Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: strategie pokonywania kryzysu

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Niespełnione nadzieje zrównoważonego rozwoju

Konstańczak S.

Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska

2015

z. 85

215--232

Autor w swym referacie podejmuje próbę oceny dotychczasowych rezultatów społeczności międzynarodowej we wdrażaniu koncepcji zrównoważonego rozwoju. Stawia w nim tezę, że dotychczasowe niepowodzenia na tej drodze należy wiązać z nieuzasadnionymi oczekiwaniami, że wszyscy ludzie w podobnym stopniu będą pojmować i realizować w praktyce te założenia. Ograniczanie się tylko do poprawy stanu środowiska przyrodniczego automatycznie wyklucza z udziału w tym zadaniu zmarginalizowaną swym ubóstwem większość mieszkańców naszej planety. Dlatego zrównoważony rozwój powinien zakładać priorytet celów społecznych nad ekologicznymi. Autor, odwołując się do poglądów Thomasa Malthusa, dokonuje też krytyki współczesnej działalności humanitarnej, która zamiast pomagać upośledzonym materialnie, uzależnia ich od tej pomocy, a w ten sposób ogranicza ich potencjał rozwojowy. W artykule zamierza się także przedstawić wizje alternatywnego rozwoju naszej cywilizacji, jeśli strategia zrównoważonego rozwoju nie będzie realizowana w praktyce. W konkluzji autor sugeruje, że strategia zrównoważonego rozwoju musi zawierać jakąś wizję pożądanej przyszłości, bo inaczej któryś z tych wariantów alternatywnych ma szansę urzeczywistnienia.

The author is trying to evaluate in his paper the results of international communities’ attempts of implementing the ideas of sustainable development. He also proposes a thesis that all failures made in this area up to now are bound to unjustified expectations that all people will understand and perform practically these assumptions to the same extent. The restriction only to the improvement of the natural environment’s condition automatically excludes the majority of inhabitants of our planet, marginalized by their poverty, from participating in this task Therefore, sustainable development should assume the priority of social goals over ecological ones. The author, referring to Thomas Malthus’s views, criticizes modern humanitarian activity, which, instead of bringing help to those who are materially handicapped, addicts them to this help and thus restricts their development potential. The paper also presents visions of alternative development of our civilization if the strategy of sustainable development is not realized in practice. In conclusion the author suggests that the strategy of sustainable development must include the vision of desired future. Otherwise, one of these alternative variants may be realized.

Theory of sustainable development and social practice

Konstańczak Stefan

Problemy Ekorozwoju

2014

Vol. 9, nr 1

37--46

The paper shows, that the hopes associated with globalisation, which were also supposed to overcome the effects of the ecological crisis, have not been fulfilled. This situation is associated with the fact that nowadays the biggest influence on the functioning of the global ecosystem is by man himself, who exists simultaneously in two environments: social and cultural. According to the author, all crises are global and furthermore embrace both environments in which man functions. Therefore, people are most at risk to pay for every crisis, including the ecological one. Human communities would be able to function in any environment, if they accept and implement sustainable development, which includes the functioning of the anthroposphere and the biosphere at the same time. Communities which were unable to do so, collapsed and even disappeared. In conclusion, the author claims that even today there is such a requirement. Today’s advocated sustainable development ensues from our species’ historical experiences. The implementation of sustainable development could provide the best optimal develop-ment conditions for both mankind and the natural environment.

Autor wskazuje, że nadzieje związane z globalizacją, która miała doprowadzić także do przezwyciężenia skutków kryzysu ekologicznego, nie spełniły się. Taki stan rzeczy wiąże z faktem, że współcześnie największy wpływ na funkcjonowanie ziemskiego ekosystemu ma sam człowiek egzystujący równoległe w dwóch środowiskach: społecznym i kulturowym. Zdaniem autora wszystkie zjawiska kryzysowe mają zasięg globalny, a ponadto obejmują oba środowiska, w których funkcjonuje człowiek. Dlatego każdy kryzys, w tym i ekologiczny, jest dotkliwie odczuwalny zwłaszcza przez ludzi. Społeczności ludzkie potrafiły funkcjonować w każdym środowisku, jeśli były w stanie przyjąć i realizować jakąś postać zasady zrównoważonego rozwoju, która obejmowała zarazem funkcjonowanie antroposfery i biosfery. Społeczności, które tego nie potrafiły, upadały a nawet ginęły. Autor w konkluzji stwierdza, że również obecnie istnieje taki wymóg, a zatem propagowana współcześnie zasada zrównoważonego rozwoju jest konsekwencją doświadczeń historycznych naszego gatunku i najlepszą drogą dla zapewnienia optymalnych warunków rozwoju zarówno dla ludzkości jak i środowiska naturalnego.