Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: sulphonamides

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Comparison of sulphonamides decomposition efficiency in ozonation and enzymatic oxidation processes

Lemańska Natalia, Felis Ewa, Poraj-Kobielska Marzena, Gajda-Meissner Zuzanna, Hofrichter Martin

Archives of Environmental Protection

2021

Vol. 47, no. 1

10--18

Sulphonamides (SAs) are one of the most frequently detected anthropogenic micropollutants in the aquatic environment and their presence in it may pose a threat to living organisms. The aim of the study was to determine susceptibility of selected sulphonamides, i.e. sulfadiazine (SDZ) and sulfamethazine (SMZ), to degradation in the ozonation process and in enzymatic oxidation by unspecific peroxygenase extracted from Agrocybe aegerita mushroom (AaeUPO). Moreover, the acute toxicity of the aqueous solution of the selected sulphonamides (SMZ and SDZ) before and after mentioned treatment processes were studied on the freshwater crustacean Daphnia magna. Initial concentrations were equal to 2×10-5 M for sulfadiazine and 1.8×10-5 M for sulfamethazine. The percentage of transformation for the O3 process was at the level 95% for both SDZ and SMZ (after 10 s of the process), whilst enzymatic oxidation of SDZ and SMZ by AaeUPO caused transformation efficiencies at the levels of 97% and 94% (after 1 minute of the process), respectively. The second order rate constants of selected sulfonamides with molecular ozone and fungal peroxidase were also determined in the research. EC50 (median effective concentration) values from toxicity test on D. magna were found in the range from 14.6% to 37.2%, depending on the type of the process. The conducted oxidation processes were efficient in degradation of selected sulphonamides. The toxicity of the mixtures before and after treatment was comparable and did not change significantly. The research have shown that biological processes are not always safer for living organisms compared to the chemical processes.

Sulfonamidy są jednymi z najczęściej wykrywanych mikrozanieczyszczeń antropogenicznych w środowisku wodnym, a ich obecność w nim może stanowić zagrożenie dla organizmów żywych. Celem badań było określenie podatności wybranych sulfonamidów, tj. sulfadiazyny i sulfametazyny na degradację w procesie ozonowania i utleniania enzymatycznego przez nieswoistą peroksygenazę ekstrahowaną z grzyba Agrocybe aegerita (AaeUPO). Ponadto badano toksyczność ostrą wodnego roztworu wybranych sulfonamidów przed i po wspomnianych procesach na słodkowodnym skorupiaku Daphnia magna. Początkowe stężenia wynosiły odpowiednio: 2×10-5 M (sulfadiazyna) i 1,8×10-5 M (sulfametazyna). Procent transformacji dla procesu O3 kształtował się na poziomie 95%, zarówno dla sulfadiazyny, jak i sulfametazyny, natomiast enzymatyczne utlenianie przez AaeUPO spowodowało odpowiednio transformacje badanych leków na poziomie 97% (sulfadiazyna) i 94% (sulfametazyna). W badaniach wyznaczono drugorzędowe stałe szybkości reakcji badanych sulfonamidów z ozonem cząsteczkowym i peroksydazą grzybową. Wartości EC50 z badań ekotoksyczności na D. magna wahały się od 14,6% do 37,2%, w zależności od rodzaju procesu. Wybrane do badań procesy utleniania okazały się być skuteczne w degradacji (transformacji) badanych sulfonamidów. Toksyczność mieszanin przed i po procesach była porównywalna, i nie zmieniała się znacząco, jednak to mieszaniny przed i po procesach enzymatycznej oksydacji charakteryzowały się wyższą toksycznością w porównaniu do mieszanin przed i po procesie ozonowania. Badania wykazały, że procesy biologiczne nie zawsze są bezpieczniejsze dla organizmów żywych w porównaniu z procesami chemicznymi.

Proces fotoktalityczny wybranych sulfonamidów w obecności TiO2, FeCl3 i TiO2/FeCl3

Ziemiańska J., Papla P., Baran W., Adamek E., Sobczak A., Lipska I.

Proceedings of ECOpole

2013

Vol. 7, No. 1

427--434

Powszechne stosowanie chemioterapeutyków niesie ze sobą wiele negatywnych skutków. Są one używane w weterynarii, medycynie, hodowli ryb, a także przy uprawie roślin. Sulfonamidy są przykładem takich leków. Są bakteriostatycznymi chemioterapeutykami, które obecnie są głównie stosowane w weterynarii. Gromadząc się w różnorodnych organizmach, często są wobec nich toksyczne. Poszukuje się różnorodnych metod, które mają na celu przeciwdziałanie rosnącemu zanieczyszczeniu środowiska. Jedną ze skutecznych metod jest fotokataliza, która zachodzi przy udziale katalizatora i w obecności promieniowania elektromagnetycznego. Związek organiczny poddany działaniu procesowi fotokatalitycznemu ulega rozkładowi, a następnie całkowitej mineralizacji. Celem pracy było zbadanie skuteczności procesu fotokatalitycznego w obecności wybranych sulfonamidów przy zastosowaniu wybranych układów katalitycznych. Procesy fotokatalityczne badano przy użyciu katalizatora TiO2 P25 Degussa Aeroxide®, FeCl3 oraz mieszaniny TiO2/FeCl3. Fotokataliza zachodziła we wszystkich układach katalitycznych. Stwierdzono, że mieszanina TiO2/FeCl3 jest najbardziej efektywnym układem katalitycznym. Dynamika procesu fotokatalitycznego była charakterystyczna dla reakcji pierwszorzędowych.

The widespread use of chemotherapeutic carries with it many negative effects. They are used in veterinary, medicine, fish farming and the cultivation of plants. Sulfonamides are an example of such drugs. They are bacteriostatic chemotherapeutics, which are now mainly used in veterinary medicine. Cumulating at a variety of organisms, are often toxic to them. Aim is to find a variety of methods which prevent the increasing environmental pollution. One of the most effective methods is photocatalysis, which occurs with the participation of the catalyst in the presence of electromagnetic radiation. Organic compound subjected to photocatalysis is degraded, then undergoes the total mineralization. The aim of this study was to examine the effectiveness of the process of photocatalysis in the presence of selected sulfonamides using the selected catalytic systems. Photocatalytic processes have been studied using the catalyst TiO2-P25 Degussa Aeroxide®, and a mixture of FeCl3 and TiO2/FeCl3. Photocatalysis occurred in all the catalytic systems. It was found that the mixture TiO2/FeCl3 is the most efficient catalytic system. The dynamics of the process of photocatalytic reaction was typical for the first order reaction.