Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Partnerstwo czy wspólnota celów ? : historia i współczesność stosunków turecko-izraelskich

Czarnota Zygmunt, Moszumański Zbigniew

Wiedza Obronna

|

2012

|

nr 2

3--21

2

Partnerstwo czy wspólnota celów ? : historia i współczesność stosunków turecko-izraelskich

Czarnota Zygmunt, Moszumański Zbigniew

Wiedza Obronna

|

2010

|

nr 3

3--22

3

Przyszłość stosunków polsko-niemieckich

Jagnieża Artur

Wiedza Obronna

|

2008

|

nr 4

5--12

4

Effect of Diversified Levels of Soil Contamination with Cd, Pb, Ni, Cu and Zn on the Element Concentrations in Common Flax (Linum usitatissimum L.)

Antonkiewicz J.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2003

|

Vol. 10, nr 9

833-839

EN

The work has presented results obtained in a strict pot experiment conducted to examine the chemical composition of common flax. The tested element concentrations in the common flax ranged as follows: [formula]. The highest value of Cr, Fe and Mn translocation index, expressed as the element concentration ratio in the contaminated plant to the element content in the control plant, was noted for iron, whereas manganese and chromium were next in line. Under the influence of soil contamination with heavy metals a slight increase in Na, P, Ca and K contents and small decrease in Mg concentration was registered in the common flax. The above mentioned element concentrations depended also on the indicator part of the tested plant. The biggest quantities of Mg, K, P and Ca were found in the common flax top parts and the most of Na in the roots. Among the studied macroelements the biggest amounts of Ca and K became accumulated, slightly less of P and Mg and the least of Na.

PL

Przed lnem (włókno, nasiona, olej, woski) otwierają się nowe, bardzo rozległe perspektywy jego wykorzystania w różnych dziedzinach gospodarki jako surowca odnawialnego. Rozliczne zastosowanie lnu m.in. w dietetyce, przemyśle chemicznym, farmacji i ochronie środowiska (fitoremediacja gleb zanieczyszczonych chemicznie) pozwalają mieć nadzieję, że roślina ta zostanie odpowiednio wykorzystana. Ze względu na możliwość uprawiania lnu włóknistego na terenach zanieczyszczonych metalami ciężkimi podjęto próbę oceny zawartości Cr, Fe, Mn, P, Mg, K, Na i Ca w lnie włóknistym w zależności od stopnia zanieczyszczenia gleby metalami ciężkimi. Badania przeprowadzono w 2001 r. w warunkach doświadczenia wazonowego. Schemat doświadczenia obejmował 5 obiektów (każdy w 4 powtórzeniach): obiekt kontrolny (bez dodatku metali ciężkich) i 4 obiekty zawierające wzrastające dawki metali ciężkich. Metale ciężkie zastosowano w formie wodnych roztworów soli:[wzór]. Do doświadczenia wykorzystano glebę mineralną o składzie granulometrycznym pyłu ilastego. Najwyższy poziom zanieczyszczenia gleby metalami ciężkimi wynosił: [wzór] gleby. Okres wegetacji lnu włóknistego wynosił 104 dni. Po zebraniu roślin określono ilość plonu. Następnie próbki roślin poddano mineralizacji na sucho w piecu muflowym w temp. 450°C. Zawartość Cr, Fe, Mn i P oznaczono metodą ICP-EAS (emisyjna spektrometria atomowa z indukcyjnie wzbudzoną plazmą), a Mg, K, Na i Ca metodą ASA (atomowa spektometria absorpcyjna). Ilość plonu lnu włóknistego istotnie zależała od poziomu zanieczyszczenia gleby metalami ciężkimi. Zmniejszenie plonu w odniesieniu do obiektu kontrolnego w zależności od obiektu było w zakresie od 15 do 88%. Indeks tolerancji plonu testowanej rośliny mieścił się w granicach: 0,97-0,12. Zawartość badanych pierwiastków w lnie włóknistym mieściła się w granicach: [wzór]. Największą wartością indeksu translokacji wyrażonego stosunkiem zawartości pierwiastka w roślinie skażonej do zawartości pierwiastka w roślinie kontrolnej, charakteryzowało się żelazo, następnie mangan i chrom. Pod wpływem zanieczyszczenia gleby metalami ciężkimi zarejestrowano nieznaczny wzrost zawartości Na, P, Ca i K oraz niewielki spadek Mg w lnie włóknistym. Zawartość wyżej wymienionych pierwiastków zależała także od części wskaźnikowej testowanej rośliny. Największe ilości Mg, K, P i Ca zarejestrowano w częściach nadziemnych, a Na w korzeniach lnu włóknistego. Spośród badanych makroelementów w największych ilościach gromadzony był Ca i K, nieco mniej P i Mg, a najmniej Na.

5

Chemical Composition of Lentil (Lens culinaris Medik.) Cultivated in Chemically Polluted Soils

Antonkiewicz J., Jasiewicz Cz.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2003

|

Vol. 10, nr 9

841-847

EN

The work has presented results of research conducted as a strict pot experiment to examine chemical composition of lentil. The contents of investigated elements in the lentil was highly diversified and ranged as follows: [formula]. The permissible contents of the heavy metals in fodder are as follows: [formula]. The data of Fe and Mn concentrations in the studied lentil considerably exceeded the nutritionalstandards. According to the literature good quality pasture sward should contain in kg of d.m. at least 3 g P; 17 g K; 7 g Ca; 2 g Mg and 1.5 g Na. Considering animal nutritional needs for the above mentioned elements it was found that only Ca and P lentil content was sufficient. On the other hand the concentrations of the other macroelement in the lentil was unfavourable while considering nutritional requirements. The contents of the above mentioned elements depended also on the investigated plant indicator part. The greatest amounts of K, Ca, P and Mg were registered in the aerial parts, whereas those of Cr, Fe, Mn and Na in the lentil roots.

PL

W ocenie warunków produkcji współczesnego rolnictwa wielkość plonów roślin jest istotnym wskaźnikiem, ale nie jedynym. Ilość uzyskiwanej biomasy powinna ściśle korelować z jej jakością. Zagadnienie to jest szczególnie istotne w warunkach gleb zanieczyszczonych metalami ciężkimi. Błędem jest niestosowanie na glebie zanieczyszczonej żadnej uprawy roślin. Wówczas taka gleba staje się nieużytkiem, stanowiącym zagrożenie dla wód podziemnych i cieków wodnych. W takich warunkach niezmiernie istotny jest dobór odpowiednich gatunków roślin, uwzględniający wrażliwość na poziom zanieczyszczenia gleby, a także kierunek i możliwość utylizacji pozyskanej biomasy. Ze względu na małe wymagania glebowe i dużą wartość dietetyczną soczewicy istnieje potrzeba rozszerzenia jej uprawy w kraju. Celem badań była ocena wpływu zanieczyszczenia gleby metalami ciężkimi na zawartość Cr, Fe, Mn, P, Mg, K, Na i Ca w soczewicy. Badania przeprowadzono w 2001 r. w warunkach doświadczenia wazonowego. Schemat doświadczenia obejmował 5 obiektów (każdy w czterech powtórzeniach): obiekt kontrolny (bez dodatku metali ciężkich) i 4 obiektów zawierających wzrastające dawki metali ciężkich. Metale ciężkie zastosowano w formie wodnych roztworów soli: [wzór]. Do doświadczenia wykorzystano glebę mineralną o składzie granulometrycznym pyłu ilastego. Najwyższy poziom zanieczyszczenia gleby metalami ciężkimi wynosił: [wzór] gleby. Okres wegetacji soczewicy jadalnej wynosił 58 dni. Po zebraniu roślin określono ilość plonu części nadziemnych i korzeni. Następnie próbki roślin poddano mineralizacji na sucho w piecu muflowym w temp. 450°C. Zawartość Cr, Fe, Mn i P oznaczono metodą ICP-EAS (atomowa spektrofotometria emisyjna z indukcyjnie wzbudzoną plazmą), a Mg, K, Na i Ca - metodą ASA. Ilość plonu soczewicy w badanych kombinacjach doświadczenia uwarunkowana była poziomem zanieczyszczenia gleby metalami ciężkimi. Spadek plonu (części nadziemnych i korzeni) soczewicy w odniesieniu do obiektu kontrolnego wynosił od 18,57 do 44,64%. Zawartość badanych pierwiastków w soczewicy była bardzo zróżnicowana i wahała się w granicach w przypadku chromu: [wzór]. Liczby graniczne dopuszczalnej zawartości w paszy wynoszą [wzór]. Zawartość Fe i Mn w badanej soczewicy znacznie przekraczają normy żywieniowe. Z informacji naukowych wynika, że dobra ruń pastwiskowa winna przynajmniej zawierać [wzór]. Uwzględniając potrzeby żywieniowe zwierząt na te pierwiastki stwierdzono, że jedynie zawartość Ca i P w soczewicy była wystarczająca. Natomiast zawartość pozostałych makroelementów w soczewicy była niekorzystna z punktu widzenia potrzeb żywieniowych. Zawartość wyżej wymienionych pierwiastków zależała także od części wskaźnikowej badanej rośliny. Największe ilości K, Ca, P i Mg zarejestrowano w częściach nadziemnych, a Cr, Fe, Mn i Na w korzeniach soczewicy.