Typ 021N jest jednym z najczęściej występujących bakterii nitkowatych wywołujących pęcznienie osadu czynnego w Europie [ Jenkins i in. 2004; Martins i in. 2004]. Mimo to informacji o jego preferencjach środowiskowych jest niewiele. Jednym z powodów jest fakt, że w obrębie typu 021N występują różne szczepy [ Martins i in. 2004; Nielsen i in. 1998]. Aby je rozróżnić konieczna jest analiza sekwencji rybosomalnego RNA. Znane są również doniesienia związane z odmienną przeżywalnością omawianego typu, po zastosowaniu różnych środków chemicznych.
Reaktory z przepływem nieciągłym, nazywane SBR, to takie reaktory, do których ścieki surowe dopływają w sposób ciągły, a odpływają do odbiornik okresowo, najczęściej jeden lub dwa razy na dobę. Klasyczny reaktor SBR to zbiornik wyposażony w układy napowietrzania, mieszania i pomiarowe, np. poziomu i stężenia tlenu. Reaktor SBR jest jednocześnie reaktorem i osadnikiem wtórnym. Osad czynny w takim reaktorze poddawany jest stałemu obciążeniu, co jest jedną z najważniejszych przyczyn niekorzystnego zjawiska tzw. puchnięcia osadu wywołanego nadmiernym rozwojem bakterii nitkowatych.
Stosowanie zaawansowanych technologii w produkcji przemysłowej powoduje wzrost ilości generowanych ścieków, które zawierają coraz więcej trudnych do usunięcia związków chemicznych w komunalnych oczyszczalniach ścieków. W odprowadzanych do odbiornika oczyszczonych ściekach mogą występować związki chemiczne wywołujące negatywny wpływ na środowisko i zdrowie człowieka. Wówczas, w uzasadnionych przypadkach, konieczne może być zastosowanie czwartego stopnia oczyszczania ścieków z wykorzystaniem zaawansowanych technologii utleniania. Jednym z przykładów takiego rozwiązani jest technologia C-ION austriackiej firmy SFC Umwelttechnik GmbH, którą można z powodzeniem wykorzystać zarówno w oczyszczalniach ścieków, jak również w stacjach uzdatniania wody.
Proces biologicznego oczyszczania ścieków metodą niskoobciążonego osadu czynnego jest niemal nierozerwalnie związany ze zjawiskiem tzw. "puchnięcia osadu". Dzięki coraz liczniejszym publikacjom na temat biologii osadu czynnego, szkoleniom i coraz lepiej wyposażonym laboratoriom przedsiębiorstw wodno-kanalizacyjnych jesteśmy w stanie skuteczniej identyfikować bakterie odpowiedzialne za problemy puchnięcia osadu czynnego. Bardzo często zjawisku temu towarzyszy powstawanie obfitych pian i kożuchów na komorach osadu czynnego i osadnikach wtórnych, co nie jest tylko i wyłącznie problemem natury estetycznej, ale stwarza znaczące problemy w utrzymaniu wyników pracy oczyszczalni ścieków w ramach norm określonych pozwoleniem wodno-prawnym. Wynoszona z osadników zawiesina niesie ze sobą zwiększony ładunek zanieczyszczeń w postaci BZT5, ChZT, azotu i fosforu.
Puchnięcie osadu czynnego powodowane niekontrolowanym rozwojem bakterii nitkowatych od wielu lat sprawia ogromne problemy eksploatacyjne prowadząc do pogorszenia pracy oczyszczalni ścieków i obniżenia jakości odpływu. Od lat trwają poszukiwania różnych metod, które mogłyby zostać zastosowane do jego zwalczania. Wiele tych metod nie wyszło poza fazę testów w skali laboratoryjnej, wiele jednak wdrażano w oczyszczalniach ścieków. Nie zawsze pierwsza z metod zastosowanych w danej oczyszczalni okazuje się skuteczna. Często wypracowanie właściwej dla danego obiektu metody walki z bakteriami nitkowatymi to proces długotrwały, w którym konieczne jest monitorowanie składu gatunkowego bakterii nitkowatych w zestawieniu z zastosowanymi środkami zaradczymi.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.