Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Brykowska Maria

1 2021

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: study methods

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Twórczość architekta Gerarda Ciołka w okresie pracy w Zakładzie Architektury Polskiej na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej oraz jego metoda badań zabytkowych ogrodów

Brykowska Maria

Studia do Dziejów Architektury i Urbanistyki w Polsce

2021

nr 4

62--119

Prof. dr arch. Gerard Ciołek (1909–1966) był znanym specjalistą badań i konserwacji zabytkowych ogrodów oraz projektowania obszarów zielonych. Od rozpoczęcia studiów w 1929 roku był związany z Wydziałem Architektury Politechniki Warszawskiej, a od 1948 roku z Wydziałem Architektury Politechniki Krakowskiej, gdzie uczestniczył w tworzeniu szkoły badań i konserwacji ogrodów oraz ochrony i kształtowania krajobrazu. Nie ma wątpliwości, że zaczynając pracę na drugiej uczelni, posiadał już ogromną wiedzę historyczną i własną metodę badań terenów zielonych. Liczne prace na temat twórczości architektonicznej Gerarda Ciołka potwierdzają, że na Politechnice Krakowskiej kontynuował i doskonalił umiejętności wcześniej zdobyte w Zakładzie Architektury Polskiej i Historii Sztuki na Politechnice Warszawskiej – przed i po wojnie, do 1948 roku. Już podczas studiów znaczący wpływ na jego wiedzę i zainteresowania wywarli m.in. profesorowie: Oskar Sosnowski, Franciszek Krzywda-Polkowski (promotor jego dyplomu nt. parku), Tadeusz Tołwiński (pro- motor jego pracy doktorskiej) oraz zapewne konserwator Jarosław Wojciechowski i prowadzący zajęcia z projektowania – Czesław Przybylski. Pracowity, dociekliwy i uzdolniony artystycznie Gerard Ciołek, już w trakcie zaliczania przedmiotu „architektura polska” nawiązał bliższe kontakty z ZAPiHS PW. W 1934 roku (po półdyplomie) został przyjęty przez profesora Oskara Sosnowskiego na stanowisko asystenta, by po dyplomie w 1936 roku, awansować na starszego asystenta. W 1937 roku jako kierownik Studium 4 – Architektury Ogrodów, miał realizować wieloletni, wielofazowy program badawczy skoncentrowany na historii architektury parków i ogrodów polskich. Niniejszy artykuł poświęcony jego twórczości i metodzie badań prowadzonych w ZAP, oparty został m.in. na materiałach archiwalnych T.M. Ciołka (ujętych w ANEKSIE), opublikowanych w 2019 roku na Politechnice Krakowskiej. Praca składa się z dwóch tematów – Twórczość naukowa Gerarda Ciołka w okresie pracy w ZAP na WA PW (1934–1948) i Metoda badań zabytkowych ogrodów według Gerarda Ciołka. Pierwsze trzy rozdziały obejmują: 1. Twórczość Gerarda Ciołka w okresie pracy w ZAPiHS PW; 2. Działalność naukową i dydaktyczną w okresie okupacji (m.in. w ZAP na Tajnej Politechnice), podczas Powstania Warszawskiego, pobytu w niewoli i po wojnie w 1945 roku; 3. Prace w ZAP WA PW na stanowisku adiunkta do 1948 roku. W rozdziale 4, zawarto tematy i metody badań prowadzonych w rezydencjach w Wilanowie i w Nieborowie w latach 1943 –1948: 1. Badania topograficzne i otoczenia; 2. Dokumentacja stanu istniejącego – pomiary, fotografie, opisy analityczne; 3. Badania archiwalne założenia/ogrodu: źródeł pisanych, kartograficznych, ikonograficznych; opracowanie dziejów rezydencji; 4. Badania założenia/ogrodu jako dzieła sztuki, ich wartości (m.in. w kontekście teorii i stylu); 5. Badania czynników przyrodniczych i krajobrazu; 6. Opracowania rysunkowe rekonstrukcji założenia/ogrodu (w różnych fazach) i projektu. Wypracowanie metody badań przez Gerarda Ciołka było możliwe dzięki zdobytej wiedzy w okresie międzywojennym w ZAPiHS PW. Najważniejszy wpływ na niego miał profesor Oskar Sosnowski. To na jego zlecenie badał architekturę drewnianą i skanseny, analizował na określonym obszarze zabytki architektury i historyczne ogrody, jako stypendysta Funduszu Kultury Narodowej. Ponad to, Gerard Ciołek w ZAP współpracował z architektami – Janem Zachwatowiczem, Bohdanem Guerquinem, Stanisławem Żarynem i inżynierem ogrodów Krystyną Żelechowską oraz poznawał metodę badań naukowych historyka Stanisława Herbsta, historyków sztuki Michała Walickiego i Juliusza Starzyńskiego oraz badaczy architektury: Franciszka Piaścika, Kazimierza Piechotki, Z. Dmochowskiego, Piotra Biegańskiego i Czesława Witolda Krasowskiego. Utrzymywał także kontakt z kolegami urbanistami – Kazimierzem Wejchertem i Janem Olafem Chmielewskim. Od 1948 roku profesor doktor Gerard Ciołek prowadził (na zlecenie) na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej w Zakładzie Architektury Krajobrazu kierowanym przez profesora Witolda Plapisa (promotora pracy dyplomowej autorki), wykłady i ćwiczenia w zakresie historii i kompozycji przestrzeni zielonych. Wykształcił wielu architektów, ale jego dyscyplinę na Wydziale Archiktury PW kontynuowali nieliczni – m.in. profesorowie Sławomir Czajkowski (kierownik Pracowni Architektury Krajobrazu) i Jolanta Putkowska (asystent w ZAP, kierownik Zakładu Historii Budowy Miast) – autorka wielu prac nt. rezydencji z ogrodami w Warszawie i poza nią.

Architect Prof. Gerard Ciołek, Ph.D. (1909–1966), was a well–known specialist in the study and conservation of historical gardens as well as in the design of green areas. From the very start of his studies in 1929, his life was coupled with the Faculty of Architecture of the Warsaw University of Technology, and from 1948 with the Faculty of Architecture of the Cracow University of Technology where he was a participant in the creation of a school of research and conservation of gardens as well as of the protection and shaping of the landscape. There can be no doubt that upon starting work at the second school, he already possessed enormous historical knowledge and his own method for studying green areas. Numerous works on the architectural creativity of Gerard Ciołek confirm that at the Cracow University of Technology he continued and improved upon skills gained earlier at the Department of Polish Architecture and Art History (ZAPiHS) of the Warsaw University of Technology, including after the war up to the year 1948. It was already during his studies that his knowledge and interests were influenced by professors O. Sosnowski, F. Krzywda-Polkowski (thesis supervisor on the topic of parks), T. Tołwiński (doctoral dissertation supervisor), and most certainly conservator J. Wojciechowski and Czesław Przybylski as well as A. Szyszko-Bohusz (doctoral dissertation supervisor of O. Sosnowski, renowned researcher into Wawel Castle) who conducted design classes. at the Warsaw school. Industrious, inquisitive, and artistically talented, Gerard Ciołek developed closer contacts with the Department of Polish Architecture and Art History of the Warsaw University of Technology while taking classes in Polish Architecture. In 1934 (after receiving a semi–diploma) he was taken on by Prof. O. Sosnowski as an assistant professor. Upon being awarded his diploma in 1936, he was advanced to a senior assistant professor position. In 1937, as head of Study Center 4 —The Architecture of Gardens, he was assigned the task of implementing a “multiyear, multiphase research program concentrated on the history of the architecture of the parks and gardens of Poland.” The article is devoted to his creativity and research methods as conducted at the Department of Polish Architecture (ZAP) and, among other sources, is based on the archival materials of T.M. Ciołek (described in the Appendix) published in 2019 by the Cracow University of Technology. The work covers two topics: the scientific creativity of Gerard Ciołek during the period of his work at the Department of Polish Architecture of the Faculty of Architecture of the Warsaw University of Technology (1934–1949) and a method for conducting research on historical gardens as developed by Gerard Ciołek. The first three chapters encompass (1) the creative work of Gerard Ciołek during his time at the Department of Polish Architecture and Art History of the Warsaw University of Technology, (2) research and educational work during the Occupation (including with the Department of Polish Architecture of the Covert University of Technology), during the Warsaw Uprising, and as prisoner of war, and (3) work at the Department of Polish Architecture of the Faculty of Architecture of the Warsaw University of Technology as an adjunct professor up to 1948. Chapter 4 encompasses topics and research as related to the residences in Wilanów and Nieborów over the years 1943–1948: (1) research into the topography and surroundings, (2) documentation of the existing state—measurements, photographs, and analytical descriptions, (3) archival research into the layout of the garden— textual, cartographic, and iconographic sources—and the development of the history of the residences, (4) research into the layouts of the gardens as works of art and their value, including in the context of theory and style, (5) research into natural and landscape factors, and (6) the reconstruction of the garden layouts (in various phases) in the form of drawings and designs. The research methods developed by Gerard Ciołek were possible thanks to knowledge gained during the interwar period at the Department of Polish Architecture and Art History of the Warsaw University of Technology. It was Prof. O. Sosnowski’s influence that was the greatest. Sosnowski com- missioned Ciołek’s research into timber architecture and that of open–air museums. Ciołek analyzed architectural heritage and historical gardens in a defined area thanks to a fellowship from the Fund for National Culture (FKN). Moreover, at the Department of Polish Architecture, Gerard Ciołek collaborated with architects J. Zachwatowicz, B. Guerquin, and S. Żaryn as well as garden engineer K. Żelechowska. He also observed the scientific research methods of historian S. Herbst, art historians M. Walicki and J. Starzyński, as well as researchers into architecture F. Piaścik, K. Piechotka, Z. Dmochowski, P. Biegański, and C.W. Krasowski. He maintained contacts with K. Wejchert and J.O. Chmielewski, colleagues involved in urban planning. Starting with 1948, Prof. Gerard Ciołek, Ph.D., was commissioned with the conducting of lectures and classes in “the field of the history and composition of green areas” at the Faculty of Architecture of the Warsaw University of Technology in the Department of Landscape Architecture, which was headed by Prof. Witold Plapis (this author’s thesis supervisor). He educated many architects, albeit not many carried on his discipline at the Faculty of Architecture of the Warsaw University of Technology. Those who did included Prof. S. Czajkowski (head of the Landscape Architecture Studio) and Prof. J. Putkowska (assistant professor with the Department of Polish Architecture and head of the Department of the History of the Building of Cities), author of many works on residences with gardens in Warsaw and beyond.