Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 2014

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: sustainable landscape

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Czy krajobraz może być „zrównoważony”? (kilka uwag teoretycznych)

Szymski Adam M.

Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych

2014

T. 10, nr 4

35--47

W artykule przedstawiono polemiczne stanowisko w kwestii możliwości powiązania problematyki architektury krajobrazu z ideą „zrównoważonego rozwoju” jako sposobu na zachowanie równowagi przyrodniczej w makro- i mikroskali. W kontekście tego dylematu autor stawia również pytanie o rolę architekta krajobrazu jako „kreatora przestrzeni” czy też „reżysera przeżyć wrażeń”, którego działalność w istocie staje się podporządkowana lub wręcz wyznaczona kryterium „równowagi środowiskowej” w odniesieniu do terytoriów ludzkiego zamieszkania i użytkowania. Zdefiniowane w zapisie planu zagospodarowania przestrzennego określone obszary pośredniej lub bezpośredniej ochrony istniejących zasobów przyrodniczych czynią w istocie rolę architekta krajobrazu jedynie do pozorowania działań kreacyjnych możliwych do postrzegania, jako wydzielonych (wyrazistych) kompozycji przestrzennych posiadających określoną filozofię stylistykę. Forsowanie idei „zrównoważonego rozwoju”, jako antidotum na aktualny stan „zachwiania” równowagi pomiędzy środowiskiem naturalnym a środowiskiem ludzkim, rozumianych tu jako środowisko „sztuczne” wydaje się być – w sensie praktycznym – czystą iluzją, chociaż sam postulat, by ludzie ograniczali działania, których wpływ na środowisko naturalne jest negatywny, do niezbędnego minimum, pozostaje w pełni zasadny w każdym czasie i w każdym miejscu działalności ludzkiej na kuli ziemskiej. Skoordynowanie tych przedsięwzięć z rolą architekta krajobrazu wydaje się – w świetle aktualnych przepisów prawa w Polsce – działaniem nie tylko nierealnym, ale wręcz pozostającym w sprzeczności z jego rolą i posiadanymi umiejętnościami.

The article discusses the question of whether it is possible to link landscaping to the concept of “sustainable development” in order to preserve the nature’s balance at both macro and micro levels. In the context of this dilemma, the author challenges the role of the landscaper as “a space creator” or “a director of experiences”, whose input in the areas of human residence and use is in fact guided or even determined by the principle of keeping “the nature’s balance”. Direct and indirect protection measures of the existing natural resources outlined in the land management plan reduce the role of the landscaper to merely (?) simulating any visible creational work with individ-ual (distinct) spatial compositions of specified philosophy and style. It seems therefore purely illusory, in practical terms, to advocate that “sustainable development” might remedy the current “imbalance” between natural and human, meaning “artificial”(?), environments. However, encour-aging people to limit their adverse effects on the natural environment to the minimum necessary remains fully valid at all times, in every part of the world affected by human activity. In the light of all current Polish legislation, the attempts to coordinate these projects and the role of the land-scaper seem not only unrealistic, but even contradictory to their role and skills.

Placing the idea of sustainable landscape in ecophilosophy

Małgorzata L

Problemy Ekorozwoju

2014

Vol. 9, nr 1

81--88

The preamble to the European Landscape Convention states, that the landscape is an important part of economic life, affecting culture, the environment and social issues. It is a basic component of the European natural and cultural heritage, building both national and local identities of society. The Convention also regards landscape as a key element of social well-being, meaning its protection and improvements to its quality and variety, yield eco-nomic value and depend on each of us. This conception of space provides a basis for building the sustainability in landscape, a challenging and multi-dimensional problem, whose foundations can be found in ecophilosophy. Therefore, this publication seeks to combine the world of philosophy and realistic spatial management in order to answer some fundamental questions about the nature of this relatively new idea. The author discusses the chances of this perspective gaining popularity and presents her understanding of the concepts of landscape and landscape sustainability.

W preambule do Europejskiej Konwencji Krajobrazowej czytamy, że krajobraz stanowi istotny element życia gospodarczego, wiąże się z kulturą, ekologią i sprawami społecznymi. Stanowi on podstawowy komponent euro-pejskiego dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego, buduje tożsamość narodową i lokalną społeczeństwa. Zwraca się w niej także uwagę na to, że krajobraz stanowi kluczowy element dobrobytu społeczeństwa, a jego ochrona i planowanie to podnoszące jakość i różnorodność ważne elementy gospodarki i obowiązek każdego z nas. Takie podejście do przestrzeni daje podstawy budowania zrównoważenia w krajobrazie, problemu trudnego i wielowymiarowego, którego fundamenty można odnaleźć w ekofilozofii. Dlatego publikacja ta stara się połączyć świat filozofii i realistycznego zarządzania przestrzenią, by odpowiedzieć na podstawowe pytania o istotę tej sto-sunkowo młodej idei, o to czy problem ten ma szansę na zaistnienie jako ważny element wizji przyszłości. Nie-zbędne było także przedstawienie swojego rozumienia pojęć krajobraz i krajobraz zrównoważony.