanu ustalonego tzn. takiego, gdy przebieg zmian stężenia biomasy i substra-tu limitującego wzrost w kolejnych cyklach jest taki sam, oraz warunki utraty stabilności prowadzącej do wymycia drobnoustrojów z reaktora. Określono optymalny czas cyklu hodowlanego, dla którego uzyskuje się największą produkcyjność reaktora.

EN

This work presents a mathematical description of repeated batch cultures of a mixed microbial population, consisted of two bacterial strain, substrate hydrolyzing and symbiotic strain utilizing the product of hydrolysis. Two cases have been considered: hydrolysis as the limiting step and growth on intermediate metabolite as the limiting process. The conditions of steady-state have been discussed. The optimum cycle time leading to maximum productivity has been established.

9

Mikoryza w mieście

Księżniak A., Szałański W.

Zieleń Miejska

|

2006

|

Nr 1

17-17

PL

Symbiotyczna zależność pomiędzy roślinami a grzybami nazywana jest mikoryzą. Jednak, mimo iż bardzo korzystnie wpływa na kondycję miejskich drzew, to w zadrzewieniach miejskich praktycznie nie występuje.

10

Znaczenie grzybów symbiotycznych w życiu lasu

Szabla K.

Problemy Ekologii

|

2005

|

R. 9, nr 2

104-108

PL

Nieodłącznym składnikiem życia biologicznego gleb leśnych są grzyby, a wśród nich grupa tworząca związki symbiotyczne z drzewami leśnymi. Związki te tworzone są z korzeniami ostatniego rzędu. Efektem tej symbiozy jest mikoryza, czyli wspólny organ złożony z komórek grzyba i korzenia tzw. grzybokorzeń. Optymalną dla naszych drzew leśnych formą symbiozy jest ektomikoryza. Cechą charakterystyczną ektomikoryz jest tzw. sieć Hartiga złożona ze strzępek grzybni wnikających pomiędzy komórki miękiszu kory pierwotnej korzeni ostatniego rzędu, gdzie następuje wymiana związków mineralnych i organicznych pomiędzy obu symbiontami oraz mufka grzybniowa otaczająca te korzenie. Grzyb przekazuje roślinie m.in. sole mineralne, wodę, hormony i witaminy, a otrzymuje od niej głównie cukry, których z powodu braku chlorofilu sam nie potrafi wytworzyć. Rozważając znaczenie mikoryzy dla optymalnego rozwoju drzew leśnych oprócz funkcji fizjologiczno - żywieniowych, obecnie chyba większą wagę przywiązuje się do roli mikoryz w łagodzeniu różnego rodzaju stresów, którym poddawane są rośliny, w tym również podkreśla się ich funkcje ochronne w stosunku do organizmów chorobotwórczych, szczególnie tych, które atakują systemy korzeniowe.W naszej strefie klimatycznej mikoryza ektotroficzna występuje naturalnie u wszystkich głównych gatunków lasotwórczych. W naturalnym środowisku leśnym sosna zwyczajna (główny nasz gatunek lasotwórczy) zawsze odznacza się trwałym współżyciem ektomikoryzowym. Ten rodzaj współżycia jest warunkiem prawidłowego rozwoju tego gatunku drzewa. Powszechność i niezbędność mikotrofizmu drzew leśnych ma podstawowe znaczenie dla hodowli lasu. W drugiej połowie XX wieku w wielu regionach świata zaczęły nasilać się choroby lasów, jako następstwo degradacji środowiska przez imisje przemysłowe. Pojawiły się problemy z odnowieniem lasu na zdegradowanych terenach, co przyczyniło się do zainicjowania szeregu badań nad sterowaną mikoryzacją sadzonek. Efektem było wdrożenie technologii produkcji sadzonek mikoryzowanych do praktyki leśnej. Od 1998 do 2003 roku wyprodukowano blisko 20 milionów sadzonek mikoryzowanych przy użyciu biopreparatów opartych na grzybach Laccaria bicolor, Laccaria laccata i Hebeloma crustuliniforme. W najbliższych 20 latach przewiduje się wzrost zapotrzebowania na sadzonki mikoryzowane, nie tylko ze względu na zwiększanie się zalesianych powierzchni gruntów porolnych, ale także w związku z potrzebą przebudowy drzewostanów, rekultywacją nieużytków poprzemysłowych, realizacją programu budowy autostrad. Sadzonki szczepione grzybami mikoryzowymi na każdym etapie wzrostu w uprawach osiągnęły wyższe przyrosty oraz wykazały znacznie wyższą przeżywalność od sadzonek nie mikoryzowanych przy czym im gorsze warunki to ta różnica jest większa na korzyść sadzonek mikoryzowanych. Doświadczenia potwierdzają zarówno hodowlaną jak i ekonomiczną sensowność sterowanej mikoryzacji sadzonek przeznaczonych do wysadzania w szczególnie trudnych warunkach. Wobec olbrzymiej różnorodności gatunkowej i złożoności biocenozy glebowej istnieje potrzeba kontynuacji badań związków mikoryzowych.

EN

Fungi, especially their group that creates symbiotic relationships with forest trees, are an integral element of the biological life of forest soils. These relationships are established by the lowest-level roots. Micorhise is an effects of this symbiosis, it is a common body composed of both: fungi and root cells. Ectomicorhise is identified to be the optimal form of symbiosis for the forest threes. A characteristic feature of the ectomicorhise is the so called Hartig's net composed of hyphae penetrating into epidermis of root cells where exchange of mineral and organic substances between both symbiotes takes place and a hypha muff is developed that coats the roots. The fungus provides the plant with mineral substances, water, hormones and vitamins, instead, the plant provides the fungus with hydrocarbons which it cannot produce do to lack of chlorophyll. Considering the meaning of micorhise for an optimal development of forest trees, beside its physiological and nutrition functions, more attention is paid to its capacities for reducing various types of stresses to which plants are exposed, especially its protective function against pathogens that attack the root systems. In our climatic zone ectotrophic micorhise occurs naturally in all main forest building tree species. In the natural forest environment, pine trees ( pinus silvestris - our main forest-building species) always show a durable ectomicorhise relationship that determines the proper growth of the trees. The commonness and necessity of microtrophism of forest trees has a fundamental meaning for forest breeding. In the second half of the 20th century forest diseases intensified as a consequence of environmental degradation by industrial immisions. Problems with renewal of forests on degraded areas have occurred which contributed to the initiation of research on controlled micorhisation of seedling trees. As a result a technology for micorhised seedling trees was put to forest breeding practice. Since 1998 to 2003 nearly 20 million of micorhised seedling plants were produced using biopreparations based on such fungi as Laccaria bicolor, Laccaria laccata and Hebeloma crustuliniforme. An increased demand for the micorhised seedling trees is expected in the upcoming 20 years, not only due to an increase in the afforested post-agricultural areas but also due to the necessity of reconstructing of the tree stands, revitalisation of the post-industrial areas and realization of the highways construction programme. Seedling trees with injected micorhise fungi achieved higher growth at each development stage compared to non-micorhised plants. The worse the growth conditions were the bigger this difference was for the benefit of the micorhised seedlings. The experiments prove both selvicultural and economic importance of controlled microrhise of seedling trees especially these to be grown in difficult conditions. At the abundance of biodiversity of species and complexity of soil biocenosis there is a strong need to continue the investigations of micorhised relationships.