Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Polimery

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: struktura lamelarna

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Modeling of the lamellar structure of ethylene-1-octene copolymers

Rabiej S., Rabiej M.

Polimery

2014

T. 59, nr 7-8

549--556

The parameters of the lamellar structure of melt crystallized ethylene-1-octene copolymers were determined with the usage of model calculations. Two models were employed: classical model of Hosemann and a variable local structure model. In the second model it was assumed that the crystallinity of stacks varies from stack to stack according to some distribution function P(j). Theoretical SAXS curves related to the assumed models were best fitted to the experimental curves and the parameters of stacks were determined. It was found that the second model gave much better fits then the model of Hosemann. Generally, the distribution function P(j) is asymmetric and positively skewed but its shape changes for the stacks crystallized at various temperatures. At higher temperatures, starting from the melting point, the crystallinity distribution can be well approximated by the Reinhold function. At lower temperatures, closer to the final solidification, the split Gauss function is a better approximation.

Badano strukturę lamelarną kopolimerów etylen-1-okten podczas ich chłodzenia od temperatury topnienia do temperatury pokojowej. Parametry struktury wyznaczano na podstawie obliczeń modelowych, polegających na optymalnym dopasowywaniu teoretycznej krzywej rozpraszania SAXS, odpowiadającej założonemu modelowi struktury, do krzywej eksperymentalnej. W obliczeniach stosowano klasyczny model Hosemanna, zgodnie z którym wszystkie stosy lamelarne występujące w polimerze są statystycznie identyczne, oraz model zakładający niejednorodność struktury polimeru. Ten ostatni model zakładał, że stopień krystaliczności stosów jest zróżnicowany, a jego występowanie w objętości polimeru opisuje pewna funkcja rozkładu P(j). Badania wykazały, że nie jest możliwe uzyskanie dobrego dopasowania krzywych teoretycznych, opisanych zależnościami podanymi przez Hosemanna, do krzywych eksperymentalnych, co tym samym świadczy o nieadekwatności tego modelu w odniesieniu do badanych struktur. Zastosowanie drugiego modelu pozwoliło na uzyskanie bardzo dobrego dopasowania w całym zakresie rejestracji krzywych SAXS. Otrzymane wyniki świadczą o niejednorodnej strukturze stosów lamelarnych w badanych kopolimerach oraz o asymetrycznym charakterze rozkładu stopnia krystaliczności w stosach. W zakresie wysokich wartości temperatury, rozkład ten może być bardzo dobrze opisany za pomocą funkcji Reinholda. W zakresie niższych wartości temperatury, bliskich temperaturze końcowego zestalenia się kopolimeru, lepszym przybliżeniem jest tzw. składana funkcja Gaussa.

Determination of the parameters of lamellar structure of semicrystalline polymers using a computer program SAXSDAT

Rabiej S., Rabiej M.

Polimery

2011

T. 56, nr 9

662-670

A computer program SAXDAT for the analysis of small angle X-ray scattering (SAXS) curves of semicrystalline polymers is described. The program is based on a lamellar stack model of polymer structure. In the program, the parameters of stacks can be determined from one-dimensional correlation function calculated as a Fourier transform of intensity distribution or by model calculations which consist in fitting of a theoretical intensity distribution function to the experimental curve. The program can be applied to single curves as well as to big sets of curves obtained from time resolved experiments. Both point and slit collimation recording systems are acceptable.

W pracy opisano możliwości opracowanego przez autorów programu komputerowego SAXSDAT przeznaczonego do analizy krzywych małokątowego rozpraszania promieniowania rentgenowskiego (SAXS) otrzymanych podczas badań polimerów semikrystalicznych. Algorytmy programu wykorzystują zależności znane z teorii rozpraszania promieniowania rentgenowskiego przez polimery semikrystaliczne, opracowane przy założeniu lamelarnego modelu ich struktury wewnętrznej. Program może być stosowany do analizy pojedynczych krzywych SAXS otrzymanych w eksperymentach statycznych, przy użyciu klasycznych kamer małokątowych typu kamera Kratky'ego, jak też do wieloelementowych zbiorów krzywych otrzymywanych w eksperymentach dynamicznych prowadzonych z zastosowaniem promieniowania synchrotronowego. Jego istotną zaletą jest to, że może być używany do opracowania krzywych zarejestrowanych przy użyciu zarówno punktowego jak i szczelinowego systemu kolimacji wiązki pierwotnej. Jednym z głównych zadań programu jest wyznaczenie tzw. jednowymiarowej funkcji korelacyjnej charakteryzującej strukturę warstwowych domen wypełniających objętość polimeru. Na podstawie przebiegu tej funkcji, obliczane są wszystkie parametry charakteryzujące strukturę tych domen: grubość lamel krystalicznych i warstw amorficznych, wielki okres, objętościowy stopień krystaliczności domen, grubość obszaru przejściowego na granicy faz, inwariant idealny i rzeczywisty.