Artykuł ten przedstawia część wyników badań, które autorka przeprowadziła w ramach pracy nad niepublikowaną rozprawą doktorską pt. Projekt wzorcowy buddyjskiego ośrodka odosobnieniowego. Badania bazują na różnorodnych metodach: autorka bada in situ wiele różnorakich buddyjskich obiektów architektonicznych na Wschodzie i na Zachodzie, projektuje wnętrza ośrodków buddyjskich na Zachodzie i analizuje, które aspekty architektury buddyjskiej są ponadczasowe i ponadkulturowe, a które są efektem lokalnych wpływów. W efekcie tych badań wyłania się warstwa symboliczna architektury obiektów buddyjskich, która warta jest zachowania we współczesnych obiektach kultu buddyjskiego w trakcie transpozycji buddyzmu ze Wschodu na Zachód. Wyraźne również staje się, które z uwarunkowań kształtujących tę architekturę i architekturę wnętrz mają znaczenie tylko kulturowe, które zaś socjologiczne.
EN
This article presents part of research results, which author was performing as part of a non-published PhD work: Design of a model Buddhist retreat center. The work is based on different methods: author is testing “in situ” many different Buddhist architectural objects in the East and in the West, designs interiors of Buddhist centers in the West, and analyses, which aspects of Buddhist architecture are timeless and intercultural, and which are the result of local influences. As a result of that research, some symbolic layer of architectural Buddhist objects emerges. It is worth of being preserved in the contemporary Buddhist centers, during transposition of Buddhism from the East to the West. It becomes as well very clear, which conditions, shaping this architecture and interior design have only cultural or sociological meaning.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.