Metodyka generacji par bojowych środków trujących o kontrolowanych stężeniach powstała w wyniku zapotrzebowania polskich sił zbrojnych na sprawdzanie poprawności działania automatycznych sygnalizatorów skażeń chemicznych. Porównano metody generacji par bojowych środków trujących, które były opracowywane na przestrzeni ostatnich lat w laboratorium Wojskowego Instytutu Chemii i Radiometrii. Przedstawiono przegląd metod generacji par bojowych środków trujących z grupy środków parzących na przykładzie iperytu siarkowego. Omówiono trzy metody generacji par iperytu siarkowego za pomocą kapilary, przy użyciu roztworów węglowodorów alifatycznych oraz z zastosowaniem metalowego naczynia generacyjnego. Dokonano analizy każdej z tych metod pod kątem stabilności generacji par iperytu siarkowego.
EN
Methods for generation of chem. warfare agents vapors were compared. In particular, methods for S mustard vapor generation by using a capillary tube, by using aliph. hydrocarbon solns. and by using a metal generating vessel were presented. The methods were tested for the stability of sulfur mustard vapor concn.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Przedstawiono wyniki badań laboratoryjnych procesu termiczno-katalitycznego rozkładu sulfidu bis(2-chloroetylu) (iperytu siarkowego) w warunkach dynamicznych i statycznych na impregnowanych solami metali (Cu, Ag, Au i Fe) włókninach węglowych w temp. 80°C.
EN
Mustard gas was adsorbed on the Fe, Cu, Au and Ag saltsimpregnated activated C nonwovens under dynamic and static conditions at 80°C to study its catalytic decompn. in air stream. The Fe-contg. sorbent was the most active catalyst of the reaction.
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Zatapianie niemieckich bojowych środków trujących (BST), głównie iperytu siarkowego odbywało się głównie w latach 1946–1947. Zatopiono wówczas około 300 tys. BST ton głównie w Morzu Bałtyckim. Z uwagi na niebezpieczny i bardzo kosztowny proces wydobywania i zobojętniania BST, jedynym możliwym postępowaniem pozostaje ich monitorowanie w Bałtyku. Od czasu do czasu dochodzi do oparzeń iperytem siarkowym rybaków, wczasowiczów czy nurków.
EN
The practice of sinking German chemical warfare agents (CWA), mainly sulphur mustard, was implemented in the years 1946-1947. At that time nearly 300 thousand tonnes of CWA were deposited, mostly in the Baltic Sea. Due to the dangerous and costly process of CWA recovery and neutralisation, the only possible manner of proceeding consists in their close monitoring. Still, there are occasional reports on sulphur mustard burns of fishermen, holidaymakers or divers.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.